Από την έντυπη έκδοση
Του Θάνου Τσίρου
[email protected]
Οι διορθωτικές νομοθετικές πρωτοβουλίες, στο πλαίσιο προστασίας της κύριας κατοικίας, είναι αποτέλεσμα της μελέτης που έκανε η Ειδική Γραμματεία Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους στις περίπου 30.000 αιτήσεις που έχουν γίνει μέχρι σήμερα. Άλλες «κόλλησαν» εξαιτίας του ότι ο διαζευγμένος σύζυγος δεν συναινούσε στο αίτημα της πρώην συζύγου. Άλλες μπλόκαραν επειδή οι αιτούντες δήλωναν αληθώς ότι έχουν μετακομίσει στην επαρχία για δουλειά με αποτέλεσμα να μην εμφανίζεται ως κύρια κατοικία το υποθηκευμένο σπίτι τους.
Και σε άλλες περιπτώσεις, η ηλικία των αιτούντων δεν επέτρεπε την επιμήκυνση στη διάρκεια αποπληρωμής του δανείου κατά 25 χρόνια καθώς ακόμη και στην πλατφόρμα των κόκκινων στεγαστικών δανείων υπάρχει ηλικιακός κόφτης. Τι περιμένει το υπουργείο Οικονομικών μετά την κατάθεση του νομοσχεδίου; Αύξηση στον συνολικό αριθμό των αιτήσεων αλλά και επιτάχυνση της διαδικασίας εκκαθάρισης των αιτήσεων που έχουν ήδη υποβληθεί. Αρκεί όμως μόνον αυτό; Η απάντηση είναι ξεκάθαρα «όχι».
Οι αρμόδιοι φαίνεται ότι έχουν συνειδητοποιήσει αυτή τη στιγμή τι είναι αυτό που λείπει: ο χρόνος. Η πλατφόρμα για τα κόκκινα δάνεια άνοιξε τον Ιούλιο, με τους πολίτες να σκέφτονται από τη μια τις εκλογές και το μέλλον της χώρας και από την άλλη τις καλοκαιρινές διακοπές. Μέχρι να ξαναμπεί η αγορά σε ρυθμό και να μαζευτεί ικανοποιητικός ρυθμός αιτήσεων, προκειμένου να εντοπιστούν προβλήματα, κωλύματα και λοιπά εμπόδια, έφυγε και το φθινόπωρο. Προφανώς ο χρόνος που υπολείπεται μέχρι το τέλος του έτους δεν είναι μεγάλος.
Μπορεί να διακυβεύεται το σπίτι και το «πού την κεφαλήν κλίναι», όμως αυτό δεν σημαίνει ότι υπάρχουν τα περιθώρια και οι «δυνάμεις» που θα επικουρήσουν για να εξεταστούν μερικές δεκάδες χιλιάδες αιτήματα και να υποβληθούν αντίστοιχες προτάσεις ρύθμισης κόκκινων δανείων οι οποίες θα τελεσφορήσουν μέχρι το τέλος του χρόνου. Μία λοιπόν φαίνεται σε αυτή τη φάση να είναι η λύση: η πίστωση χρόνου. Άλλωστε, η «σκληρή στάση» σε αυτή τη φάση δεν φαίνεται να συμφέρει κανέναν. Είναι αλήθεια έτοιμες οι τράπεζες να βγάλουν μερικές δεκάδες χιλιάδες σπίτια στο σφυρί;
Και αν το κάνουν ποιο θα είναι το αποτέλεσμα στην αγορά, ειδικά αν υποχρεωθούν οι ίδιες να αποκτήσουν αυτά τα ακίνητα σε χαμηλές τιμές; Μήπως θα θιγεί και το ίδιο το χαρτοφυλάκιο των εξασφαλίσεων που έχουν λάβει; Ο χρόνος στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι χρήμα. Και μάλιστα πολύ.
