Ποιος θα το έλεγε ότι μετά και το καταστροφικό χτύπημα του Εγκέλαδου στην Τουρκία, σε μια χώρα κατεστραμμένη οικονομικά, ο πρόεδρός της θα κέρδιζε σε όλες τις δημοσκοπήσεις και ότι μια μέρα πριν από τις εκλογές θα ήταν το απόλυτο φαβορί.
Δεν είναι και λίγο. Ο πληθωρισμός στην Τουρκία έχει κυριολεκτικά εκτιναχθεί στα ύψη, όπως και η ανεργία, το χρέος επίσης, η τουρκική λίρα είναι πλήρως απαξιωμένη έναντι του δολαρίου, ένα μέρος της χώρας παραμένει ισοπεδωμένο από τον σεισμό, το ΔΝΤ καραδοκεί έξω από τα σύνορα της Τουρκίας, ο πρόεδρος βρίσκεται αποκλεισμένος από τη Δύση, αποδυναμωμένος στα εξοπλιστικά κι όμως κερδίζει. Κερδίζει μοιράζοντας υποσχέσεις που, αν και ξεπερνούν κάθε προηγούμενο υπερβαίνοντας το όριο του εφικτό και του πραγματικού, πείθουν το εκλογικό σώμα.
Βέβαια, ο Ερντογάν απευθύνεται σε έναν λαό φανατισμένο θρησκευτικά και πολιτικά, μέρος του οποίου θεωρεί ότι ο πρόεδρος συνομιλεί με τον ίδιο τον θεό.
Αύριο έρχεται η ώρα της κρίσης. Οι Τούρκοι προσέρχονται στις κάλπες κι αν πιστέψουμε τις δημοσκοπήσεις, η Δευτέρα θα βρει τον Ερντογάν και πάλι στο τιμόνι της χώρας.
Σε αυτή την περίπτωση, το ενδιαφέρον θα είναι διπλό και θα εστιάσει στην οικονομική πολιτική του Ερντογάν και το πώς θα αντεπεξέλθει Δτης βαθιάς κρίσης στην οποία έχει περιέλθει η Τουρκία, αλλά και στον τρόπο με τον οποίο θα τον αντιμετωπίσουν οι Ευρωπαίοι ηγέτες, οι οποίοι ήδη δεν μπορούν να πιστέψουν ότι ο Τούρκος πρόεδρος προσέρχεται στις κάλπες με τον αέρα του νικητή.
Αν και ηττημένος, βαριά πληγωμένος, κυριολεκτικά γονατισμένος, ο Ερντογάν κερδίζει εκλογικά (;).
