«Η μεγαλύτερη και πολυπληθέστερη Δημοκρατία επισκέπτεται την πρώτη Δημοκρατία».
Είναι η μεγαλύτερη δημοκρατία του κόσμου η Ινδία. Τουλάχιστον με βάση τα τυπικά χαρακτηριστικά, καθώς σύμφωνα με την τελευταία ετήσια έκθεση του Economist Intelligence Unit κατατάσσεται στο νούμερο 46 της παγκόσμιας κατάταξης δημοκρατιών, ενώ η Ελλάδα στην 25η θέση. Υπάρχουν θέματα όσον αφορά τη δημοκρατική κουλτούρα και τις πολιτικές ελευθερίες, σε μια χώρα όπου η κουλτούρα της κάστας καλά κρατεί.
Είναι, όμως, η μεγαλύτερη δημοκρατία. Και για να το αντιληφθεί κανείς, αρκεί να λάβει υπόψη του ότι σε μόνο ένα από τα 29 κρατίδιά της έχουν δικαίωμα ψήφου όσοι Αμερικανοί ψήφισαν συνολικά στις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου 2016. Το Ούταρ Πραντές των 200+ εκατομμυρίων κατοίκων, εάν ήταν ανεξάρτητο κράτος, θα ανταγωνιζόταν σε πληθυσμό τη Βραζιλία.
Δύο πράγματα έμαθα από το ολιγόωρο πέρασμα στην Ινδία. Υπάρχει «Ελληνικός Σύλλογος Φίλων Κασμίρ», που είχε μάλιστα προγραμματίσει και συνάθροιση στην Πλατεία Ομονοίας, λόγω της επίσκεψης του πρωθυπουργού της Ινδίας. Η αστυνομία απαγόρευσε τη συγκέντρωση. Στη στέγη του κόσμου, βέβαια, η αντιπαράθεση ανάμεσα σε δύο χώρες με πυρηνικό οπλοστάσιο για λίγο παγώνει και μετά δυναμώνει.
Το δεύτερο που έμαθα, από άρθρο του πρωθυπουργού στην εφημερίδα «Times of India», είναι πως «η ελληνική Πολεμική Αεροπορία και το Πολεμικό Ναυτικό θα βρίσκονται σύντομα στον Ινδοειρηνικό, ενισχύοντας την ικανότητα να διατηρούνται οι θαλάσσιες οδοί ειρηνικές, ανοικτές και χωρίς αποκλεισμούς».
Ενισχύεται, λοιπόν, η αμυντική συνεργασία με μία από τις μεγαλύτερες στρατιωτικές δυνάμεις, που μπήκε δυνατά στο κλαμπ των Rafale, δημιουργώντας νέα δεδομένα στην περιοχή του Ινδικού και Ειρηνικού Ωκεανού.
Αναβαθμίζεται η συνεργασία. Υποθέτω και για γεωπολιτικούς λόγους, που έχουν να κάνουν με τη στρατιωτική σχέση ανάμεσα στο Πακιστάν και την Τουρκία.
Στον Ινδοειρηνικό, λοιπόν, όπου έχει μετατοπιστεί το επίκεντρο της διεθνούς προσοχής και των ανταγωνισμών.
