Από την έντυπη έκδοση
Του Στέλιου Παπαπέτρου
[email protected]
«Πες ό,τι θες, αρκεί αυτό που θα πεις να μη σε εμποδίζει να βλέπεις πώς έχουν τα πράγματα (και όταν τα δεις, θα είναι κάμποσα αυτά που δεν θα λες)». Η ρήση του Bιτγκενστάιν μάς αφορά όλους.
Πρωτίστως, αφορά τα πολιτικά κόμματα εξουσίας, την κυβέρνηση, αλλά και αυτούς που διαχειρίστηκαν την πορεία της χώρας, συνεπώς και την εξέλιξη του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης τις τελευταίες δεκαετίες.
Από τα μέσα Ιανουαρίου μέχρι σήμερα, η επικαιρότητα, σχεδόν μονοπωλιακά, κυριαρχείται από τις κινητοποιήσεις των αγροτών και των επιστημονικών οργανώσεων.
Επειτα από σχεδόν σαράντα ημέρες κινητοποιήσεων τι άφησε πίσω του ο «αφρός της επικαιρότητας»;
Ολοι επικαλούνται την αναγκαιότητα του δημόσιου διαλόγου για το καυτό θέμα του ασφαλιστικού, αλλά μέχρι σήμερα δεν έχει διατυπωθεί από καμία πλευρά μία ολοκληρωμένη αντι-πρόταση προς το σχέδιο της κυβέρνησης.
Ή έστω, συγκεκριμένες προτάσεις σε επί μέρους θεματικές ενότητες του ασφαλιστικού.
Επειδή λοιπόν το πολιτικό σύστημα της χώρας δεν έχει πλέον την πολυτέλεια να επαναλάβει τα λάθη του παρελθόντος, ενδεικτικά μόνο επισημαίνουμε τις εξής θεματικές ενότητες επί των οποίων θα έπρεπε να υπάρχουν εναλλακτικές προσεγγίσεις από τα πολιτικά κόμματα:
α) Από πού θα προέλθουν οι περικοπές των συνταξιοδοτικών δαπανών κατά 1,8 δισ. ευρώ μέσα στο 2016;
β) Εάν τα πολιτικά κόμματα εξουσίας διαφωνούν με τις ενοποιήσεις των ασφαλιστικών ταμείων, ποια είναι η εναλλακτική τους πρόταση;
γ) Το σημερινό μηνιαίο ασφάλιστρο της πρώτης ασφαλιστικής κατηγορίας του ΟΓΑ για τον κλάδο κύριας σύνταξης είναι 34,07 ευρώ. Αντιστοιχεί σε 1 ευρώ και 13 λεπτά την ημέρα. Είναι φθηνό; Είναι ακριβό; Πρέπει να παραμείνει ως έχει ή να αυξηθεί;
δ) Το ΙΚΑ έχει φέτος προβλεπόμενο έλλειμμα 2,1 δισ. ευρώ. Δηλαδή πολύ μεγαλύτερο από τη δέσμευση για μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης κατά 1,8 δισ. στο σύνολο των Ταμείων. Πώς θα καλυφθεί αυτό το θηριώδες έλλειμμα;
Ο κατάλογος με τέτοιου είδους ερωτήσεις θα μπορούσε να ήταν πληκτικά μακρύς!
Και η άλλη πλευρά; Η κυβέρνηση; Τι κάνει;
Γιατί απουσιάζει από το κείμενο των 172 σελίδων η παραμικρή αναφορά σε οικονομικά δεδομένα και αποτιμήσεις;
Η κραυγαλέα απουσία οικονομικής τεκμηρίωσης υπονομεύει εκ των προτέρων τον δημόσιο διάλογο και την κριτική. Ουσιαστική συζήτηση για το ασφαλιστικό, χωρίς οικονομικά δεδομένα, δεν νοείται.
Ούτε έχει νόημα η απαρίθμηση των λαθών που έγιναν μέχρι σήμερα. Ολοι τα γνωρίζουμε.
Εξάλλου, το ασφαλιστικό σύστημα δοκιμάστηκε από μια εντυπωσιακή ποικιλία λαθών. Τα είδαμε σχεδόν όλα!
Ολα, εκτός από την αναγκαία και ικανή συνθήκη για τη μακρόχρονη επίλυσή του, που δεν είναι άλλη από την πολιτική σύμπραξη των κομμάτων ώστε να μην μετατραπεί το ασφαλιστικό σύστημα σε έναν σωρό αποτυχημένων προσπαθειών και ερειπίων.
Και τα ερείπια είναι πάντα θλιμμένα.
Για όλους!
