Από την έντυπη έκδοση
Της Έφης Τριήρη
[email protected]
Ζούμε τον απόλυτο εθνικισμό με τα εμβόλια. Κάθε χώρα «για πάρτη της», κάθε φαρμακοβιομηχανία για το κέρδος της. Απλά ξεχάστηκε ο άνθρωπος.
Το ονόμασαν επάρκεια, να έχουν δηλαδή οι κυβερνήσεις την αναγκαία ποσότητα για να καλύψουν όλο τον πληθυσμό τους. Μόνο που υπάρχουν οι φτωχές χώρες και οι πλούσιες χώρες. Κάποιες λοιπόν από τις πλέον ευημερούσες οικονομίες του πλανήτη αποφάσισαν να πορευθούν μόνες τους, συνάπτοντας συμφωνίες με φαρμακοβιομηχανίες ώστε να εξασφαλίσουν εκατομμύρια δόσεις υποσχόμενων εμβολίων για τους πολίτες τους. Τέτοιες συμφωνίες είδαμε τις τελευταίες ημέρες από ΗΠΑ, Βρετανία και Ε.Ε. με φαρμακοβιομηχανίες, όπως Pfizer, BioNtech, AstraZeneca, GlaxoSmithKline και Moderna.
Το έργο έχει ξαναπαιχθεί και με τη γρίπη H1N1 την περίοδο 2009/2010, όταν οι πλούσιες χώρες αγόρασαν την επαρκή ποσότητα εμβολίων, αφήνοντας αρχικά τις φτωχότερες στη μοίρα τους. Βεβαίως, όταν η επιδημία μετριάστηκε, ο αντίκτυπος σε κρούσματα και θανάτους από αυτή την έλλειψη ισορροπίας στα εμβόλια περιορίστηκε. Και μετά ξεχάστηκε. Η σημερινή πανδημία όμως του κορωνοϊού συνιστά πολύ μεγαλύτερη απειλή αφήνοντας πολύ περισσότερο παγκόσμιο πληθυσμό εκτεθειμένο με όλη τη ζημιά που μπορεί να προκαλέσει μία τέτοια εξέλιξη. Αυτό που τόσα χρόνια προσπαθούσαμε να ανατρέψουμε, την εξάλειψη της φτώχειας και τη δικαιότερη συμμετοχή του παγκόσμιου πληθυσμού στους οικονομικούς πόρους του πλανήτη, το ακυρώνουμε μονομιάς με τον τρόπο που οι διαμορφωτές πολιτικής προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τον κορωνοϊό.
Ειδικοί εκτιμούν ότι η ανθρωπότητα μπορεί να έχει περί τα 2 δισεκατομμύρια δόσεις αποτελεσματικών εμβολίων έως τα τέλη του επόμενου έτους, εάν ολοκληρωθούν με επιτυχία τα τελευταία στάδια των δοκιμών. Εάν όμως, την ποσότητα αυτή την καρπωθούν κάποιες χώρες ή περιοχές για να καλύψουν τους δικούς τους πληθυσμούς και δεν μοιραστεί με ορθολογικό τρόπο σε ολόκληρο τον πλανήτη, για να προστατευθούν οι πιο ευάλωτες κατηγορίες, τότε η πανδημία δεν θα τεθεί υπό έλεγχο. Εάν πάρουν το εμβόλιο 30 ή 40 χώρες, αλλά δεν το έχουν οι άλλες 150, τότε ο κορωνοϊός θα επανέρχεται συνεχώς.
Έτσι θα κάνουμε κακό σε όλους, συμπεριλαμβανομένων και των ευνοημένων. Για να σωθείς πρακτικά από έναν τέτοιο κίνδυνο, θα πρέπει να σκεφθείς συλλογικά και όχι ατομικά. Γιατί ακόμη και εάν ισχύσει «ο σώζων εαυτό σωθήτω», θα συμβεί για μία δύο φορές, αλλά όχι επ’ άπειρον. Στο μέλλον ίσως υπάρξει ένας νέος ιός, αλλά εμείς θα έχουμε μάθει στη στενή ατομική αντίληψη της σωτηρίας. Ακόμη δε χειρότερα, θα έχουμε και την ψευδαίσθηση ότι με αυτόν τον τρόπο βοηθάμε αυτούς που έχουν ανάγκη. Επιβάλλεται λοιπόν μία άλλη νοοτροπία που η ευημερία μας να απορρέει από το κοινό καλό.
