Από την έντυπη έκδοση
Της Νατάσας Στασινού
[email protected]
Σε ηλικία 17 ετών έλαβε από τους αγρότες γονείς του ένα χρηματικό ποσό, ανταμοιβή για τις καλές επιδόσεις του στο σχολείο, οι οποίες ήρθαν χάρη στην επιμονή του και κόντρα στο εμπόδιο της δυσλεξίας. Επέλεξε να ιδρύσει με αυτό μία μικρή εταιρεία εμπορίας επίπλων. Ωστόσο, μάλλον δεν μπορούσε να φανταστεί τότε ότι έθετε τις βάσεις για μία αυτοκρατορία.
Ο Ίνγκβαρ Κάμπραντ, ιδρυτής της Ikea, απεβίωσε χθες σε ηλικία 92 ετών, αφήνοντας πίσω του μία επιχείρηση με 389 καταστήματα ανά τον κόσμο και τζίρο άνω των 35 δισ. ευρώ. Το μεγάλο βήμα έγινε με την πρωτοποριακή ιδέα για έπιπλα επίπεδης συσκευασίας, τα οποία συναρμολογούν οι ίδιοι οι καταναλωτές. Παρακολουθώντας έναν υπάλληλο να αφαιρεί τα πόδια από ένα τραπέζι, προκειμένου αυτό να χωρέσει στο αυτοκίνητο του πελάτη, κατάλαβε πως τα λυόμενα έπιπλα θα είχαν ζήτηση.
Αν και δισεκατομμυριούχος, φημιζόταν για την απέχθειά του στην πολυτέλεια, όπως έλεγαν οι φίλοι του, ή για την… τσιγκουνιά του, όπως τη χαρακτήριζαν επικριτές. Οδηγούσε ένα παλιό Volvo, αγόραζε ρούχα από υπαίθριες αγορές, ταξίδευε σχεδόν πάντα σε οικονομική θέση και εργαζόταν πολλές ώρες την ημέρα έως και το 2013, όταν αποχώρησε από το διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας.
Δεν έλειπαν όμως και τα σκοτεινά σημεία στη ζωή του. Ο λόγος για το φιλοναζιστικό παρελθόν του, το οποίο ο ίδιος είχε αποκαλύψει, για να το αποκηρύξει ως μία «νεανική ανοησία», ως «το μεγαλύτερο λάθος» της ζωής του.
Η εταιρεία του τον αποχαιρέτισε ως «έναν από τους κορυφαίους επιχειρηματίες του 20ού αιώνα… ένα τυπικό δείγμα κατοίκου της Νότιας Σουηδίας, εργατικού και πεισματάρη», ενώ ο Σουηδός πρωθυπουργός, Στέφαν Λεβέν, αναγνώρισε τη συμβολή του στη σουηδική οικονομία. Οι περισσότεροι θα τον θυμούνται ως τον άνθρωπο που άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο σχεδιάζουμε και αγοράζουμε έπιπλα. Ως εκείνον που τους… παίδεψε για να στήσουν το τραπέζι ή τη βιβλιοθήκη του σπιτιού τους.
