Η πρόσβαση σε πόσιμο νερό θεωρείται πως θα αποτελέσει μια από τις προκλήσεις του όχι και τόσο μακρινού μέλλοντος, δεδομένου πως εκτιμάται ότι περίπου ένα δισεκατομμύρια άνθρωποι ανά τον κόσμο ήδη αντιμετωπίζουν πρόβλημα στο συγκεκριμένο θέμα- και, σε αυτό το πλαίσιο, ιδιαίτερη φαίνεται η σημασία της δουλειάς ερευνητών στο National University of Singapore (NUS) που δημιούργησαν μια ουσία η οποία εξάγει νερό από τον αέρα χωρίς εξωτερική πηγή ενέργειας.
Στην ατμόσφαιρα του πλανήτη θεωρείται πως υπάρχει νερό που θα μπορούσε να γεμίσει περίπου μισό τρισεκατομμύριο πισίνες ολυμπιακών διαστάσεων. Για την εκμετάλλευση αυτής της εν δυνάμει πηγής πόσιμου νερού, ομάδα της οποίας ηγήθηκε η καθηγήτρια Χο Γκιμ Γουέι δημιούργησε ένα είδος αεροτζέλ- ένα στερεό υλικό σχεδόν ανύπαρκτου βάρους. Στο μικροσκόπιο φαίνεται σαν σφουγγάρι, μα δεν χρειάζεται να πιεστεί για να ελευθερώσει το νερό που απορροφά, ενώ δεν χρειάζεται μπαταρία. Σε ένα υγρό περιβάλλον, ένα κιλό αυτού μπορεί να παράγει 17 λίτρα νερού ημερησίως.
«Κλειδί» είναι τα μακρά, «φιδόμορφα» μόρια, γνωστά ως πολυμερή, από τα οποία αποτελείται το αεροτζέλ. Το ειδικό αυτό πολυμερές αποτελείται από μια εξελιγμένη χημική δομή η οποία μπορεί συνεχόμενα να εναλλάσσεται μεταξύ κατάστασης στην οποία ελκύει νερό και κατάστασης στην οποία το απωθεί. Το «έξυπνο» αυτό αεροτζέλ συλλέγει αυτόνομα μόρια νερού από τον αέρα, τα συμπυκνώνει σε υγρό και απελευθερώνει το νερό. Όταν έχει ήλιο, η «έξυπνη» αυτή δομή μπορεί να ενισχύσει περαιτέρω την απελευθέρωση νερού μεταβαίνοντας σε μια εντελώς υδροφοβική κατάσταση. Οι επιδόσεις του είναι ιδιαίτερα καλές, δεδομένου ότι το 95% των υδρατμών που πάνε στο αεροτζέλ βγαίνουν ως νερό. Σε εργαστηριακές δοκιμές το αεροτζέλ ήταν σε θέση να παρέχει ασταμάτητα νερό για μήνες. Όσον αφορά στο αν είναι πόσιμο, οι ερευνητές διαπίστωσαν πως πληρούσε τα στάνταρ του ΠΟΥ για το πόσιμο νερό.
Μέθοδοι εξαγωγής νερού από τον αέρα έχουν αναπτυχθεί και στο παρελθόν, μα χρειάζονταν ηλιακό φως ή ηλεκτρισμό και είχαν κινητά τμήματα που έπρεπε να ανοίγουν ή να κλείνουν.
Η εν λόγω έρευνα δημοσιεύτηκε στο Science Advances, και οι ερευνητές αναζητούν βιομηχανικούς εταίρους με στόχο την οικιακή ή βιομηχανική χρήση.
