Skip to main content

Το πρόσωπο της «απαραίτητης»

Από την έντυπη έκδοση 

Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]

Δεν είναι χαρισματική, με την κλασική έννοια του γοητευτικού, δημοφιλούς ηγέτη, που μπορεί να συναρπάζει τα πλήθη, αλλά είναι μεθοδική, υπομονετική, με μια δύναμη γερμανικά πραγματιστική, ενώ αποκαλυπτική της ικανότητάς της στο πολιτικό πόκερ είναι η ανοιχτή αποστασιοποίηση του «κοριτσιού του Κολ» από τον παλιό της υποστηρικτή.

Eίναι επιφυλακτική και ενίοτε εκνευριστική με την εμμονή στο μέτρο και στη φειδώ, όπως τη βραδιά που έπεσε το Τείχος του Βερολίνου. Πήγε σε μια σάουνα, πέρασε απέναντι για τους πανηγυρισμούς, ήπιε μία μπίρα και επέστρεψε σπίτι, για να μην αργήσει το πρωί στη δουλειά, όταν σχεδόν οι πάντες στο Βερολίνο έμειναν ξάγρυπνοι.

Δεν είναι αποφασιστική, «πάντα περιμένει πολύ καιρό, προτού εκφράσει έναν αποφασιστικό λόγο. Ενα από τα βασικά της χαρακτηριστικά είναι η κλίση της να μη δρα, να ενεργεί πιο αργά». Ενδεικτικό το γεγονός ότι εννέα ετών στο μάθημα της γυμναστικής -το οποίο απεχθανόταν, όπως και το μη υπολογισμένο ρίσκο- έστεκε επί 45 λεπτά στο βατήρα, προτού δοκιμάσει τη βουτιά, λίγο πριν χτυπήσει το κουδούνι.

Δεν είναι πολλά, αλλά μετρά πολλές πρωτιές η αδιαφιλονίκητη ηγέτιδα του κόσμου, που ορίζει τον τόνο στην Ευρώπη και πρόσωπο της χρονιάς, για το «ΤΙΜΕ». Η «καγκελάριος του ελεύθερου κόσμου» συνεχίζει να εκπλήσσει με τον τρόπο που διορθώνει παλιές αποφάσεις, που εξουδετερώνει, σχεδόν αθόρυβα, κομματικούς αντιπάλους, που απαντά στις προκλήσεις και ανατρέπει τις αναλύσεις για «εξαντλητική εξέταση κάθε βήματος».

Η «ήρεμη δύναμη», όταν το περασμένο καλοκαίρι κίνησαν προς τη Γερμανία πρόσφυγες από την Εγγύς Ανατολή, την Αφρική και τα Βαλκάνια, αντέδρασε εκτός μερκελικού πλαισίου. Η δεκάχρονη θητεία της στην καγκελαρία, «το ταξίδι της από κόρη Λουθηρανού πάστορα στην Ανατολική Γερμανία έως ντε φάκτο ηγέτιδα μίας ηπείρου», έχουν περάσει ήδη στην Ιστορία, αλλά φαίνεται πως είναι το προσφυγικό στο οποίο θα κριθεί η (πολιτική) ασυλία.

Βέβαιον είναι, πάντως, ότι ακόμη κι αν τα καταφέρει, όπως πολλάκις σε καταστάσεις ανάγκης, στις οποίες είναι εξασκημένη, δεν θα πανηγυρίσει. Θα γυρίσει σ’ άλλες αναζητήσεις. Σε καιρούς κρίσης.