Από την έντυπη έκδοση
Του Μωυσή Λίτση
[email protected]
Την επανάληψη με μικροδιαφορές του εκλογικού αποτελέσματος του Δεκεμβρίου επιφύλαξε το αποτέλεσμα των ισπανικών εκλογών της Κυριακής.
Δεν έλειψαν ωστόσο οι εκπλήξεις, με πρώτη αυτήν της διάψευσης τόσο των προεκλογικών δημοσκοπήσεων όσο και των exit polls, επιφέροντας ένα ακόμη πλήγμα στον κλάδο, οι προβλέψεις του οποίου έχουν διαψευστεί επανειλημμένως σε πλειάδα εκλογικών αναμετρήσεων στον κόσμο.
Η δεύτερη έκπληξη ήταν η διάψευση των προβλέψεων για αναρρίχηση της συμμαχίας της ριζοσπαστικής Αριστεράς Unidos-Podemos στη δεύτερη θέση, υποσκελίζοντας τους Σοσιαλιστές, γεγονός που θα επέτρεπε στον ηγέτη του αριστερού συνασπισμού Πάμπλο Ιγκλέσιας να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στις διαβουλεύσεις για σχηματισμό νέας κυβέρνησης.
Τρίτη έκπληξη ήταν η αντοχή του κυβερνώντος κεντροδεξιού Λαϊκού Κόμματος και του ίδιου του πρωθυπουργού Μαριάνο Ραχόι. Το κόμμα του μάλιστα ενισχύθηκε σε σχέση με τον Δεκέμβριο παρά τα σκάνδαλα αλλά και τις αποκαλύψεις λίγο πριν από τις εκλογές για μεθοδεύσεις όσον αφορά την Καταλονία.
Τέταρτη έκπληξη η διάσωση των Σοσιαλιστών, που κρατούν τη δεύτερη θέση και το ενδεχόμενο να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο στις κυβερνητικές διαβουλεύσεις, είτε στηρίζοντας τον Ραχόι, είτε αναζητώντας συνεργασία με τους Unidos-Podemos, παρά τις πολύ κακές προεκλογικά μεταξύ τους σχέσεις, αφού η δεύτερη θέση και ο υποσκελισμός των Σοσιαλιστών είχε γίνει βασική επιδίωξη του Ιγκλέσιας.
Το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Ισπανίας (PSOE) δεν δικαιούται ωστόσο να επιχαίρει για τη σχετική εκλογική του επιτυχία σε σχέση με το αποτέλεσμα του Δεκεμβρίου και τις προεκλογικές δημοσκοπήσεις, αφού, όπως και τα άλλα αδελφά σοσιαλιστικά και σοσιαλδημοκρατικά κόμματα στην Ευρώπη, το PSOE είναι σκιά του παλαιού του εαυτού.
Το 2008 με επικεφαλής τον Θαπατέρο συγκέντρωνε 44%, πριν καταρρεύσει εκλογικά λόγω της οικονομικής κρίσης και της αδυναμίας να διαφοροποιηθεί ουσιαστικά από το Λαϊκό Κόμμα και τις πολιτικές σκληρής λιτότητας που αυτό επέβαλε.
Τελευταία έκπληξη η καθίζηση των Ciudadanos, ενός κεντρώου κινήματος πολιτών που φιλοδοξεί να μπει σφήνα ανάμεσα στα παραδοσιακά κόμματα εξουσίας (Λαϊκό, Σοσιαλιστικό) και την ανερχόμενη ριζοσπαστική αριστερά. Δεν αποκλείεται πάντως, αν και τέταρτο σε εκλογική δύναμη, το Ciudadanos να συμπράξει σε κάποια κυβερνητική μορφή.
Γεγονός είναι ότι οι δεύτερες μέσα σε λίγους μήνες εκλογές στην Ισπανία δεν κατάφεραν να αλλάξουν άρδην τους πολιτικούς συσχετισμούς.
Ακόμη και αν αποφευχθεί μία τρίτη προσφυγή στις κάλπες, η όποια κυβέρνηση προκύψει δύσκολα θα μακροημερεύσει με δεδομένες τις πολιτικές αντιπαλότητες και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα (κοινωνική κρίση, απόσχιση Καταλονίας), σε μια Ευρώπη η οποία βρίσκεται αντιμέτωπη με τη μια τρικυμία μετά την άλλη.
