Skip to main content

Εκλογικές αναμνήσεις ενός ιδιόμορφου υποψήφιου

Στα χαριτωμένα εκλογικά ανέκδοτα του καλού παλιού καιρού θα ήθελα να προσθέσω και την προσωπική μαρτυρία του λογοτέχνη-χρονογράφου της εφημερίδας ΕΣΤΙΑ, Παύλου Νιρβάνα, όπως δημοσιεύτηκε το 1932.

Λοιπόν κάποτε –και ας μείνει μεταξύ μας παρακαλώ- υπήρξα και εγώ υποψήφιος στην περιφέρεια Αττικής. Δεν είχα ζηλώσει πολιτικές δάφνες. Απλούστατα έψαχνα για μία άδεια στο Πολεμικό Ναυτικό, όπου υπηρετούσα εκείνη την εποχή.

Ανακάλυψα λοιπόν την λεγόμενη ¨Συνταγματική άδεια¨! Ήταν πράγματι μια χαριτωμένη άδεια. Το Υπουργείο μπορούσε να σας αρνείται και μιας ημέρας άδεια. Εσείς δεν είχατε παρά να πάρετε ένα χαρτόσημο πενήντα λεπτών, να υποβάλετε –επί το ασφαλέστερο διά δικαστικού κλητήρα- μια αίτηση αδείας υποψηφιότητας διά τις προσεχείς εκλογές και, χωρίς να περιμένετε καμιά απάντηση, να πάρετε το καπελάκι σας και να αναχωρήσετε!

Για πεντέμισι μήνες –τόση ήταν η ¨Συνταγματική άδεια¨- κανείς δεν είχε το δικαίωμα να σας ενοχλήσει! Ξαπλώνατε την αρίδα σας υπό την αιγίδα του Συντάγματος και η θητεία έτρεχε…

Αλλά θα με ρωτήσετε, γιατί δεν πήγα να εκτεθώ κάπου παράμερα και να αποφύγω τουλάχιστον την διαπόμπευση της Αττικής; Απλούστατα, κατά το νόμο, ο διατελών εν ¨Συνταγματική αδεία¨ είχε την υποχρέωση να την διανύσει ολόκληρη εντός της εκλογικής του περιφέρειας χωρίς να απομακρυνθεί από αυτή…

Άλλο που δεν ήθελα λοιπόν, να μη το κουνήσω από την ωραία Αθήνα!

Από την άλλη, εννοείται ότι φρόντισα να σώσω την υπόληψή μου, διακηρύσσοντας ότι ο υποψήφιος δεν ήμουν εγώ, αλλά κάποιος συνώνυμός μου!

-Μαυρίστε τον! έλεγα σε όσους με ρωτούσαν. Έχει και το όνομά μου ο παλιάνθρωπος!

Θυμάμαι, ακόμα, ότι την ημέρα της εκλογής συνάντησα κάποιο φίλο μου στο σιδηρόδρομο του Πειραιά, όπου κατέβαινε για να ψηφίσει. Με ρώτησε αν ενδιαφέρομαι για τον συνώνυμό μου υποψήφιο για να του δώσει άσπρο. Του δήλωσα ότι ούτε τον ξέρω τον άνθρωπο. Μετά από μήνες όταν έμαθε την αλήθεια μου δήλωσε καταστεναχωρημένος:

-Δεν μου έλεγες αδερφέ πως ήσουν εσύ, τουλάχιστον να μη σε μαυρίσω;

***

Εννοείται ότι γέμισα μαύρα. Παρόλα αυτά κατόρθωσα να μη βγω τελευταίος αλλά προτελευταίος! Κάτι είναι και αυτό… Όπως μου εξήγησε κάποιος με ¨σήκωσαν¨ κάποιοι συνοικιακοί μαχαλάδες που συγκινήθηκαν από την  υποψηφιότητα του ¨Άγνωστου Στρατιώτη¨ της πολιτικής!

Δεν μπορώ να πω, όμως, ότι παρέμεινα εντελώς αδρανής κατά το διάστημα της υποψηφιότητάς μου. Γνωστός Αττικάρχης, με τον οποίον είχαμε κοινό το αρχικό ψηφίο του επίθετου, μου έστειλε παραμονές των εκλογών έκτακτο απεσταλμένο.

-Θα υποστηρίξετε την κάλπη σας κύριε; με ρώτησε.

-¨Όχι βέβαια.

-Λοιπόν σας παρακαλεί ο κ. Αττικάρχης να του υπογράψετε εν λευκώ μερικούς διορισμούς ¨αντιπροσώπων¨ σας.

-Να κάνουν τι οι ¨αντιπρόσωποί¨ μου;

-Να υποστηρίξουν απλά τη γειτονική σας κάλπη του κ. Αττικάρχη!

Μου άπλωσαν εμπρός μου καμιά πεντακοσαριά διορισμούς, και τους υπόγραψα όλους με κλειστά τα μάτια. Διόριζα απλούστατα με συγκινητική αυταπάρνηση τους ανθρώπους που θα μάζευαν μαύρα για εμένα και άσπρα για τον γείτονα!

Ωραίες εποχές*, τέλος πάντων…

* σ.σ. Υπολογίζω ότι όλα αυτά τα ευτράπελα που διαβάσετε συνέβησαν γύρω στο 1885-1886, εποχή που οι εκλογές γινόντουσαν με σφαιρίδια που ριχνόντουσαν δεξιά για άσπρο-ΝΑΙ, αριστερά για μαύρο-ΟΧΙ. σε κάλπη, μια για κάθε υποψήφιο. Πίσω από κάθε κάλπη περίμεναν τον ψηφοφόρο οι φίλοι του, εκλογικοί αντιπρόσωποι. Δουλειά τους ήτανε να εξυμνήσουν το προσόντα του υποψηφίου ώστε το σφαιρίδιο να πάει δεξιά! Το Παύλος Νιρβάνας ήταν λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Πέτρου Αποστολίδη. Οι κάλπες στηνόντουσαν κατά αλφαβητική σειρά, ανάλογα με το επίθετο του κάθε υποψήφιου.

Θωμάς Σιταράς, Αθηναιογράφος- Συγγραφέας, FB: Σιταράς Θωμάς 

Βιογραφικό

Ο Θωµάς Σιταράς γεννήθηκε το 1943 στην Αθήνα από γονείς Κωνσταντινουπολίτες. Αριστούχος απόφοιτος της Λεοντείου Σχολής, σπούδασε, ως υπότροφος του Βαυαρικού Υπουργείου Παιδείας Οικονοµικά και ∆ηµοσιογραφία στο Πανεπιστήµιο του Μονάχου. Ολοκλήρωσε την πανεπιστηµιακή του εκπαίδευση µε µεταπτυχιακές σπουδές στο Μάρκετινγκ, στο ίδιο Πανεπιστήµιο.

Εργάστηκε στη Γερµανία, στην εταιρεία Ηλεκτρονικών Υπολογιστών «Honeywell». Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα απασχολήθηκε επί σειρά ετών ως ∆ιευθυντής Μάρκετινγκ στο βιοµηχανικό όµιλο Α. Πετζετάκις και σε διάφορες άλλες, µικρότερες επιχειρήσεις.

Σαν σύμβουλος επιχειρήσεων ασχολήθηκε συστηματικά με την προετοιμασία και μετεκπαίδευση στελεχών επιχειρήσεων σε συνεργασία με το Γερμανικό Οικονομικό Ινστιτούτο Φρανκφούρτης.

Από το 2011 ασχολείται με την Αθηναιογραφία και έχει γράψει επτά σχετικά βιβλία.

Η διαδρομή σαν Αθηναιογράφος

Συνεργασία με εκδόσεις ΩΚΕΑΝΙΔΑ:

¨Η Παλιά Αθήνα ζει, γλεντά, γεύεται 1834-1938¨ Αθήνα 2011

Το βιβλίο αυτό γνώρισε μεγάλη επιτυχία (3 εκδόσεις). Σήμερα έχει εξαντληθεί και δεν κυκλοφορεί. Το 2022 τα δικαιώματα του περιήλθαν σε μένα.

¨Πόθοι και πάθη στην Παλιά Αθήνα 1834-1938¨Αθήνα 2012

Κυκλοφόρησε σε 5000 αντίτυπα και εξαντλήθηκε αμέσως. Το 2023 τα δικαιώματά του περιήλθαν σε μένα.

¨Τα ανάλεκτα της Παλιάς Αθήνας¨ Αθήνα 2016

Δεν έχω καμία απολύτως εικόνα για το βιβλίο αυτό. Ως γνωστόν η Ωκεανίδα πέρασε στον όμιλο Σμυρνιωτάκη.

Συνεργασία με εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ:

¨Ξεφυλλίζοντας παλιές εφημερίδες¨ Αθήνα 2018

Το βιβλίο αυτό γνώρισε μεγάλη επιτυχία και πέρασε σε δεύτερη έκδοση.

¨Τα ευτράπελα της διαφήμισης στο πέρασμα των χρόνων¨ Αθήνα 2020

Το βιβλίο αυτό γνώρισε σχετική επιτυχία.

¨Καλό βόλι¨ Αθήνα 2021

Το βιβλίο αυτό γνώρισε σχετική επιτυχία.

¨Λατέρνα φτώχεια και περίσσευμα καρδιάς¨ Αθήνα 2022

Στοιχεία για το βιβλίο αυτό θα μου δοθούν μετά τον Ιούνιο του 2023

ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑ

Όλα μου τα βιβλία γνώρισαν μεγάλη αποδοχή και προβολή από την τηλεόραση, το ραδιόφωνο και τις εφημερίδες. Έχουν δοθεί πολυάριθμες διαλέξεις σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα καθώς και σε συνεργασίες με βιβλιοπωλεία (PUBLIC, IANOΣ, BOOKS PLUS, ΦΩΛΙΑ κ.α.)

Συμπληρώνω φέτος 12 χρόνια συνεργασίας με τη διαδικτυακή έκδοση της εφημερίδας ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ/STORIES  με επίκαιρες εβδομαδιαίες αναρτήσεις για την Παλιά Αθήνα. Συμπληρώνω επίσης μία χρονιά συνεργασίας με τον ΕΘΝΙΚΟ ΚΗΡΥΚΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ στο ένθετο περιοδικό κάθε Σαββάτου. Συνεργάστηκα επίσης για 5 χρόνια στο περιοδικό LIFO. Τέλος συνεργάζομαι συστηματικά με την εκπομπή ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ.

Έχω δημιουργήσει ένα διαδικτυακό μουσείο για την Παλιά Αθήνα (Paliaathina.com) και είμαι Τop Contributor σε 15 διαδικτυακές μεγάλες ομάδες με αντικείμενο ενδιαφέροντος ¨Τα παλιά¨ (FB: Σιταράς Θωμάς)

Έχω δημιουργήσει μια βάση με 4000 φωτογραφίες και σχετικά αποκόμματα εφημερίδων και περιοδικών καθώς και παλιών κειμένων κατάλληλα ταξινομημένων. Η βάση αυτή βρίσκεται και στη διάθεση αρκετών δημοσιογράφων.

Όλα μου τα βιβλία είναι πλούσια σε εικονογράφηση (παλιές φωτογραφίες και αποκόμματα ελεύθερα ως προς τα δικαιώματα).  Τέλος από το 2022 έχω καθιερώσει την τρέχουσα απλή δημοτική σε όλα τα κείμενα.