Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Είσαι σε ένα τρένο που κινείται με σταθερή ταχύτητα 80 χιλ./ώρα και κάθεσαι δίπλα στο παράθυρο. Ξαφνικά ζεσταίνεσαι. Τι κάνεις;
Ο φοιτητής απαντάει το προφανές.
– Πολύ ωραία, ποια η αντίσταση του αέρα που αναπτύσσεται μετά το άνοιγμα του παραθύρου, ποια η μεταβολή της τριβής μεταξύ τρένου και γραμμών και ποια η νέα ταχύτητα του τρένου;
O απροετοίμαστος τα βρίσκει μπαστούνια και κόβεται. Η αλυσίδα μεγαλώνει, ώσπου ένας κρίκος πονηρά σκαλώνει.
– Είσαι σε ένα τρένο… Ξαφνικά ζεσταίνεσαι. Τι κάνεις τότε;
– Βγάζω το σακάκι μου.
– Μα, ζεσταίνεσαι πολύ!
– Ε, βγάζω και το πουκάμισο.
– Ζεσταίνεσαι πάρα πολύ!
– Αν είναι τέτοια η ζέστη, ας πάει και το παντελόνι.
– Δεν έχεις καταλάβει μάλλον. Είναι αφόρητα.
– Τι να κάνουμε, ακραίες οι συνθήκες, ακραία και η αντίδραση. Θα βγάλω το εσώρουχο.
– Είναι κι ένας τύπος με άγριες διαθέσεις. Ακόμα θες να γδυθείς;
– Ακούστε, κύριε. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, θα πάρω πτυχίο. Και όλο το τρένο να είναι γεμάτο τέτοιους τύπους, εγώ το παράθυρο δεν το ανοίγω.
Το παράθυρο στους παραδείσους, που προφανώς δεν υπόκεινται στους αυστηρότατους νόμους της φυσικής, δεν θα ανοίξει. Αν το κάνουν, θα πρέπει ν’ απαντήσουν για την αντίσταση να φορολογηθούν και την ταχύτητα με την οποία εξοικονομούν, χωρίς τριβή και συντριβή. Όλα κινούνται ύποπτα; Όχι, το θέμα δεν είναι ποιος θα κληθεί στον έφορο ή στον εισαγγελέα. Εξ όσων γνωρίζουμε, δεν κατηγορούνται για παράβαση του νόμου.
Το παράθυρο δεν θ’ ανοίξει, όσα αποκαλυπτήρια κι αν γίνουν στη Δύση. Για τους κυρίους της Σίλικον Βάλεϊ, για βαρόνους, βασιλείς και κληρονόμους, για τραγουδιστές, επενδυτές και δυνάμεις λοιπές, είναι φυσιολογική και θεμιτή αυτή η κίνηση κεφαλαίων. Τι να λέμε τώρα, εκτός ΗΠΑ, όπου η Apple την περίοδο 2010-2017 κατέγραψε τα δύο τρίτα των κερδών της, φορολογήθηκε με συντελεστές από 1%-7%.
Γιατί ν’ ανοίξει το παράθυρο; Ας φτάσουν οι ερωτήσεις στο άπειρο. Το τρένο να κινείται, οι «τύποι» με τις άγριες διαθέσεις να είναι με κοντό σκοινί δεμένοι, και η εξουσία έτσι κατανεμημένη, ώστε να ανασκουμπώνεται, μα στο νόμο της αδράνειας να μένει. Δεν είναι ανέκδοτο, είναι με την παγκόσμια διαδρομή του χρήματος αλληλένδετο.