Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Τα 100 χρόνια από το ‘21 είχαν βρει τη χώρα σε κατάσταση ευφορίας. Είχε μόλις διπλασιασθεί σε έκταση και ο στρατός της ήδη προέλαυνε στη Μικρά Ασία. Το τι ακολούθησε το επόμενο έτος το γνωρίζουμε όλοι.
Τα 200 χρόνια από την Επανάσταση πώς θα μας βρουν; Ως φαίνεται, με τον κορονοϊό εδώ, τον ιό της οικονομικής αβεβαιότητας συνοδό και την Τουρκία σε ξέφρενο χορό. Σε ποια κοινωνική ατμόσφαιρα και υπό ποιες ψυχολογικές προϋποθέσεις θα πανηγυρίσουμε την επέτειο;
Με διακοσάρια θα τονωθεί η εθνική αυτοπεποίθηση και θα ορκιστούμε στου Μακρυγιάννη τα βαγγέλια; «…Τη λευτεριά μας τούτη δεν την ήβραμε στο δρόμο,/και δε θα μπούμε εύκολα στου αυγού το τσόφλι,/γιατί δεν είμαστε κλωσόπουλα, σε αυτό να ξαναμπούμε πίσω,/μα εγίναμε πουλιά και τώρα πια στο τσόφλι δε χωρούμε». (Άγγελου Σικελιανού Ωδή στον Μακρυγιάννη)
Διακόσια χρόνια ανεξαρτησίας, διακόσια ευρώ μισθός. Ναι, υπάρχει με τη βούλα κι αυτός.
«Σε κάθε περίπτωση, ο καθαρός μηνιαίος μισθός, προ φόρου και ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης, του νεοπροσληφθέντος μακροχρόνια ανέργου δεν μπορεί να υπολείπεται του ποσού των διακοσίων (200) ευρώ». (άρθρο 2.2 της Κοινής Υπουργικής Απόφασης των υπουργείων Εργασίας και Οικονομικών για το πρόγραμμα 100.000 επιδοτούμενων θέσεων εργασίας).
Διακόσια χρόνια ανεξαρτησίας, εκτιμώμενο δημόσιο χρέος 200,5%. Αλλά πλέον το ΔΝΤ δεν ανησυχεί γι’ αυτό που έδειχνε έως πρόσφατα να αποτελεί τον κύριο λόγο ύπαρξής του. Το Ταμείο εκτιμά ότι η Ελλάδα θα είναι μια από τις χώρες των οποίων το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ θα καταγράψει σταδιακή μείωση από 205,2% του ΑΕΠ -κυρίως λόγω εκτιμώμενης πτώσης του ΑΕΠ κατά 9,5%- φέτος στο 200,5% του ΑΕΠ το 2021, χρονιά που θα καταρτισθεί και η έκθεση για τη βιωσιμότητα. Ναι, ξέρω ότι το κόστος δανεισμού είναι πλέον αρκετά χαμηλό, όμως, γιατί δεν χαμογελώ;
Διακόσια χρόνια ανεξαρτησίας, άλλοι τόσοι λόγοι προβληματισμού και ανησυχίας.
