Από την έντυπη έκδοση
Της Ζωρζέτ Ζολώτα
[email protected]
Η επαναφορά της απασχόλησης στα προ πανδημίας επίπεδα είναι ίσως η δεύτερη μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζουν οι κυβερνήσεις σήμερα, μετά τη διαχείριση της πανδημικής κρίσης και την αποπεράτωση του ηράκλειου εγχειρήματος των εμβολιασμών.
Το ζητούμενο είναι η αποκατάσταση της ομαλότητας στην αγορά εργασίας να είναι άμεση και ομαλή μόλις επιτευχθεί η ανοσία των πληθυσμών. Διαφορετικά κινδυνεύει να κλονιστεί η πολιτική σταθερότητα, καθώς η κοινή γνώμη, μετά την κόπωση των περιορισμών και της κοινωνικής αποστασιοποίησης, θα αντιδράσει ανεξάρτητα εάν οι χειρισμοί των κυβερνώντων είναι καλοπροαίρετοι. Φαίνεται πως η νέα κυβέρνηση του Τζο Μπάιντεν έχει συνειδητοποιήσει τις αλυσιδωτές αντιδράσεις που μπορεί να προκληθούν σε μια χώρα που είναι τραυματισμένη από μια διχαστική τετραετία και έχει πάνω από 9 εκατομμύρια πολίτες που είναι εκτός αγοράς εργασίας. Η φόρμουλα δεν είναι ποτέ ιδανική και ακίνδυνη. Οι συμβιβασμοί είναι απαραίτητοι στην οικονομία και την πολιτική.
Επιδιώκοντας την αύξηση του κατώτατου μισθού στα 15 δολάρια την ώρα, η κυβέρνηση Μπάιντεν τέθηκε στο στόχαστρο, με τους επικριτές της πρότασης να ισχυρίζονται πως αυτό θα κοστίσει πάνω από ένα εκατομμύριο θέσεις εργασίας στις ΗΠΑ. Όμως, τονίζουν οι ειδικοί, θα απελευθερώσει 900.000 Αμερικανούς από συνθήκες φτώχειας. Η αγορά εργασίας ήταν επίσης το επίκεντρο της χθεσινής ομιλίας που έδωσε ο πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ (Fed), Τζερόμ Πάουελ. Σε μια εποχή που ο λόγος των κεντρικών τραπεζιτών έχει απεγκλωβιστεί από την ξύλινη ορολογία της νομισματικής πολιτικής, ο κ. Πάουελ είπε πως οι εργαζόμενοι και τα νοικοκυριά που παλεύουν να βρουν τη θέση τους στην οικονομία θα χρειαστούν στήριξη για αρκετό καιρό ακόμη. «Είμαστε ακόμη μακριά» από μια ισχυρή αγορά εργασίας, είπε ο κεντρικός τραπεζίτης της ισχυρότερης οικονομίας του κόσμου, δεσμευόμενος πως η Fed θα εξαντλήσει κάθε μέσο για να στηρίξει την απασχόληση.
Δεν ήταν τυχαία η αναφορά του κ. Παόυελ στις συνθήκες που επικρατούσαν στις ΗΠΑ μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και σε νομοσχέδιο του 1946 για την επανένταξη των στρατιωτών που γύριζαν από το μέτωπο στην αγορά εργασίας. Μπορεί σήμερα να μη βιώνει ο κόσμος μια εμπόλεμη κατάσταση, αλλά ολόκληροι κλάδοι της οικονομίας κινδυνεύουν να συρρικνωθούν ανεπανόρθωτα και να αποκλειστούν εκατομμύρια άνθρωποι από την κοινωνία. Κάθε άλλη συζήτηση είναι περιττή.
