Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Πάει καιρός που ο καθηγητής Παθολογίας – Λοιμωξιολογίας Νίκος Σύψας ανακοίνωσε ότι σταματά τις τηλεοπτικές εμφανίσεις, διότι -όπως είπε- είχε αρχίσει να ενοχλείται από την υπερέκθεση. Ενδεχομένως, αν πιστέψουμε τις διαρροές, κι από κάποιους χειρισμούς, κυβερνητικούς ή συναδελφικούς. Ο γιατρός στο «Λαϊκό», ένας από τους 33 της Επιτροπής των Λοιμωξιολόγων, έχει καταχωρηθεί στη φυλή των «αυστηρών», που αντιμετωπίζει κάθε άνοιγμα ως έναυσμα για νέο κακό.
Πλέον, που ανοίγουν όλα και περιμένουμε κύμα τουριστικό, ο καθηγητής ξαναβγήκε στον αέρα και προέβλεψε ότι ίσως σε έναν χρόνο κάνουμε τον κορονοϊό πέρα. Σιγά την εκτίμηση, θα πείτε. Μας τα είπε και ο Μπιλ Γκέιτς, «στα τέλη του 2022 η επιστροφή στην κανονικότητα».
Ο καθηγητής κηρύσσει λήξη μήνα καλοκαιρινό. Καλά, δεν ορκίζεται κιόλας στον «Αύγουστο μήνα και Θεό», αλλά έχει ενδιαφέρον ο συσχετισμός. «Τον Αύγουστο του 2022, όταν θα έχουμε τα 100 χρόνια από την καταστροφή της Σμύρνης, τότε ενδεχομένως θα καταστραφεί και ο ιός».
Αν δεν επηρεάστηκε από το επετειακό κλίμα -2.000 χρόνια από τη ναυμαχία της Σαλαμίνας το 2020 και 200 χρόνια από το 1821-, ο παραλληλισμός του ξεριζώματος του μικρασιατικού ελληνισμού με το τέλος της πανδημίας προκαλεί αμηχανία.
Στην καταστροφή της Σμύρνης δεν παρακολουθούσε αμέτοχος ένας πάνοπλος και παντοδύναμος πολεμικός στόλος, ένας συνασπισμένος στόλος χριστιανών δεν «παρακολουθούσε σιωπηλά ένα δράμα που είχε προκληθεί από τις ομόθρησκες κυβερνήσεις του»; Δεν νομίζω ότι ο καθηγητής βλέπει στην πανδημική τραγωδία αμέτοχους υπεύθυνους, δεν νομίζω ότι εννοεί ότι κάποιοι από τους 10.179 θα μπορούσαν να είχαν σωθεί με διαχείριση διαφορετική. Άλλωστε, όπως είπε, φταίει η μετάλλαξη. «Στην ουσία έχουμε μια νέα πανδημία που ξεκίνησε από τη βρετανική μετάλλαξη. Μας χτύπησε ανελέητα».
Τότε, τι; Στα 100 χρόνια από μια εθνική καταστροφή, θα έχουμε αντιστροφή με μια γιορτή υγειονομική ή μήπως είναι μια υπενθύμιση ότι τιμωρείται η πρόωρη θριαμβολογία; Καμία καταστροφή δεν ξεκινά σαν καταστροφή. Ξεκινά σαν εκστρατεία. Στην Ιστορία και την Επιδημιολογία. Δεν τελειώνει, «μέχρι να τραγουδήσει η χοντρή κυρία».
