Του Στράτου Στρατηγάκη
Mαθηματικού – ερευνητή
[email protected]
Αυτή η μικρή αλήθεια, που ξεχνούν αυτοί που παίρνουν αποφάσεις για την εκπαίδευση, ήρθε να επιβεβαιωθεί από τα θέματα των Μαθηματικών. Καλή ιδέα με, μάλλον, κακή εκτέλεση, που θα φανεί από το ποσοστό αποτυχίας, με τους μαθητές των οικονομικών να προβλέπεται να σπάνε κάθε ρεκόρ αποτυχίας. Τι συνέβη φέτος;
Άλλαξε ριζικά η φιλοσοφία των θεμάτων, προσεγγίζοντας περισσότερο από άλλες χρονιές, αυτά που πρέπει να γνωρίζουν οι μαθητές για τις σπουδές τους. Γιατί μέχρι τώρα είχαμε εγκλωβιστεί σε τρία θεωρήματα από τα οποία είχαμε την παραγωγή εκατοντάδων ασκήσεων που μερικές φορές άγγιζαν τα όρια της διαστροφής, μη έχοντας καμία σχέση με τη διδασκαλία των μαθηματικών, αφού αυτά που υποτίθεται ότι εξέταζαν δεν ήταν η κατανόηση των εννοιών, αλλά τα εξυπνακίστικα τεχνάσματα.
Το σημαντικό, όμως, πέρα από τη συζήτηση για την ποιότητα ή όχι των θεμάτων είναι οι επιπτώσεις που θα έχουν αυτά τα θέματα στο μέλλον. Από την επομένη των εξετάσεων θα αρχίσει η αναθεώρηση των ασκησιολογίων των καθηγητών σε σχολεία και φροντιστήρια, γιατί αναγκαστικά θα προσαρμόσουν τη διδασκαλία τους σε αυτά που ζητήθηκαν. Αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει ένα εργαλείο αλλαγής στην εκπαίδευση, ώστε να καταφέρουμε να αλλάξουμε κάποια πράγματα που βλάπτουν τα παιδιά μας και, συνεπώς, το μέλλον της χώρας μας.
Ο πόλεμος κατά της παπαγαλίας θα μπορούσε να κερδηθεί αν άλλαζε η φιλοσοφία των θεμάτων. Γιατί όσα και να λέγονται για την καταπολέμησή της, αφού η παπαγαλία βλάπτει το μυαλό των ανθρώπων, τίποτα δεν γίνεται. Ο λόγος απλός. Στη βαθμολόγηση των γραπτών άριστα παίρνει αυτό το γραπτό που τα γράφει όπως ακριβώς τα λέει το βιβλίο. Αν τα θέματα των εξετάσεων δεν επιβραβεύουν τον παπαγάλο, αλλά αντίθετα τον «χαντακώνουν» τότε η παπαγαλία θα εξαφανιστεί σε λίγα χρόνια. Το κέρδος θα είναι μεγάλο για τα παιδιά μας, αφού το να τους χαλάς το μυαλό θεωρώντας ότι τα εκπαιδεύεις είναι κακό για το μέλλον της χώρας. Ίσως γι’ αυτό τα παιδιά μας αποστρέφονται όλο και περισσότερο την εκπαίδευση.
Τόσα χρόνια είδαμε τις εξαγγελίες όλων των υπουργών Παιδείας για την αναβάθμιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης να διαψεύδονται πανηγυρικά από τη σκληρή πραγματικότητα. Το επίπεδο της εκπαίδευσης πέφτει συνεχώς, η αμοφωσιά κάθε φουρνιάς παιδιών είναι σε μεγαλύτερα ποσοστά από την προηγούμενη, κάνοντάς μας να λέμε κάθε πέρυσι και καλύτερα και στην εκπαίδευση. Όχι δεν οφείλεται μόνο στην κρίση γιατί αναφέρομαι στην τελευταία εικοσαετία. Η παπαγαλία, όμως, και διάφορες άλλες στρεβλώσεις στο τι είναι σημαντικό και τι όχι θα μπορούσαν να καταπολεμηθούν με ένα από τα όπλα να είναι και τα θέματα των εξετάσεων.
Φυσικά αυτό δεν μπορεί να είναι πανάκεια, αφού τα θέματα καθορίζουν μόνο το πώς διδάσκουμε αυτά που διδάσκουμε. Μεγαλύτερο ζήτημα είναι ποια πράγματα διδάσκουμε και γιατί τα διδάσκουμε. Αυτό σίγουρα απαιτεί σοβαρότητα που, δυστυχώς, δεν υπάρχει. Όταν βλέπεις να γίνεται θέμα συζήτησης η αλλαγή μιας φράσης σε δοκίμιο που τέθηκε στην έκθεση και τι αυτό δείχνει, απογοητεύεσαι και νιώθεις ότι δεν υπάρχει καμία ελπίδα.
