Σε δύο βασικά σημεία βασίστηκε το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Βόλου για να απορρίψει την έβδομη άδεια που είχε αιτηθεί ο Δημήτρης Κουφοντίνας.
Οι δικαστές έκριναν ότι πολυισοβίτες όπως ο Δημήτρης Κουφοντίνας δεν δικαιούνται άδεια και πως ο καταδικασμένος σε 11 φορές ισόβια δεν έχει σωφρονιστεί.
Σύμφωνα με πληροφορίες, οι δικαστές έκριναν πως εφόσον δεν προβλέπεται και δεν ρυθμίζεται το ζήτημα « ως προς τη χορήγηση αδείας σε καταδικασμένους σε πλείονες της μίας ποινές ισοβίου καθείρξεως, δεν είναι επιτρεπτή, κατ` άρθρο 55 παρ. 1 ΣΚ, η χορήγηση τακτικής αδείας στις περιπτώσεις αυτές, διότι ο νομοθέτης θα το προέβλεπε ρητά».
Με βάση αυτό τονίζεται ότι ο Δ. Κουφοντίνας ο οποίος έχει καταδικαστεί για την τέλεση κακουργημάτων σε 11 φορές ισόβια κάθειρξη και σε πρόσκαιρη κάθειρξη 25 ετών,« ήτοι έχει καταδικαστεί σε πλείονες της μίας ποινής σε ισόβια, δεν συντρέχει η τυπική προϋπόθεση που θέτει η ως άνω διάταξη για το επιτρεπτό της χορήγησης τακτικής άδειας, αφού όπως προελέχθη, κατά την κρίση του παρόντος Συμβουλίου, δεν είναι δυνατή η χορήγηση τακτικής άδειας στην περίπτωση που ο κρατούμενος έχει καταδικαστεί σε πλείονες της μίας ποινών ισόβιας κάθειρξης».
Παράλληλα, οι δικαστές θεωρούν ότι για την άδεια οι διατάξεις του σωφρονιστικου κώδικα «στηρίζονται στην παρούσα εκτίμηση της προσωπικότητας και της εν γένει τρέχουσας διαγωγής του κρατουμένου, με σκοπό να στοιχειοθετηθεί η πρόβλεψη για καλή χρήση της άδειας. Στην έννοια δε του σωφρονισμού, δεν περιλαμβάνεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο ιδεολογική μεταστροφή του καταδίκου» εκτιμούν οι δικαστές και προσθέτουν πως «ευλόγως, όμως, η έννομη τάξη συναρτά το σωφρονισμό του καταδίκου με την μη τέλεση νέων εγκλημάτων, ήτοι, ευθέως με το σεβασμό προς τα έννομα αγαθά, μεταξύ δε αυτών προεχόντως αυτό της ζωής και της σωματικής ακεραιότητας αορίστου αριθμού προσώπων».
Με βάση αυτή την παραδοχή και παραθέτοντας σειρά δηλώσεων που έχει κάνει ο Δημήτρης Κουφοντίνας αναφέρουν:
«… Από τις συνθήκες της ατομικής και κοινωνικής κατάστασής του, εκτιμάται ότι υπάρχει κίνδυνος, κατά τη διάρκεια της άδειας, να τελέσει νέα εγκλήματα, ενώ δεν συντρέχουν λόγοι που δικαιολογούν την προσδοκία ότι δεν θα κάνει κακή χρήση αυτής (άδειας). Όπως προέκυψε ο ανωτέρω κατάδικος, κατά τη διάρκεια της κράτησής του, στις 24-10-2014 και στις 30-5-2018, προέβη σε δηλώσεις που δημοσιεύθηκαν στο διαδίκτυο. Ειδικότερα, ο εν λόγω κατάδικος στις 24-10-2014 απέστειλε στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης κείμενο, όπου αναφερόμενος στο κράτος και χαρακτηρίζοντας τον εαυτό του ως αντικαθεστωτικό ανέφερε «Τα σχέδιά τους δεν θα περάσουν. Να αντισταθούμε στην κρατική τρομοκρατία», ενώ στις 30-5-2018, απέστειλε στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, άλλο κείμενο στο οποίο, αφού περιέγραφε τον εαυτό του ως πολιτικό κρατούμενο, ανέφερε τα εξής: «Και επειδή τίποτε και ποτέ δεν μας χαρίστηκε και αυτά που αποκαλούνται δικαιώματα δεν είναι παρά οι κατακτήσεις μακρών και πολύχρονων αγώνων, η μόνη απάντηση που μπορούμε να δώσουμε είναι να ξαναπιάσουμε, μέσα και έξω από τη φυλακή, το κόκκινο νήμα αυτών των αγώνων».
Κατά τους δικαστές, «από τις παραπάνω δηλώσεις δεν μπορεί παρά να συνάγεται αρνητικό συμπέρασμα ως προς την πορεία του σωφρονισμού του συγκεκριμένου καταδίκου. Οι δηλώσεις “να αντισταθούμε στην κρατική τρομοκρατία” και “να ξαναπιάσουμε το κόκκινο νήμα αυτών των αγώνων”, οι οποίες παραπέμπουν ευθέως στη βία, όχι μόνο δεν αποτελούν ένδειξη μίας πορείας σωφρονισμού και σεβασμού της έννομης τάξης, αλλά αντιθέτως καταδεικνύουν ένα πρόσωπο, που εμπράκτως και σταθερά αποτάσσεται την έννομη τάξη».
Ο Δημήτρης Κουφοντίας σε δήλωσή του κάνει λόγο για «ταξική μεροληπτικά δικαιοσύνη, μια διατεταγμένη δικαιοσύνη», ενώ στρέφεται κατά του εισαγγελέα που ήταν πρωτοστάτησε για να μην λάβει την νέα άδεια.
Παράλληλα, αναφέρει ότι «όσο υπάρχει κρατική τρομοκρατία, τόσο θα υπάρχουν άνθρωποι που θα ξαναπιάνουν το κόκκινο νήμα των αγώνων που διαπερνά μια ιστορία αντίστασης αιώνων».
Ειδικότερα, στην δήλωση του ο Δημήτρης Κουφοντίνας αναφέρει:
«Ένας εισαγγελέας που άσκησε βέτο στη θετική απόφαση του Συμβουλίου της φυλακής για άδεια, χωρίς να μου κάνει καμία απολύτως ερώτηση. Που κατέβασε απλώς ένα σκονάκι με παλιές δηλώσεις μου, αλιευμένες από το διαδίκτυο και έφυγε από την πίσω πόρτα, δίχως να μου ανακοινώσει μια απόφαση που αδειάζει τους έξι διαφορετικούς εισαγγελείς – ανάμεσά τους και τρεις συναδέλφους του της εισαγγελίας του Βόλου και τον ίδιο τον προϊστάμενο της εισαγγελίας.
Και ένα Συμβούλιο πλημμελειοδικών που, αντίθετα, μου απηύθυναν άπειρες ερωτήσεις στο κλίμα των γνωστών τηλε-εισαγγελέων, αλλά μόνο και μόνο για να βρουν να πιαστούν από κάποια απάντησή μου για να δικαιολογήσουν μια ειλημμένη απόφαση.
Αυτός ήταν ο κοινός παρονομαστής εισαγγελέα-συμβουλίου. Σαν τον Ιταλό δικαστικό του μεσαίωνα Μπαρτόλους που έβγαζε πρώτα την απόφαση και έπειτα έψαχνε (ή ανακάλυπτε) κάποιο νόμο για να την στηρίξει. Η απόφαση που είχαν ήδη στα χέρια τους έλεγε όχι στην άδεια του Κουφοντίνα, έλεγε ναι στο καθεστώς εξαίρεσης για τους πολιτικούς κρατούμενους. Μια απόφαση που αναγνωρίζει τον πολιτικό κρατούμενο και αποκαλύπτει έτσι τον πολιτικό αντίπαλό του: Μια ταξική μεροληπτικά δικαιοσύνη, μια διατεταγμένη δικαιοσύνη. (Όσο και αν αυτή η απόφαση είναι στο κλίμα του ευρύτερου κοινωνικού εκφασισμού, της σκλήρυνσης του δικαίου και πλήττει τα δικαιώματα όλων των κρατουμένων).
Και πού στηρίχτηκαν; Σε παλιές δηλώσεις μου για την ανάγκη αντίστασης στην κρατική τρομοκρατία και για δικαιώματα που ήταν στην πραγματικότητα κατακτήσεις αγώνα. Αυτά τα λόγια όμως δεν είναι μόνο δικά μου. Τα λένε και τα κάνουν αλληλέγγυα πράξη πολλοί πολλοί ακόμα.
Γι’ αυτό ας τους το πούμε άλλη μια φορά για να το καταλάβουνε. Όσο υπάρχει κρατική τρομοκρατία, τόσο θα υπάρχουν άνθρωποι που θα ξαναπιάνουν το κόκκινο νήμα των αγώνων που διαπερνά μια ιστορία αντίστασης αιώνων.
Κασσαβέτεια
27/2/19
Δημήτρης Κουφοντίνας»
Για καινοφανή ερμηνεία του σωφρονιστικού κώδικα κάνει λόγο σε ανακοίνωση της η συνήγορος του Δημήτρη Κουφοντινα, Ιωάννα Κούρτοβικ.
Συγκεκριμένα, αναφέρει: «Με το βούλευμα 37/2019 , το Δικαστικό Συμβούλιο Βόλου, ενεργώντας ως Δικαστήριο Εκτέλεσης Ποινών, απέρριψε την αίτηση του Δημ. Κουφοντίνα για την 7η κατά σειρά τακτική άδεια, η οποία είχε γίνει δεκτή προηγουμένως από την πλειοψηφία των μελών του Συμβουλίου της Φυλακής, με μειοψηφία του Εισαγγελέα, ο οποίος και προσέφυγε στο Δικαστικό Συμβούλιο.
Σημειωτέον ότι κατά τα προηγούμενα στάδια, 6 Εισαγγελείς, οι 3 εκ του Πρωτοδικείου του Βόλου, μεταξύ των οποίων και ο Εισαγγελέας της τωρινής σύνθεσης του Συμβουλίου είχαν συνηγορήσει υπέρ της χορήγησης της άδειας.
Με το σκεπτικό τους οι δικαστές κρίνουν ότι δεν πληρούνται οι τυπικές προϋποθέσεις του νόμου για την χορήγηση τακτική ς άδειας, προχωρώντας σε μία καινοφανή ερμηνεία του σχετικού άρθρου 55 του Σωφρονιστικού Κώδικα, σύμφωνα με την οποία ο νόμος δεν προβλέπει δικαίωμα άδειας για τους καταδικασμένους σε περισσότερες ποινές ισόβιας κάθειρξης, ερμηνεία αντίθετη με την μέχρι σήμερα νομολογία, πρακτική και θεωρία.
Συμπληρωματικά το Συμβούλιο αποφάνθηκε ότι δεν πληρούνται ούτε οι ουσιαστικές προϋποθέσεις καθώς ο κρατούμενος δεν έχει “σωφρονιστεί”(!!!).
Η απόφαση αυτή ήταν αναμενομένη , ως εκ της μεθόδευσης η οποία είχε προηγηθεί, με τα συνεχή δημοσιεύματα, αναρτήσεις και τις καθημερινές αναφορές του τ.σ. Σκαι στο ζήτημα, αλλά και από την στάση του μειοψηφήσαντα εισαγγελέα , ο οποίος χωρίς να απευθύνει ούτε ένα ερώτημα στον κρατούμενο αποφάνθηκε αρνητικά για την άδεια, με επίκληση 4 παλαιών δηλώσεων του κρατούμενου, με τις οποίες είχε εξοπλισθεί, ότι “είναι επικίνδυνος προς τέλεση νέων εγκληματών κατά την διάρκεια της άδειας”(!!!). Αντίστοιχα η προβολή πρόσφατης αρθρογραφίας συνταξιούχου εισαγγελικού λειτουργού, γνωστού για τις σκληρές απόψεις του , προείκαζε τις εξελίξεις.
Αναμένεται δε να προκαλέσει μεγάλα προβλήματα στους κρατούμενους των φυλακών, καθώς, με την τυχόν υιοθέτηση της λογικής της αποκλείονται παντελώς από την άδεια, αλλά και από την υφ’ όρον απόλυση οι καταδικασμένοι σε πλέον της μιας ισόβιας κάθειρξης και αυτό αφορά δεκάδες ή και εκατοντάδες εξ αυτών οι οποίοι μέχρι σήμερα απολαμβάνουν κανονικά το δικαίωμα στην άδεια και προσβλέπουν στην έξοδο τους από τη φυλακή με την εφαρμογή των διατάξεων του νόμου, όπως μέχρι σήμερα τον ξέραμε.
Σημειώνεται ότι σύμφωνα με τα όσα η νομολογία και η θεωρία έχουν κάνει δεκτά μέχρι σήμερα με τις σχετικές με τα όρια ποινής διατάξεις του νόμου τίθεται από το νομοθέτη ως αναγκαία προϋπόθεση για την περίπτωση της ισόβιας κάθειρξης η πραγματική έκτιση μέρους της ποινής τουλάχιστον 8 χρόνων. Σύμφωνα με αυτές « Η διάταξη με την οποία ορίζεται ότι όταν συντρέχουν περισσότερες ποινές πρόσκαιρης κάθειρξης προβλέπεται η προσμέτρηση των συντρεχουσών ποινών για την άσκηση του δικαιώματος, κατά την κρατούσα άποψη και την εφαρμοζόμενη στην πρακτική ερμηνεία του νόμου , αφορά ποινές πρόσκαιρης κάθειρξης που είναι μετρήσιμες και μπορούν να προσμετρηθούν και δεν ισχύει για την ισόβια κάθειρξη, όπου, ακόμη και όταν συντρέχουν περισσότερες ποινές ισόβιας κάθειρξης είτε ποινές ισόβιας από κοινού με ποινές πρόσκαιρης κάθειρξης, δεν προσμετρώνται, διότι το χρονικό διάστημα των 8 ετών θεωρείται ότι αρκεί για την αξιολόγηση των ουσιαστικών προϋποθέσεων για τη χορήγηση άδειας»-Γνωμοδοτήσεις Εισ. 7/93, 2588/95, Εισαγγελέας Παν. Μπρακουμάτσος στην Ποιν. Δικ. 11/2002 κ.ά. καθώς και όλες οι αποφάσεις του Πειραϊκού Συμβουλίου των φυλακών Κορυδαλλού για άλλους κατηγορούμενους για την υπόθεση της 17Ν και για άλλους πολυισοβίτες.
Με την άποψη αυτή στοιχήθηκαν και τα Δικαστικά Συμβούλια του Πειραιά που έκριναν δυο φορές επί του θέματος της άδειας του Δημ.Κουφοντίνα και αποφάνθηκαν ότι πληροί τις τυπικές προϋποθέσεις του νόμου για την χορήγηση της άδειας ( βουλεύματα υπ’ αριθμ. 380/2017 και 373/2016 , το τελευταίο με αντίθετη πρόταση εισαγγελέα την οποία και απέρριψε)».
