Την Μεγάλη Τετάρτη 11 Απριλίου 2012, ο παραλίγον πρωθυπουργός το 1996 Άκης συνελήφθη για ξέπλυμα χρήματος και οδηγήθηκε στη ΓΑΔΑ.
Ο ίδιος έκανε λόγο για «προεκλογικό δώρο» της δικαιοσύνης στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Η σύλληψη συνάντησε την πορεία της χώρας προς τις κάλπες της 6ης Μαΐου ή οι εκλογές επιτάχυναν τη σύλληψη; Μάλλον αργά ήταν για τρικ στο παρά πέντε από το σύστημα που τον εξέθρεψε.
Τρεις εβδομάδες πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015, συνελήφθη στην Ανάβυσσο, χωρίς κρεμεζί πουκάμισο, ο Χριστόδουλος Ξηρός, που είχε γίνει για ένα χρόνο καπνός. Ο ψευδοεπαναστάτης, με την κόμη πιο μαύρη κι από τις σκοτεινές του αναλύσεις, που πάλευε στη συνέχεια με τα χρωμοσαμπουάν, είχε λάβει άδεια έως τις 8 Ιανουαρίου 2014, λόγω των εορτών, από τις φυλακές Κορυδαλλού και εξαφανίσθηκε. Απόδραση στο ντεκαπάζ, αν κρίνουμε από τις φωτογραφίες της σύλληψης.
Πολλά τα σχόλια τότε για την «αστυνομία μόδας» που όφειλε να συλλάβει τον Χριστόδουλο, με το μακρύ ξανθό μαλλί και τη μαύρη ρίζα. Πώς, στο καλό, περνούσε απαρατήρητος; Προφανώς, δεν περνούσε, γι’ αυτό και το σενάριο ήθελε την αντιτρομοκρατική να τον έχει εντοπίσει αρκετό καιρό προτού δοθεί η εντολή να επιστρέψει στο κελί.
Ήταν προεκλογικές συλλήψεις; Χρονικά, σαφώς. Αν τις «γέννησαν» οι κάλπες, για να βάλουν στους τότε κυβερνώντες πλάτες, δεν το ξέρω.
Είναι ξεκάθαρο, όμως, μετά από δέκα και πλέον χρόνια, τρία μνημόνια και δύσκολα πανδημικά και πληθωριστικά αλώνια, ότι οι κάλπες δεν είναι θεραπεία, αν και κάποιοι παρουσιάζουν τη δική τους σωτηρία σαν δική μας. Οι κάλπες είναι ευκαιρία. Ευκαιρία ενηλικίωσης.
