του Γιώργου Παλαιτσάκη
Σε εκκρεμότητα για 23 χρόνια παρέμεινε μια φορολογική υπόθεση, λόγω των συνεχών παρατάσεων στις προθεσμίες παραγραφής του δικαιώματος του Δημοσίου να διενεργήσει έλεγχο και να επιβάλει φόρους αλλά και εξαιτίας των απίστευτα χρονοβόρων διαδικασιών με τις οποίες εκδικάζονται οι υποθέσεις αυτές από την ελληνική Δικαιοσύνη.
Το απίστευτο -κι όμως αληθινό- ιστορικό της υπόθεσης έχει αναλυτικά ως εξής: Ανώνυμη εταιρεία δέχθηκε τακτικό φορολογικό έλεγχο το 2005 για τη χρήση του έτους 1992! Ελέγχθηκε δηλαδή με καθυστέρηση 13 ετών, καθώς η παραγραφή της χρήσης του 1992 συνεχώς παρατεινόταν! Ο έλεγχος ολοκληρώθηκε στο τέλος του 2005 με τον καταλογισμό συνολικού ποσού 23,6 εκατ. δραχμών ή 69.400 ευρώ. Οι ελεγκτές χρειάστηκε προφανώς να μετατρέπουν συνεχώς τα ποσά από δραχμές σε ευρώ, καθώς στον χρόνο που μεσολάβησε από τη στιγμή της «παράβασης» μέχρι τη στιγμή που αυτή εντοπίστηκε από τον έλεγχο η χώρα μας είχε αλλάξει νόμισμα!
Η εταιρεία προσέφυγε στο Διοικητικό Πρωτοδικείο στις αρχές του 2006 ζητώντας να ακυρωθεί ο καταλογισμός του ελέγχου, καθώς υποστήριξε ότι η υπόθεση για την οποία ελέγχθηκε είχε παραγραφεί. Το Διοικητικό Πρωτοδικείο εξέδωσε απόφαση, 7 χρόνια μετά, το έτος 2013! Με την απόφασή του έκανε δεκτή την προσφυγή της εταιρείας και το φύλλο ελέγχου ακυρώθηκε. Ομως, εν τω μεταξύ, το 2011 η εταιρεία κήρυξε πτώχευση, αλλά η υπόθεση δεν έκλεισε ούτε το 2013. Το Δημόσιο άσκησε έφεση το 2014, η οποία εκδικάστηκε το 2015 και απορρίφθηκε. Ο λόγος μάλιστα της απόρριψης της έφεσης ήταν ότι κακώς επιβλήθηκε ο φόρος, διότι η υπόθεση είχε παραγραφεί!
Χρειάστηκαν 23 χρόνια για να κριθεί μια φορολογική υπόθεση και το αποτέλεσμα ήταν στο τέλος να μην υπάρχει ούτε η εταιρεία που ελέγχθηκε ούτε ο φόρος που της επιβλήθηκε! Αθάνατη Ελλάδα.
