Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Κοκκαλιάρη
[email protected]
«Ελέφαντα στο δωμάτιο» για το ΝΑΤΟ χαρακτηρίζουν την τουρκική επιθετικότητα σε πρόσφατο άρθρο τους οι New York Times. Πρόκειται για ένα μόνο από τα δημοσιεύματα σε διεθνή μέσα ενημέρωσης αναφορικά με τη στάση που τηρεί η γειτονική χώρα στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
Δεδομένο είναι πως οι κινήσεις της Άγκυρας έχουν πυροδοτήσει έντονες αντιδράσεις όχι μόνο από ευρωπαϊκά κράτη, αλλά ακόμα και από χώρες του αραβικού κόσμου. Ωστόσο, ακόμα και αν ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κατά καιρούς κάνει στρατηγικούς ελιγμούς, είναι εμφανές πως δεν πρόκειται να εγκαταλείψει τα υπερφιλόδοξα σχέδιά του για έναν ηγεμονικό ρόλο στην περιοχή.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό η ελληνική πλευρά μπορεί να απαντήσει μόνο με δύο τρόπους. Πρώτον, προχωρώντας στη σφυρηλάτηση σταθερών συμμαχιών απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα. Δεύτερον, βάζοντας ένα συγκεκριμένο πλαίσιο στον διάλογο και λέγοντας «όχι» στα σχέδια της Τουρκίας για μια διευρυμένη ατζέντα.
Η συμφωνία με την Αίγυπτο για την τμηματική οριοθέτηση ΑΟΖ αποτελεί μια ηχηρή απάντηση στο τουρκολιβυκό μνημόνιο. Ο διπλωματικός μαραθώνιος θα ενταθεί το επόμενο διάστημα, καθώς πληθαίνουν τα δημοσιεύματα για μια έκτακτη Σύνοδο Κορυφής τον Σεπτέμβριο που θα αφορά και την Τουρκία.
Παράλληλα το μήνυμα που εστάλη χθες είναι πως η Ελλάδα δέχεται τον διάλογο με την Άγκυρα, αλλά μόνο για συγκεκριμένο θέμα. Η συζήτηση μπορεί να αφορά αποκλειστικά την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να γίνουν αποδεκτές τουρκικές φιλοδοξίες για μία διευρυμένη ατζέντα.
Πληροφορίες αναφέρουν πως την τελευταία εβδομάδα του Αυγούστου μπορούν να ξεκινήσουν οι διερευνητικές επαφές με την Άγκυρα, που ήταν για μια τετραετία «παγωμένες». Εκεί θα υπάρξει και μία πιο ξεκάθαρη εικόνα της τακτικής που θα ακολουθήσει η γειτονική χώρα στη διπλωματική σκακιέρα.
Προβλέψεις είναι δύσκολο να γίνουν, καθώς ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει επανειλημμένα αποδειχθεί απρόβλεπτος «παίκτης». Μέχρι τότε πάντως θα πρέπει να στρέψει το βλέμμα και στην τουρκική οικονομία, που μπορεί να αποτελέσει την αχίλλειο πτέρνα του.
