Από την έντυπη έκδοση
Του Μωυσή Λίτση
[email protected]
Κι όμως, ο Σουλτς νίκησε! Το SPD, το κόμμα το οποίο κατέγραψε το χειρότερο εκλογικό αποτέλεσμα στην ιστορία του στις εκλογές του περασμένου Σεπτεμβρίου, το κόμμα που οι δημοσκοπήσεις δείχνουν να πέφτει ακόμη χαμηλότερα και του οποίου η δημοτικότητα του αρχηγού έχει πέσει στα τάρταρα, εξασφαλίζει στη νέα κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού συνολικά έξι υπουργεία, μεταξύ των οποίων το υπουργείο Οικονομικών και το υπουργείο Εξωτερικών.Ο σημερινός Σοσιαλδημοκράτης δήμαρχος του Αμβούργου Όλαφ Σολτς αναλαμβάνει το υπουργείο Οικονομικών, ενώ ο ίδιος ο Μάρτιν Σουλτς αναλαμβάνει το υπουργείο Εξωτερικών.
Το τι ακριβώς σηματοδοτεί η συμφωνία για τη Γερμανία και την Ευρώπη ευρύτερα μένει να φανεί από το τι θα κάνει στην πράξη η νέα κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού. Εκκρεμεί ούτως ή άλλως η έγκριση της συμφωνίας από τα 460.000 μέλη του SPD. Η διστακτικότητα της βάσης του SPD εξηγεί ίσως το γεγονός ότι η Μέρκελ έβαλε πολύ νερό στα κρασί της, προβαίνοντας σε σημαντικές υποχωρήσεις προς τους Σοσιαλδημοκράτες, δίνοντάς τους υπουργεία «κλειδιά». Η ηγεσία του SPD θα παρουσιάσει ενδεχομένως στα μέλη του κόμματος τη συμφωνία ως μία σημαντική «νίκη». Μια συμφωνία που δίνει «άλλοθι» στον Σουλτς να υποστηρίξει ότι θα μπορέσει να δώσει φιλοκοινωνικό-φιλεργατικό προφίλ στη νέα κυβέρνηση και να δουλέψει για μια διαφορετική Ευρώπη. Η πρώτη ανάγνωση της κατανομής των κυβερνητικών θέσεων δείχνει ότι η Μέρκελ δεν θα μπορεί πλέον να κυβερνά ως «απόλυτος άρχων» όσον αφορά την ευρωπαϊκή πολιτική. Ο νέος υπουργός Οικονομικών Όλαφ Σολτς, όπως και ο Σουλτς, θεωρούνται υπέρμαχοι των θέσεων Μακρόν, που φιλοδοξούν να δώσουν νέα πνοή στο ευρωπαϊκό εγχείρημα.
Η ανάθεση του υπουργείου Οικονομικών στους Σοσιαλδημοκράτες καλλιεργεί ελπίδες ότι θα υπάρξει ένα διαφορετικό μίγμα πολιτικής, που θα διαφοροποιείται από την εμμονική προσκόλληση του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στη λιτότητα και τη δημοσιονομική πειθαρχία. Ωστόσο είναι νωπές οι μνήμες από τις αντίστοιχες ελπίδες που είχε δημιουργήσει η εκλογή Ολάντ πριν από λίγα χρόνια στη Γαλλία, οι οποίες αποδείχθηκαν τελικά φρούδες.
Το κυριότερο είναι ότι οι ακροδεξιοί του AfD γίνονται ντε φάκτο αξιωματική αντιπολίτευση, με κίνδυνο να καρπωθούν ακόμη περισσότερο τη μελλοντική δυσαρέσκεια από την κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού, τα κόμματα της οποίας συγκεντρώνουν κάτω από 50% σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις.
