Skip to main content

Η μυωπία εχθρός του καλού ύπνου

Μία νέα μελέτη συνδέει την μυωπία με την κακή ποιότητα του νυχτερινού ύπνου. Η συγκεκριμένη πάθηση της όρασης έχει γονιδιακές ρίζες και παίζουν επίσης ρόλο κάποιοι εξωτερικοί παράγοντες. Όμως η μαζικότητα της μυωπίας είναι προϊόν του σύγχρονου τρόπου ζωής και τις τελευταίες δεκαετίες έχει λάβει σύμφωνα με τους ειδικούς διαστάσεις παγκόσμιας πανδημίας.

Η μειωμένη έκθεση των ανθρώπων στο φυσικό φως αλλά και η πολύωρη χρήση διαφόρων ειδών ηλεκτρονικών συσκευών όπου ο άνθρωπος κοιτάζει οθόνες από πολύ κοντά είναι σύμμαχοι της μυωπίας. Εξαιρετικά ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι παρατηρείται εξαιρετικά μεγάλη αύξηση στα ποσοστά των παιδιών που εμφανίζουν προβλήματα μυωπίας.

Όπως φαίνεται η μυωπία έχει και μια άγνωστη μέχρι σήμερα παρενέργεια που σχετίζεται με τον κιρκαδικό μας ρυθμό, το αποκαλούμενο βιολογικό μας ρολόι, που ανάμεσα στα άλλα ευθύνεται για την ποιότητα του ύπνου.

«Τα ευρήματα της μελέτης μας ενισχύουν προηγούμενες ενδείξεις για την σχέση που υπάρχει ανάμεσα στην ανάπτυξη μυωπίας και την λειτουργία του κιρκαδικού ρυθμού. Οι διαταραχές στον κιρκαδικό ρυθμό και τον ύπνο εξαιτίας της πολύωρης έκθεσης σε τεχνητό φως και ηλεκτρονικές συσκευές αποτελούν αντικείμενο μελέτης τα τελευταία χρόνια όμως οι επιπτώσεις τους στην όραση δεν έχουν ακόμη διερευνηθεί. Η μελέτη παρέχει σημαντικά στοιχεία που δείχνουν ότι o καλός ύπνος και ο ομαλός κιρκαδικός ρυθμός δεν είναι απαραίτητος μόνο για την γενική κατάσταση του οργανισμού αλλά και για την καλή υγεία της όρασης» αναφέρει ο δρ. Ραντζάι Τσακραμπότρι, οπτομέτρης του Πανεπιστημίου Flinders στην Αυστραλία επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όσοι πάσχουν από μυωπία έχουν πιο αργό κιρκαδικό ρυθμό και παράγουν μικρότερες ποσότητες μελατονίνης μιας ορμόνης που παράγεται στον εγκέφαλο και έχει διαπιστωθεί ότι παίζει κεντρικό ρόλο στον μηχανισμό του ύπνου.

«Τα νεαρής ηλικίας ενήλικα άτομα με μυωπία είχαν αξιοσημείωτα χαμηλότερο κιρκαδικό ρυθμό και ως αποτέλεσμα μειωμένα επίπεδα μελατονίνης σε σχέση με τα άτομα χωρίς προβλήματα όρασης» σημειώνει ο Τσακραμπότρι που λέει ότι θα πρέπει η μελέτη να αποτελέσει ένα ακόμη καμπανάκι κινδύνου για να ξεκινήσουν οργανωμένα προσπάθειες περιορισμού των αιτιών που προκαλούν την μυωπία.