Διεθνής ομάδα επιστημόνων ανακάλυψε απομεινάρια ενός νέου, άγνωστου ως τώρα, είδους ανθρώπου στις Φιλιππίνες, αποδεικνύοντας πως η συγκεκριμένων περιοχή έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εξελικτική ιστορία του είδους μας.
Το νέο είδος, Homo luzonensis, πήρε το όνομά του από το νησί Λουζόν, όπου βρέθηκαν τα απολιθώματα, ηλικίας άνω των 50.000 ετών, κατά τη διάρκεια ανασκαφών στο σπήλαιο Καλάο.
Ένας από τους επικεφαλής της ομάδας, ο καθηγητής Φίλιπ Πάιπερ, του The Australian National University (ANU) τόνισε πως τα ευρήματα αυτά αποτελούν σημαντική εξέλιξη ως προς την κατανόηση της ανθρώπινης εξέλιξης ανά τη νοτιοανατολική Ασία.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν τα απομεινάρια τουλάχιστον δύο ενηλίκων και ενός ατόμου νεαρής ηλικίας. «Τα απολιθώματα περιελάμβαν δάχτυλα χεριών και ποδιών ενηλίκων, καθώς και δόντια. Επίσης βρήκαμε ένα μηριαίο οστό παιδιού. Υπάρχουν κάποια πολύ ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά- για παράδειγμα, τα δόντια είναι πολύ μικρά» είπε ο καθηγητής Πάιπερ. «Το μέγεθος των δοντιών γενικά, αν και όχι πάντα, αντικατοπτρίζει το συνολικό μέγεθος σώματος ενός θηλαστικού, οπότε νομίζουμε πως ο Homo luzonensis ήταν πιθανότατα σχετικά μικρός. Δεν γνωρίζουμε ακόμα πόσο μικρός. Θα χρειαζόταν να βρούμε κάποια σκελετικά στοιχεία από τα οποία θα μπορούσαμε να μετρήσουμε με μεγαλύτερη ακρίβεια το μέγεθος…είναι απίστευτο. Τα άκρα θυμίζουν πολύ αυστραλοπιθηκίνες. Η τελευταία φορά που οι αυστραλοπιθηκίνες βάδισαν στην Αφρική ήταν περίπου δύο εκατομμύρια χρόνια πριν, και θεωρούνται οι πρόγονοι του γένους Homo, που περιλαμβάνει τους σύγχρονους ανθρώπους. Οπότε το ερώτημα είναι εάν κάποια από αυτά τα χαρακτηριστικά εξελίχθηκαν στο πλαίσιο προσαρμογής στη ζωή στα νησιά, ή εάν υπάρχουν ανατομικά χαρακτηριστικά που πέρασαν στον Homo luzonensis από τους προγόνους τους, μέσα στα προηγούμενα δύο εκατομμύρια χρόνια».
Αν και υπάρχουν ακόμα πολλές ερωτήσεις για την προέλευση του Homo luzonensis και το χρονικό διάστημα που βρίσκονταν στο Λουζόν, πρόσφατες ανασκαφές κοντά στο σπήλαιο Καλάο οδήγησαν στην ανακάλυψη απομειναρίων σφαγμένων ρινόκερων και λίθινων εργαλείων που ανάγονται χρονικά 700.000 χρόνια πριν (αν και δεν έχει διαπιστωθεί εάν ήταν ο Homo luzonensis υπεύθυνος για αυτά).
Ο Homo luzonensis έχει κάποια κοινά σκελετικά χαρακτηριστικά με τον διάσημο Homo floresiensis (γνωστό και ως «χόμπιτ») που είχε ανακαλυφθεί στο νησί Φλόρες στο νοτιοανατολικό τμήμα του αρχιπελάγους των Φιλιππίνων. Επιπρόσθετα, λίθινα εργαλεία ηλικίας 200.000 ετών βρέθηκαν στο Σουλαουέζι, υποδεικνύοντας πως ανθρωπίνοι (hominini) πιθανότατα κατοικούσαν σε πολλά νησιά της νοτιοανατολικής Ασίας.
Της ομάδας ηγήθηκε ο Αρμάντ Μιτζάρες του University of the Philippines, και περιελάμβανε ερευνητές από το Εθνικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι, το Université de Bordeaux, το Université Paul Sabatier και το Université de Poitiers στη Γαλλία, καθώς και το Griffith University στην Αυστραλία. H έρευνα δημοσιεύτηκε στο Nature.
Τα απολιθώματα αυτά είναι τα αρχαιότερα γνωστά απομεινάρια που έχουν βρεθεί στις Φιλιππίνες- αρχαιότερα από τα πρώτα απομεινάρια του Homo sapiens που ανακαλύφθηκαν στο Παλαουάν (ηλικίας 30.000-40.000 ετών). Αξιοσημείωτο είναι το ότι, πέρα από τα χαρακτηριστικά που παρέπεμπαν σε Αυστραλοπίθηκους, υπήρχαν και άλλα χαρακτηριστικά που ήταν αρκετά σύγχρονα- κοντά σε αυτά του Homo sapiens.
Όπως είπε ο καθηγητής Ράινερ Γκρουν του Griffith University, «υπάρχουν πολλά ευρήματα σε αυτή την περιοχή που κανονικά δεν θα έπρεπε να βρίσκονται εκεί…ο Homo floresiensis που βρέθηκε εκεί στις αρχές της δεκαετίας του 2000 ήταν ένα σοκ- όλος ο κόσμος εξεπλάγη από την ανακάλυψη εκείνων των μικρών ανθρώπων. Στο μεταξύ, είχαμε και την ανακάλυψη του Homo naledi στη Νότια Αφρική…τώρα έχουμε τον Homo luzonensis στις Φιλιππίνες…γνωρίζουμε πλέον πως υπήρχε ένας αριθμός από είδη ανθρώπων που συνυπήρχαν».
