«Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια» είναι το θεατρικό που έγραψε ο Ιάκωβος Καμπανέλλης μετά από παραγγελία της Μελίνας Μερκούρη, εμπνεόμενος από την ίδια και το ρεμπέτικο τραγούδι, και με δάνεια από την Κάρμεν. Το έργο δεν ανέβηκε τότε στη σκηνή καθώς μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο δια χειρός Μιχάλη Κακογιάννη δημιουργώντας ένα τεράστιο μύθο και μια αρχετυπική γυναικεία μορφή.
Πώς αγγίζει λοιπόν ένας σκηνοθέτης ένα τέτοιο «τέρας»; Ο Γιάννος Περλέγκας επιλέγει, εύστοχα, να μεταφέρει στην σκηνή το θεατρικό του Καμπανέλλη- και όχι την ταινία- το οποίο δημιουργεί μια πλήρη εικόνα της κοινωνίας, των χαρακτήρων, του μετεμφυλιακού άγχους που συναντάμε σε πολλά έργα του συγγραφέα, και στο οποίο μπορεί να βρει κανείς κοινό τόπο και σημεία που συνδιαλέγεται με την σημερινή εποχή.
