Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Κοκκαλιάρη
[email protected]
Αντιμέτωπη με νέες προκλήσεις στη μεταμνημονιακή εποχή βρίσκεται η κυβέρνηση, καθώς η τουρκική προκλητικότητα κλιμακώνεται και οι μεταναστευτικές ροές συνεχίζονται. Έπειτα από μια μακροχρόνια περίοδο όπου όλες οι συζητήσεις στην ελληνική πολιτική σκηνή περιστρέφονταν γύρω από την οικονομία, η «ατζέντα» πλέον έχει αλλάξει.
Τα εθνικά θέματα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή και αποτελούν το βασικό στοίχημα που πρέπει να κερδίσει η κυβέρνηση. Η Τουρκία κλιμακώνει την επιθετική ρητορική της και επιχειρεί -με αιχμή τα ενεργειακά- να ρίξει «δίχτυα» στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
Μέσα σε αυτό το ρευστό γεωπολιτικό τοπίο, το Μέγαρο Μαξίμου θέλει να σφυρηλατήσει ισχυρές συμμαχίες. Με έναν διπλωματικό μαραθώνιο απαντά στις πρωτοφανείς δηλώσεις του Τούρκου προέδρου, που έφτασε στο σημείο να αμφισβητεί την υφαλοκρηπίδα των ελληνικών νησιών. Ο στόχος δεν είναι εύκολος, καθώς τα συμφέροντα στην περιοχή είναι πολλά και ορισμένοι «παίκτες» επιλέγουν ουδέτερη στάση παρά την επιθετική ρητορική της Άγκυρας.
Την ίδια στιγμή το μεταναστευτικό διχάζει τις τοπικές κοινωνίες. Με τις ροές να παραμένουν αυξημένες, οι «γαλάζιοι» βουλευτές καλούνται να πείσουν ακόμα και τους πιο δύσπιστους να δώσουν πίστωση χρόνου στην κυβέρνηση για να υλοποιήσει το πρόγραμμά της. Πρόκειται για ένα ευαίσθητο ζήτημα, που δεν πρόκειται να λυθεί εν μια νυκτί. Και αυτό είναι κάτι που γνωρίζουν πρώτοι απ’ όλους οι κάτοικοι των νησιών του ανατολικού Αιγαίου.
Πάντως και τα δύο αυτά θέματα δεν προσφέρονται για πολιτικές αντιπαραθέσεις και κομματικούς διαξιφισμούς. Απαιτείται η σφυρηλάτηση ενός αρραγούς μετώπου, με δεδομένο πως ο εξ ανατολών γείτονας συντηρεί την ένταση.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον οποιαδήποτε απόπειρα κομματικής εκμετάλλευσης δύσκολα θα αποφέρει δημοσκοπικά οφέλη. Η εθνική συνεννόηση είναι απαραίτητη, καθώς πρόκειται για μία μάχη που δεν έχει κομματική ταυτότητα.
Ουσιαστικά κυβέρνηση και αντιπολίτευση βρίσκονται μπροστά σε ένα νέο τοπίο, που δεν θυμίζει σε τίποτα τα μνημονιακά χρόνια, όπου τα «μαθηματικά» κυριαρχούσαν. Το ταξίδι γίνεται πλέον σε αχαρτογράφητα και ενίοτε… φουρτουνιασμένα νερά και απαιτείται εθνική ομοψυχία.
