Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Πολύς λόγος ξαναγίνεται για λαϊκισμό, και έχουμε χάσει τον λογαριασμό. Φαεινότερο κι από τον ήλιο ότι ο πρώην λαλίστατος και πρώην δήμαρχος του Λονδίνου «BoJo», με τις φαιδρότητες και τα γραφικά ξεσπάσματα, που συνέκρινε την Ε.Ε. με τον Χίτλερ, έπαιξε με το θυμικό των συμπατριωτών του, επιβλήθηκε και απήλθε. Λαϊκιστής; Μάστορας του λαϊκισμού.
Όμως, πώς θα χαρακτηρίζατε τον θορυβώδη ένοικο του Μπερλεμόντ, που νοιάζεται για «τον απλό πολίτη που υποφέρει», ενώ οι «μη πατριώτες πλούσιοι» έχουν παρκάρει τα κεφάλαιά τους στο εξωτερικό, μεταξύ άλλων, στα «λουξ» του Λουξεμβούργου, επί πρωθυπουργίας του στο Μεγάλο Δουκάτο;
Πώς θα χαρακτηρίζατε τις δηλώσεις της καγκελαρίου το 2011 για τους τεμπέληδες Νοτιοευρωπαίους και τους εργατικούς Γερμανούς; Γιατί υποστήριξε το αντίθετο απ’ αυτό που φώναζαν τα στοιχεία της Eurostat και του ΟΑΣΕ; Δεν ήταν αυτό δείγμα λαϊκισμού, για να στείλει ένα μήνυμα στον γερμανικό λαό;
Από την άλλη, είναι δείγμα λαϊκισμού να ψελλίζεις για το παράδοξο πτωχευμένων εταιρειών, με πλούσιους ιδιοκτήτες, όταν τα φυσικά πρόσωπα γλιτώνουν από την κατάσχεση «ρούχα, κλινοστρώματα, έπιπλα εφόσον τα πράγματα αυτά είναι απαραίτητα για τις στοιχειώδεις ανάγκες της διαβίωσής τους, τρόφιμα και καύσιμη ύλη, απαραίτητα στον οφειλέτη και την οικογένειά του για τρεις μήνες» (άρθρο 953 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας);
Κάπου μπλέκουν οι γραμμές και οι διαδρομές, όταν κατασκευάζονται καρικατούρες λαϊκών για να τις αντιπαραβάλουν με καρικατούρες ελίτ. Δεν το κάνουν μόνο αριστεροί λαϊκιστές, το κάνει και ο δεξιός λαϊκισμός στις ΗΠΑ μια χαρά από τη δεκαετία του ‘50. Ο Μακάρθι, ο Νίξον, ο Ρέιγκαν, για να μην πούμε για τον Τραμπ, απευθύνονται στον «ανθρωπάκο», παρουσιάζοντας ως εχθρό του τη φιλελεύθερη ελίτ της Ανατολικής Ακτής.
Πολύς λόγος (ξανα)γίνεται για λαϊκισμό, αλλά επιλεκτικά, και έχουμε χάσει τον λογαριασμό. Παρακαλώ σας για λίγο σεβασμό. Όχι ότι δεν υπάρχει λαϊκισμός και δημαγωγία και κούφιες υποσχέσεις και λόγια μεγάλα. Αλλά, να, υπάρχουν κι άλλα. Όπως ο λαϊκισμός, που χρησιμοποιείται από εκείνους που κατηγορούν τους άλλους για λαϊκισμό. Δύσκολοι οι ορισμοί, θολοί οι διαχωρισμοί, μέρος του πολιτικού παιχνιδιού οι αφορισμοί.
