Από την έντυπη έκδοση
Tης Νατάσας Στασινού
[email protected]
Το 2016 ήταν η χρονιά των μεγάλων εκπλήξεων, με τους Βρετανούς να αποφασίζουν την «ηρωική» έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τους Αμερικανούς να λαμβάνουν την «ηρωική» απόφαση να δώσουν τα ηνία της χώρας τους στον άπειρο και άκρως απρόβλεπτο Ντόναλντ Τραμπ. Το 2017 ήταν η χρονιά του αναστοχασμού της Ευρώπης και ευρύτερα της Δύσης με βάση τις παραπάνω εξελίξεις. Ως τι θα μείνει στην ιστορία το 2018; Αν πιστέψουμε τον Κλάους Σβαμπ, ιδρυτή του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, θα είναι το έτος των μεγάλων αλλαγών.
Η πρόβλεψη έγινε από το βήμα διεθνούς συνεδρίου στο Ντουμπάι ενώπιον 40.000 συμμετεχόντων από τον επιχειρηματικό και πολιτικό κόσμο. Και συνοδεύτηκε από παραίνεση στους ηγέτες του πλανήτη, στα πάσης φύσεως πρόσωπα επιρροής, να μη φοβηθούν τις αλλαγές, που έρχονται, αλλά να είναι προετοιμασμένοι γι’ αυτές.
Aν και η ομιλία Σβαμπ συνέπεσε με τις αναταράξεις στις αγορές, που αφαίρεσαν 5,5 τρισ. δολάρια από την αξία των μετοχών παγκοσμίως, ο Ελβετός δεν φοβάται χρηματιστηριακές ανατροπές.
Την ώρα που οι επενδυτές πατούν φρένο, όλα τα υπόλοιπα γύρω μας μοιάζουν να τρέχουν ταχύτερα από ποτέ. Όχι, δεν είναι μόνο οι ταχύτητες του «διαστημικού» Tesla, που το μαρτυρούν. Το μέλλον, που φανταζόμασταν δεκαετίες πριν, φέτος μοιάζει να είναι πιο κοντά από ποτέ.
Οι υποσχέσεις της τεχνητής νοημοσύνης και της αυτοματοποίησης θεαματικές. Οι προκλήσεις, που κομίζουν ταυτόχρονα, τρομακτικές.
Τα ρομπότ «διεκδικούν» έως και το 40% των θέσεων απασχόλησης παγκοσμίως, αλλά δημιουργούν και νέες. Και αυτό σημαίνει ότι πρέπει οι κυβερνήσεις να φροντίσουν άμεσα για τη μετεκπαίδευση και κατάρτιση τουλάχιστον 10 εκατομμυρίων εργαζομένων έως το 2020. Γιατί εάν δεν το κάνουν οι, κατά Σβαμπ, «μεγάλες αλλαγές του 2018» δεν θα αργήσουν να εξελιχθούν σε «κοινωνική κρίση» της επόμενης δεκαετίας.
