Skip to main content

Θα γίνει το Σουδάν νέα Λιβύη;

Abdullah Abdel Moneim/via REUTERS

Οι εξελίξεις στο Σουδάν, οι οποίες θυμίζουν τα όσα επακολούθησαν στη Λιβύη μετά την ανατροπή του Μουαμάρ Καντάφι

Πολλαπλασιάζονται επικίνδυνα τα μέτωπα και οι εντάσεις στη διεθνή πολιτική σκηνή. Από το Σάββατο στη διεθνή επικαιρότητα δεσπόζουν οι εχθροπραξίες ανάμεσα στους δύο στρατηγούς που κυβερνούν το Σουδάν, τον στρατηγό Αμπντέλ Φατάχ αλ-Μπουρχάν που ελέγχει το στρατό, και τον μέχρι χθες αντιπρόεδρο στρατηγό Μοχάμεντ Χαμντάν Ντάγκλο, επικεφαλής των παραστρατιωτικών Δυνάμεων Ταχείας Υποστήριξης.

Οι εξελίξεις στο Σουδάν, οι οποίες θυμίζουν τα όσα επακολούθησαν στη Λιβύη μετά την ανατροπή του Μουαμάρ Καντάφι, προκαλούν διεθνή ανησυχία πως ένα ακόμη μέτωπο γεωπολιτικής αστάθειας έρχεται να προστεθεί στην ευρύτερη περιοχή στο Κέρας της Αφρικής, σε μία περίοδο μάλιστα που από παντού μυρίζει μπαρούτι…

Η πολιτική και κοινωνική αστάθεια δεν είναι βέβαια κάτι καινούργιο στο Σουδάν, ιδιαίτερα μετά το 2019 και την ανατροπή του αιματοβαμμένου δικτάτορα αλ-Μπασίρ. Όπως ωστόσο και στην περίπτωση της Λιβύης, μεγαλύτερες και μικρότερες δυνάμεις επιχειρούν να εκμεταλλευτούν την αστάθεια για να προωθήσουν τα περιφερειακά τους συμφέροντα σε ένα γεωπολιτικό τοπίο κινούμενη άμμος.

Ο αλ-Μπουρχάν φέρεται να υποστηρίζεται από την Αίγυπτο που ελέγχει μεγάλο μέρος του στρατιωτικοβιομηχανικού συμπλέγματος του Σουδάν. Ο Ντάγκλο, ο οποίος πλούτισε τρομακτικά από τοn χρυσό του Νταρφούρ, έχοντας πάρει μέρος στις επιχειρήσεις εκεί, φέρεται να υποστηρίζεται από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και τη Σαουδική Αραβία.

Έχοντας τον έλεγχο των εξαγωγών χρυσού, έχει στενές σχέσεις με τη Ρωσία, με τη ρωσική μισθοφορική οργάνωση Wagner να δρα και στο Σουδάν και τη γειτονική Κεντροαφρικανική Δημοκρατία.

Η πολυαναμενόμενη σύγκρουση για τον έλεγχο της εξουσίας στη χώρα απειλεί με αποσταθεροποίηση την ευρύτερη περιοχή στο Κέρας της Αφρικής, μία περιοχή που καταδυναστεύεται από αμέτρητες συγκρούσεις, εν μέσω ξηρασίας και λιμών και η οποία έχει μετατραπεί σε αρένα διεθνούς και περιφερειακής επιρροής.

Για την Ευρώπη, η εκκολαπτόμενη «νέα Λιβύη» και η στρατηγική θέση του Σουδάν δίπλα στην Ερυθρά Θάλασσα και την είσοδο στη Διώρυγα του Σουέζ φέρνουν άγχος για προβλήματα στον εφοδιασμό πετρελαίου και για τη δημιουργία ενός νέου κύματος προσφύγων.