Από την έντυπη έκδοση
Του Τζιμ Ο’ Νιλ*
Μπορεί σύντομα να έχουμε την ευκαιρία του αιώνα. Οι ηγέτες της G20, που εκπροσωπούν τις μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου, συζήτησαν για τον Covid-19 το Σαββατοκύριακο σε μια διαδικτυακή σύνοδο κορυφής, όπου είχαν την ευκαιρία να εξασφαλίσουν την απόδοση μιας επένδυσης που θα έκανε ακόμη και τον θρυλικό επενδυτή Γουόρεν Μπάφετ να κοκκινίσει. Με λιγότερο από το ένα δέκατο της εκατοστιαίας μονάδας του παγκόσμιου ΑΕΠ, η διεθνής κοινότητα μπορεί να επεκτείνει σε μεγάλο βαθμό την πρόσβαση σε τεστ, θεραπείες και εμβόλια για τον Covid-19 που σώζουν ζωές (μόλις είναι διαθέσιμα), επαναφέροντας έτσι την παγκόσμια οικονομία σε μακροπρόθεσμη ανάπτυξη και σταθερότητα.
Επενδύοντας τώρα για να διασφαλιστεί ότι τα αποτελεσματικά διαγνωστικά εργαλεία, τα θεραπευτικά φάρμακα και τα εμβόλια αναπτύσσονται και θα διανεμηθούν στους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο δεν είναι μόνο το σωστό πράγμα – είναι επίσης το έξυπνο πράγμα που πρέπει να κάνουμε. Το πεφωτισμένο προσωπικό συμφέρον υπαγορεύει ότι πρέπει να διαχειριστούμε τη μελλοντική ζήτηση των αγαθών και των υπηρεσιών ούτως ώστε το παγκόσμιο εμπόριο και η ανάπτυξη να μπορούν να ανακάμψουν. Αυτή πρέπει να αποτελεί μια εύκολη έκκληση για τους ηγέτες της G20. Αλλά η περίπτωση οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής να μην καταφέρουν να αναγνωρίσουν τις αποδόσεις που προσφέρονται, θα είναι ένα ζήτημα. Κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του 1980 και του 1990, η παγκόσμια οικονομία έφτασε κατά μέσο όρο σε ετήσια οικονομική ανάπτυξη περί του 3,3% και το ποσοστό αυτό αυξήθηκε στο 3,7% τις τελευταίες δύο δεκαετίες, λόγω της ανόδου της Κίνας και των άλλων οικονομιών BRICs (Βραζιλία, Ρωσία Ινδία, Κίνα). Ωστόσο, στη δεκαετία του 2020 και του 2030, η ανάπτυξη θα πρέπει να καθοδηγείται από μια νέα ομάδα χωρών κυρίως χαμηλού εισοδήματος, που θα προσπαθούν να ανέβουν στην κλίμακα μεσαίου και υψηλού εισοδήματος.
Πίσω στο 2005, οι συνάδελφοί μου στην Goldman Sachs και εγώ εντοπίσαμε ένα σύνολο χωρών που θα μπορούσαν να γίνουν παγκοσμίως σημαντικές οικονομίες τον 21ο αιώνα. Τις αποκαλέσαμε «Next Eleven» (N-11): Μπαγκλαντές, Αίγυπτος, Ινδονησία, Ιράν, Μεξικό, Νιγηρία, Πακιστάν, Φιλιππίνες, Νότια Κορέα, Τουρκία και Βιετνάμ. Με συνολικό ΑΕΠ σχεδόν 6,5 τρισ. δολάρια -περισσότερο από το διπλάσιο από αυτό της Ινδίας- η Ν-11 έχει ήδη μεγάλη σημασία για όλους εμάς στην παγκόσμια οικονομία. Επιπλέον, οι τελευταίες προβλέψεις δείχνουν ότι εάν αυτές οι ανερχόμενες οικονομίες δεν φτάσουν στις δυνατότητές τους, ο μέσος ετήσιος παγκόσμιος ρυθμός ανάπτυξης θα αρχίσει να επιστρέφει στο εύρος του 3,3%. Καθώς ο Covid-19 συνεχίζει να διαταράσσει αυτές τις βασικές οικονομίες, το ανεπιθύμητο αυτό αποτέλεσμα φαντάζει πιο πιθανό. Στην πραγματικότητα έχουμε φτάσει σε μια κρίσιμη στιγμή. H G20 πρέπει να κινηθεί γρήγορα για να εξασφαλίσει ότι όλες οι χώρες έχουν πρόσβαση στα ιατρικά εργαλεία και στους άλλους πόρους που απαιτούνται για τη διαχείριση της πανδημίας και τη γρήγορη ολοκλήρωσή της. Μόνο οι κυβερνήσεις των κρατών μελών της G20 έχουν την ικανότητα να ανταποκριθούν στον βαθμό που απαιτεί η παρούσα κατάσταση.
Ευτυχώς, υπάρχει ήδη μια σαφής πορεία προς τα εμπρός. Το Access to Covid-19 Tools (ACT) Accelerator, που δημιουργήθηκε τον Απρίλιο, προσφέρει έναν οδικό χάρτη για τον τερματισμό της κρίσης μέσω της παγκόσμιας συνεργασίας. Μέσα σε μόλις 6 μήνες, οι συμμετέχοντες στο ACT Accelerator έχουν καταρτίσει το μεγαλύτερο χαρτοφυλάκιο υποψήφιων εμβολίων, δοκιμών και θεραπειών στον κόσμο και έχουν αναπτύξει ένα σύστημα πρώιμης αγοράς, για να μεταφέρουν αυτά τα κρίσιμα αγαθά στα μέρη όπου τα χρειάζονται περισσότερο. Αλλά για να συνεχιστούν τα rarid tests, η αξιολόγηση των νέων θεραπειών και η διασφάλιση της πρόσβασης στα εμβόλια μόλις λάβουν άδεια, ο ACT Accelerator θα χρειαστεί συνολικά 38 δισ. δολάρια – συμπεριλαμβανομένων επειγόντως 4,5 δισ. δολαρίων. Η επενδυτική περίπτωση για την κάλυψη αυτών των κενών χρηματοδότησης είναι η πιο ξεκάθαρη που έχω δει ποτέ στην καριέρα μου.
Σε σύγκριση με τα περισσότερα από 12 τρισ. δολάρια τα οποία έχουν ήδη ξοδέψει τα κράτη μέλη της G20 για τον μετριασμό των συνεπειών της πανδημίας, το ποσό που απαιτείται για να διασφαλιστεί το έργο του ACT Accelerator είναι ασήμαντο. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο εκτιμά ότι εάν οι ιατρικές λύσεις δύναται να διατεθούν γρηγορότερα και σε ευρύτερη κλίμακα από τα βασικά σενάρια πρόβλεψης, η επακόλουθη αθροιστική αύξηση του παγκόσμιου εισοδήματος θα έφτανε σχεδόν τα 9 τρισ. δολάρια μέχρι το τέλος του 2025. Για τις ανεπτυγμένες χώρες, αυτό δεν πρέπει καν να συνιστά επιλογή. Μέχρι τώρα, όλοι πρέπει να γνωρίζουμε ότι η πανδημία του Covid-19 είναι μια οικονομική, ανθρώπινη και αναπτυξιακή κρίση που μπορεί να σταματήσει μόνο με την αντιμετώπιση της βασικής αιτίας.
Εάν οι χώρες της G20 αφιερώσουν μόλις το 1% των τρεχουσών δαπανών τους, σε προσπάθειες για την ελάφρυνση των οικονομικών συνεπειών της πανδημίας παγκοσμίως, θα κάλυπταν περισσότερο από τις ανάγκες του ACT Accelerator. Μετά την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, η G20 απέδειξε τι μπορούν να επιτύχουν οι κορυφαίες οικονομίες του κόσμου ενεργώντας προς το αμοιβαίο συμφέρον τους. Στην εικονική σύνοδο κορυφής, οι σημερινοί ηγέτες της G20 είχαν να αντιμετωπίσουν μια ακόμη μεγαλύτερη πρόκληση. Έχουν κάθε κίνητρο να το πράξουν.
*Πρώην πρόεδρος της Goldman Sachs Asset Management και πρώην υπουργός Οικονομικών του Ηνωμένου Βασιλείου, πρόεδρος στο Chatham House.
Copyright: Project Syndicate, 2020
www.project-syndicate.org
