Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Κάτω στο γιαλό, κάτω στο περιγιάλι κι αυτό το καλοκαίρι αυθαίρετες κατασκευές θα δούμε πάλι. Παγώνουν έως 31 Οκτωβρίου
-με το τέλος δηλαδή της τουριστικής σεζόν- οι κατεδαφίσεις, που οι αποκεντρωμένες διοικήσεις είχαν δρομολογήσει, έχοντας λάβει πιστώσεις από το Πράσινο Ταμείο. Φρενοκομείο.
Έλα, δεν το περιμέναμε. Είμαστε τόσο αφελείς που νομίζαμε ότι αυτοί που μπορούν και έχουν μάθει να κόβουν δρόμο, δεν θα βρουν τρόπο; Όσο πεφτοσυννεφάκηδες είμαστε με τις παρακάμψεις στην αναμονή του εμβολίου.
Αυτός που είναι ή αισθάνεται δυνατός πιέζει προφανώς και ενίοτε ικανοποιείται δυστυχώς. Ναι, αλλά «Ένας δυνατός θα καταστρέψει εμμέσως ή αμέσως, δέκα αδυνάτους εδώ· ένας άλλος 10 αδυνάτους εκεί, και ούτω καθεξής. Δεν θα μείνουν παρά δυνατοί. Εξ αυτών θα είναι μερικοί λιγότερο δυνατοί. Αυτοί -σαν ξεχασθούν ή εκλείψουν οι αδύνατοι οι πριν- θα είναι οι αδύνατοι· πρέπει να καταστραφούν κι αυτοί 10, 10· ή 5, 5 ή 2, 2; Ως που να μείνει μονάχος του ο δυνατότατος, ή οι ολίγοι ισοδύναμοι. Αλλά πώς θα ζήσουν, έτσι;». (Γ.Π. Σαββίδης, «Ανέκδοτα σημειώματα ποιητικής και ηθικής», Μικρά Καβαφικά, Β’, Ερμής, 1987)
«Γλυκανάλατα πράγματα», θα σου πουν ποιητή και φορτώνουν την παράκαμψη των κανόνων στον κορονοϊό, μέγα «διορθωτή». «Λόγω των περιοριστικών μέτρων… δεν έχει καταστεί δυνατή ή έχει καθυστερήσει η νομιμοποίηση των εν λόγω έργων», που είναι στην πλειονότητά τους παρανομίες ξενοδοχείων, ταβερνών και ποτοπωλείων παρά θίν’ αλός, beach bar κοινώς.
Νόμιζα ότι η νομιμοποίηση σε αιγιαλούς και παραλίες δεν επιτρέπεται από τον νόμο (4706/20), πλην ελαχίστων εξαιρέσεων και υπό προϋποθέσεις για δημόσιες και δημοτικές εγκαταστάσεις. Το τράτο, που δίνει η τροπολογία, είναι η απάντηση της Πολιτείας στη ζόρικη οικονομικά συγκυρία. Θα δουλέψουν οι αυθαιρετούχοι το καλοκαίρι κι από Νοέμβριο ποιος ξέρει. Κάτι θα βρεθεί, που να συμφέρει. Άλλη μια ρύθμιση της χρηστής διοίκησης.
