Από την έντυπη έκδοση
Της Αγγελικής Κοτσοβού
[email protected]
O κύκλος που άνοιξε τον Ιανουάριο του 2013 κλείνει πέντε χρόνια αργότερα, τον Ιανουάριο του 2018. Ο λόγος για την προεδρία του Γερούν Ντέισελμπλουμ στο Eurogroup. Η πενταετής του θητεία ως επικεφαλής του Συμβουλίου των υπουργών Οικονομικών συνέπεσε με μια από τις ταραχώδεις περιόδους στην ιστορία της Ευρωζώνης.
Το ευρώ ταλανιζόταν από τα «απόνερα» της κρίσης χρέους, οι χώρες σε μνημονιακό καθεστώς έκαναν τα πρώτα βήματα εξόδου από τον ζυγό της λιτότητας. Μία πενταετία που σημαδεύτηκε από σημαντικές αποφάσεις, ώστε να θωρακισθεί η Ευρωζώνη από ενδεχόμενη νέα κρίση, όπως η ανάθεση, τον Νοέμβριο του 2014, του εποπτικού ρόλου των συστημικά σημαντικών ευρωπαϊκών τραπεζών στην ΕΚΤ και η καθιέρωση μηχανισμών ελεγχόμενης εξυγίανσης και εκκαθάρισης προβληματικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων.
Σημαντικό κεφάλαιο στη θητεία Ντέισελμπλουμ και η «ειδική περίπτωση» της Ελλάδας, με τα ολονύχτια Eurogroup το καλοκαίρι του 2015, τα σενάρια περί Grexit και τον επίλογο του τρίτου μνημονίου. Προσωπικότητα διφορούμενη, που σημαδεύτηκε από τη διάσωση της Κύπρου με το πικρό φάρμακο του «κουρέματος» καταθέσεων και από τις καυστικές δηλώσεις του για τις άσωτες χώρες του Νότου, που «σπατάλησαν τα λεφτά τους σε γυναίκες και ποτά».
Ο Ολλανδός πολιτικός παραδίδει τη σκυτάλη, άγνωστο ακόμη σε ποιον, και αποχωρεί εκτός από την προεδρία του Eurogroup και από την πολιτική σκηνή. Οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης θα εκλέξουν τον Δεκέμβριο τον επόμενο πρόεδρο του Eurogroup. Παρότι δεν έχει ανακοινωθεί επισήμως κάποια υποψηφιότητα, off the record είναι πολλοί οι επίδοξοι μνηστήρες, όπως ο Μπρουνό Λεμέρ της Γαλλίας, ο Μάριο Σεντένο της Πορτογαλίας και ο Ισπανός Λούις ντε Γκίντος.
Στο Eurogroup του Δεκεμβρίου, η Γερμανία δεν θα εκπροσωπηθεί από τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Ο επί οκτώ χρόνια τσάρος της γερμανικής οικονομίας αποχαιρέτησε τους συναδέλφους του στο Συμβούλιο της Δευτέρας, αφήνοντας ένα κενό που θα αναπληρωθεί μετά τον σχηματισμό νέας κυβέρνησης στο Βερολίνο. Η επιλογή του επόμενου Γερμανού ΥΠΟΙΚ θα είναι καθοριστική στην ψηφοφορία του Δεκεμβρίου. Ήδη οι Πράσινοι -που θεωρούνται πιθανός εταίρος στον επόμενο κυβερνητικό συνασπισμό της καγκελαρίου Μέρκελ- θέλουν ο επόμενος επικεφαλής του Εurogroup να στηρίζει στροφή μακριά από τη λιτότητα και υπέρ της μετεξέλιξης του προέδρου του Eurogroup σε Ευρωπαίο υπερυπουργό Οικονομικών. Από την άλλη, το FDP -επίσης πιθανός κυβερνητικός εταίρος- δεν θέλει βαθύτερη ενοποίηση στην Ευρωζώνη, ενώ ούτε καν συζητά την προοπτική χαλαρότερης δημοσιονομικής πειθαρχίας. Το κεφάλαιο αυτό κλείνει. Νέα εποχή και νέα πρόσωπα στην Ευρωζώνη. Σειρά τους να γράψουν τις επόμενες σελίδες της ευρωπαϊκής Ιστορίας, μαθαίνοντας από τα λάθη των προκατόχων τους.
