Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Έντεκα μήνες με συχνές κρίσεις επιληψίας από σοβαρό πρόβλημα μικροεγκεφαλίας.
Έντεκα μήνες έζησε κάθε του θάνατο, προτού καταλήξει δύο κοντινές ημερομηνίες με μια παύλα ανάμεσα. Κακοποιήθηκε από την ασθένεια του, από την έκταση του χρόνου, από την έκταση του πόνου, από την καθημερινότητα, από γενετικές ανωμαλίες, κι εγώ δεν ξέρω από τι άλλο, αλλά όχι σεξουαλικά, σε αντίθεση με την είδηση, που πήρε διαζύγιο από την υπενθύμιση: μηδενί δίκην δικάσης, πριν αμφοίν μύθον ακούσης.
Ελεύθεροι οι γονείς του βρέφους από τη Συρία, η έκθεση νεκροτομής, η οποία υποβλήθηκε χθες στο Τμήμα Ανηλίκων της Ασφάλειας Αττικής, δεν αναφέρει πουθενά για σεξουαλική κακοποίηση.
Παρατηρήθηκαν στην πρωκτική και την περιπρωκτική περιοχή του βρέφους σαφή στοιχεία εισόδου αμβλέος οργάνου. Αυτό, όπως είπαν οι ειδικοί, είναι απόλυτα συμβατό με τη θεραπεία με υποκλυσμό που γινόταν στο μωρό, κάτι που επιβεβαιώνει και ο θεράπων ιατρός.
Τα αίτια θανάτου δεν διευκρινίστηκαν, αναμένονται οι ιστολογικές και άλλες εργαστηριακές εξετάσεις, αλλά επί διήμερον στήθηκαν δίκες, και οι όποιες ενστάσεις βρήκαν ισχυρές αντιστάσεις.
Άλλη μία φορά γύρω από την πρώτη εντύπωση στήνεται συμφορά. Άλλη μία φορά η βιάση βρίσκει να καταδικάσει. «Πρώτη φορά βλέπουμε τέτοια κακοποίηση», «Συγκλονίζει η περιγραφή», «Δεν το χωράει ο νους».
Ποιο, τώρα που η έκθεση τα τοποθετεί αλλιώς; Δεν το χωράει ο νους ότι η αγωγή σε ένα μωρό με υπόθετα και στο τέλος, επειδή δεν τα δεχόταν, με κλύσμα -που κι αυτό δεν το ήθελε φυσικά- είναι ζόρικη πολύ;
Δεν το χωράει ο νους ότι δεν ισχύει ανεπιφύλακτα η πρώτη εντύπωση; Δεν χωράνε πολλά σε μια τραγική είδηση. Σίγουρα, όχι τα αφοριστικά, σε ιστορίες που από την αρχή έχουν κενά. Λίγη υπομονή μέχρι η έρευνα να ολοκληρωθεί, δεν θα επηρεάσει τη διανομή. Ερασιτέχνες είμαστε στη σκηνή. Η «φτούκα προ» φωνή και δη από επιστήμονες δεν είναι τομή.
