Από την έντυπη έκδοση
Του Νίκου Μπέλλου
[email protected]
Σε χρόνο ρεκόρ η Ε.Ε. προχώρησε στην επιβολή αυστηρότατων πολιτικών και οικονομικών κυρώσεων εναντίον της Άγκυρας για τις προκλητικές όσο και παράνομες τουρκικές γεωτρήσεις εντός της κυπριακής οικονομικής αποκλειστικής ζώνης. Είναι αλήθεια ότι και στο παρελθόν οι σχέσεις των δύο πλευρών πέρασαν αρκετές φορές περιόδους δοκιμασίας.
Άλλωστε, οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις Ε.Ε.-Τουρκίας που ξεκίνησαν το 2005 βρίσκονται σε μόνιμο αδιέξοδο, αφού μέχρι τώρα έχουν ανοίξει μόνο 16 από τα 35 διαπραγματευτικά κεφάλαια. Ωστόσο, ποτέ στο παρελθόν δεν έχουν αποφασιστεί κυρώσεις εναντίον χώρας η οποία βρίσκεται σε ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οικονομικές κυρώσεις εναντίον προσώπων και εταιρειών η Ε.Ε. έχει επιβάλει ελάχιστες φορές στο παρελθόν σε ευρωπαϊκή χώρα. Αυτό το είδαμε κατά της Σερβίας του Μιλόσεβιτς τη δεκαετία του 1990 και πιο πρόσφατα εναντίον της Ρωσίας του Πούτιν για την κατάληψη της Κριμαίας.
Καμία από τις δύο, όμως, δεν βρισκόταν σε ενταξιακές διαπραγματεύσεις όταν της επιβλήθηκαν οι κυρώσεις, κάτι που συμβαίνει σήμερα με τη γειτονική χώρα. Δεν είναι μικρό πράγμα να μπαίνουν σε μαύρη λίστα πρόσωπα και εταιρείες που παρέχουν οποιαδήποτε τεχνική στήριξη στην Τουρκία για τις παράνομες γεωτρήσεις.
Στην ουσία, μια επιχείρηση που θα βρεθεί σε αυτήν την κατάσταση δεν μπορεί να δραστηριοποιηθεί στη συνέχεια σε καμία ευρωπαϊκή χώρα, ούτε καν στις υποψήφιες για ένταξη. Αυτό σημαίνει ότι η σημερινή Τουρκία του Ερντογάν στα μάτια των Ευρωπαίων βρίσκεται σε μια πορεία χωρίς επιστροφή στο θέμα των σχέσεών της με την Ε.Ε.
Συνεπώς, η δυσφορία των Ευρωπαίων είναι τόσο μεγάλη, που πλέον δεν έχουν καμία δυσκολία να επιβάλουν τις σκληρότερες κυρώσεις στην Άγκυρα και μάλιστα με συνοπτικές διαδικασίες. Οι Ευρωπαίοι δεν πρόκειται να συγχωρήσουν ποτέ στον κ. Ερντογάν το άνοιγμα των συνόρων το καλοκαίρι του 2015 και τις εκατοντάδες χιλιάδες υποψήφιων προσφύγων που πέρασαν στην Ελλάδα και από εκεί οι περισσότεροι στον βορρά της Ευρώπης. Το εξέλαβαν ως εκβιασμό γιατί ήταν πολιτικός εκβιασμός, όπως κάνουν πάντα οι Τούρκοι, μόνο που αυτή τη φορά ξεπέρασαν τα όρια. Ακόμη και στο προσφυγικό, όπου η Ε.Ε. χρειάζεται τον Ερντογάν, κι εκεί πλέον οι Ευρωπαίοι έχουν αντιληφθεί ότι δεν μπορούν να του έχουν την παραμικρή εμπιστοσύνη.
Ωστόσο, μέχρι τώρα απέφευγαν να έρθουν σε ρήξη μαζί του, αλλά φαίνεται ότι το σημερινό καθεστώς στην Τουρκία έχει πάει πολύ μακριά, ξεπερνώντας και τα τελευταία όρια. Για αυτό λήφθηκαν και οι χθεσινές αυστηρότατες κυρώσεις χωρίς να εκφραστεί η παραμικρή αντίρρηση από τους εταίρους.
