Από την έντυπη έκδοση
Του Γιώργου Κούρου
[email protected]
Ένα ερώτημα που κανείς υπουργός Οικονομικών την περίοδο της κρίσης και των τριών μνημονίων δεν έθεσε στους δανειστές μας, είναι αυτό που είχε απευθύνει το 1774 ο Χασάν Γαζή πασάς, ναύαρχος και βεζίρης, στους Τούρκους.
«Εάν φονευθώσιν όλοι οι Έλληνες ποιός θα πληρώνη το χαράτσι» είχε ρωτήσει πολύ απλά μετά τα Ορλωφικά, αποτρέποντας έτσι τους Τούρκους να προβούν σε γενοκτονία των Ελλήνων.
Δυστυχώς, στην εποχή των μνημονίων, οι υπουργοί Οικονομικών «ξέχασαν» να ρωτήσουν την τρόικα – κουαρτέτο και έτσι η οικονομική πολιτική λιτότητας «σκοτώνει» καθημερινά τους Έλληνες επιχειρηματίες, ελεύθερους επαγγελματίες, αγρότες, μισθωτούς και συνταξιούχους.
Πολύ σύντομα, δε, ελάχιστοι θα είναι οι φορολογούμενοι που θα αντέχουν να πληρώνουν τα… «χαράτσια». Διότι δεν είναι ένα, είναι πολλά. Σε συνδυασμό και με τις συνεχιζόμενες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, το μίγμα γίνεται εκρηκτικό.
Η εξωπραγματική υπερφορολόγηση, οι μειώσεις των εισοδημάτων οδηγούν αναπόφευκτα στην κατάρρευση της κατανάλωσης, του τζίρου των εταιρειών και φυσικά σε νέα «κανόνια».
Καθημερινά, λοιπόν, νέα λουκέτα, αιτήσεις υπαγωγής στο άρθρο 99 του Πτωχευτικού Κώδικα, που δημιουργούν ένα επικίνδυνο «σπιράλ θανάτου» στην αγορά και ένα «ντόμινο» που δύσκολα μπορεί να ελεγχθεί. Και την ίδια ώρα τα έσοδα του Δημοσίου θα «βουλιάζουν». Η σημερινή όμως κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες, κατά περίεργο τρόπο, λειτουργεί είτε σαν να μην αντιλαμβάνεται τι ακριβώς γίνεται στο πεζοδρόμιο, είτε το καταλαβαίνει αλλά αδιαφορεί.
Επικίνδυνες και οι δύο περιπτώσεις. Το χειρότερο, δε, είναι ότι ενώ υπάρχουν λύσεις για να δώσουν «ανάσες» στην αγορά και στους φορολογούμενους, δεν μπορούν να τις υιοθετήσουν.
Πολύ απλά γιατί για ό,τι γίνεται χρειάζεται η έγκριση από τους «βεζίρηδες» του κουαρτέτου. Θα πρέπει όμως να τους εξηγήσουν, πολύ απλά, ότι σε λίγο οι Έλληνες δεν θα έχουν όχι το «χαράτσι» να πληρώσουν, αλλά ούτε πού την κεφαλήν κλίνη.
Ένα απλό παράδειγμα, ίσως τους βοηθήσει. Είναι άραγε τόσο δύσκολο να ενεργοποιήσουν και πάλι τη ρύθμιση των 100 δόσεων;
Είναι δύσκολο άραγε, έστω στην πάγια ρύθμιση των 12 ή 24 δόσεων που ισχύει, να αυξήσουν τον αριθμό των δόσεων ειδικά για τους συνεπείς φορολογούμενους σε 40 ή 50 ή και 60; Ποιο είναι το έγκλημα;
Να μην εισπράττουν απολύτως τίποτα και να κυνηγούν τους οφειλέτες με κατασχέσεις κινητών και ακινήτων, που στο τέλος δεν θα νοιάζει και κανέναν, ή να μπορούν οι φορολογούμενοι να πληρώσουν ανάλογα με τις δυνατότητές τους και το κράτος να εισπράττει;
Να δώσουν ανάσες ρευστότητας στην αγορά ή να βάλουν «ταφόπλακα» στην πραγματική οικονομία; Υπάρχει βέβαια το ενδεχόμενο το σχέδιο να θέλει να φτωχοποιηθούν όλοι οι Έλληνες, εάν ως πρότυπο έχουμε τους μισθούς της Κίνας.
Η Ελλάς σε… τιμή ευκαιρίας για τους επενδυτές. Το φθινόπωρο έρχεται κι ας ελπίσουμε, για να μη ζήσουμε κι άλλα δράματα, ότι και το κουαρτέτο θα μας «λυπηθεί» όπως οι Τούρκοι.
