Από την έντυπη έκδοση
Του Δημήτρη Χατζηνικόλα
[email protected]
Πέρυσι τέτοια εποχή ο τότε πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, αμέσως μετά την αδυναμία εκλογής, στην τρίτη και καθοριστική ψηφοφορία, Προέδρου της Δημοκρατίας, ανακοίνωνε τη διενέργεια εκλογών για τις 25 Ιανουαρίου, οι οποίες έφεραν στο τιμόνι της χώρας τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα. Είχαν προηγηθεί πολύμηνες διαπραγματεύσεις με την τότε τρόικα, με βασικό διακύβευμα τη λίστα του ΟΟΣΑ και τις απολύσεις των δημοσίων υπαλλήλων, χωρίς οι δύο πλευρές να καταλήξουν σε συμφωνία, ώστε το «success story» Σαμαρά να γίνει πράξη εντός του 2015, όπως υποσχόταν ο τότε πρωθυπουργός της χώρας.
Ενα χρόνο μετά η χώρα δεν έχει ξεφύγει ακόμη από το πολύχρονο σπιράλ της ύφεσης και της λιτότητας. Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας έχουν αντικαταστήσει το «success story» με τον «οδικό χάρτη», η τρόικα έγινε κουαρτέτο, το δεύτερο μνημόνιο το διαδέχτηκε ένα τρίτο, αλλά η διαπραγμάτευση συνεχίζει να βαδίζει σε τεντωμένο σχοινί, το ίδιο και η πολιτική αστάθεια και η αβεβαιότητα για το μέλλον της χώρας.
Το εκλογικό σώμα στήριξε τον κ. Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ εντός του 2015 τρεις φορές (εκλογές Ιανουαρίου – Σεπτεμβρίου και δημοψήφισμα), αλλά είναι δύσκολο να το κάνει τέταρτη φορά χωρίς να δει φως στην άκρη του τούνελ. Το ασφαλιστικό, που θεωρείται η «μητέρα των μαχών», έρχεται εντός του Ιανουαρίου. Και όχι μόνο αυτό. Θα πρέπει να περάσουν από τη Βουλή το φορολογικό των αγροτών και η πώληση των «κόκκινων» καταναλωτικών και στεγαστικών δανείων πρώτης κατοικίας.
Η κυβέρνηση Τσίπρα επιχειρεί να «χρυσώσει το χάπι» με το παράλληλο πρόγραμμα και το έργο στον κρίσιμο και δύσκολο τομέα της διαφθοράς, της διαπλοκής και της φοροαποφυγής, την ίδια ώρα που το Μαξίμου έχει δώσει σαφή εντολή να τρέξει η διαπραγμάτευση και να κλείσει η πρώτη αξιολόγηση. Ωστόσο, όπως λέει και κορυφαίο κυβερνητικό στέλεχος, οι κυβερνήσεις «δεν πέφτουν γιατί δεν τα βρήκαν με τους δανειστές ούτε γιατί δεν πέρασε ένα νομοσχέδιο από τη Βουλή. Πέφτουν επειδή χάνουν τη δεδηλωμένη». Το αν οι εξελίξεις με το ασφαλιστικό οδηγήσουν την κυβέρνηση είτε να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης είτε να αναζητήσει μια άλλη πλειοψηφία από την παρούσα Βουλή είναι κάτι που θα φανεί εντός του Ιανουαρίου.
Το «ατού» του κ. Τσίπρα είναι ότι δεν φαίνεται να έχει απέναντί του μια ισχυρή αντιπολίτευση στο εσωτερικό της χώρας. Τουλάχιστον όσο ισχυρός ήταν ο ίδιος και ο ΣΥΡΙΖΑ το 2014 ως αντιπολίτευση. Ωστόσο, ο «οδικός χάρτης» Τσίπρα βρίσκεται τόσο κοντά όσο κοντά βρισκόταν και το «success story» Σαμαρά τον περασμένο Δεκέμβριο. Τότε ο κ. Σαμαράς δεν μπόρεσε να υπερβεί το εμπόδιο της εκλογής ΠτΔ. Τον επόμενο μήνα θα μάθουμε αν ο κ. Τσίπρας μπορέσει -και με ποιον τρόπο- να υπερβεί το εμπόδιο του ασφαλιστικού.
