Κι όμως συμβαίνουν!…
Η ανεργία παραμένει στο 9,2% (Δεκέμβριος), αν και στον χώρο του επιχειρείν μένουν στα αζήτητα 300.000 θέσεις εργασίας.
Οι επιχειρηματίες διερωτώνται για ποιο λόγο οι νέοι γυρίζουν την πλάτη τους στην αγορά, ωστόσο διατηρούν τον κατώτατο μισθό χαμηλότερα των 800 ευρώ (μικτά).
Στα σύνορα της χώρας οι ξένοι κάνουν… ουρά για την έκδοση «πράσινης κάρτας», προσβλέποντας στην κάλυψη θέσεων χειρωνακτικής εργασίας.
Η γενιά του brain drain επιμένει εκτός επικράτειας. Το brain regain δείχνει άπιαστο όνειρο για τους περισσότερους.
Η ΔΥΠΑ μέτρησε τους ανέργους σε 1.039.752 (Δεκέμβριος 2023), όταν η ΕΛΣΤΑΤ τους υπολόγισε σε 430.088 (η διαφορά 609.664 άτομα – από τα ανεξήγητα της στατιστικής).
Από τη μια πολεμάμε την ανεργία, από την άλλη κρατάμε τον συνταξιούχο στην αγορά εργασίας με μισθολογικά προνόμια. Επίσης, θεσμοθετούμε τη 13άωρη απασχόληση.
Αν και τα προγράμματα επανακατάρτισης τρέχουν με γοργό ρυθμό και στόχο τους 500.000 ανέργους και εργαζόμενους, οι επιχειρήσεις διαμαρτύρονται ότι δεν βρίσκουν εξειδικευμένο προσωπικό.
Νέες «φουρνιές» φοιτητών παλεύουν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους εν μέσω καταλήψεων. Στο μεταξύ, σύσσωμη η μαθητική κοινότητα προετοιμάζεται για την είσοδό της στα πανεπιστήμια. Οι θέσεις, βέβαια, δεν επαρκούν, ωστόσο το κοινό παρουσιάζεται αντίθετο στην ίδρυση μη κρατικών – μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα… κι ας ξεπαραδιάζονται ορισμένοι για τα παιδιά τους. Ας πληρώνουν «αλμυρά» δίδακτρα σε ξένα πανεπιστήμια και ακριβές διαμονές σε ευρωπαϊκές ή και υπερατλαντικές μεγαλουπόλεις, επενδύοντας στο μακρινό μέλλον για μια ακριβοπληρωμένη θέση απασχόλησης.
Τα οξύμωρα της αγοράς εργασίας δεν έχουν τέλος και επειδή ουδέποτε θα πάψουν, ας «διασκεδάσουμε» με τα ευτράπελα…
