Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Κυρίως vision με ολίγον Euro και μπόλικη (γεω)πολιτική. Αυτή έχω καταλάβει ότι είναι η λογική. Εννοείται με κάποιες εξαιρέσεις, όπως το 2014, χρονιά ευρωεκλογών.
«Δημοσιονομική κρίση, τραπεζική κρίση, ευρωομόλογα, μηχανισμός στήριξης, ουκρανική κρίση, ρωσική προσάρτηση της Κριμαίας, η ευρωπαϊκή ιδέα έχει ζήσει και καλύτερες στιγμές. Έτσι ο διαγωνισμός τραγουδιού έκανε καλό. Διότι σε αυτόν βιώθηκε ειρηνικά και χαρούμενα ο πολιτιστικός ανταγωνισμός μέσα σε μια κοινότητα κοινών ιδεών. Μπορεί κανείς να πει ότι το θέαμα ήταν κιτς και μπανάλ, αλλά έφερε κάτι που η πολιτική στην Ευρώπη δεν μπορεί να ενσαρκώσει: αισθήματα για τη γηραιά ήπειρο, για τις κοινές ευρωπαϊκές ρίζες». Αν και υπάρχει, στο σχόλιο της Neue Westfalische, μια δόση υπερβολής για τα αισθήματα και τα ρομαντικά μηνύματα για την κοινότητα ιδεών, γεγονός είναι ότι η Κονσίτα κέρδισε τα χειροκροτήματα χωρίς να εμπλέκονται πολιτικά και ιστορικά ζητήματα.
Το 2012, που η διοργάνωση φιλοξενήθηκε από τη «δημοκρατία του πετρελαίου», Αζερμπαϊτζάν, η Αρμενία δεν έλαβε μέρος. Η διένεξη για το Ναγκόρνο-Καραμπάχ… ήταν εταίρος.
Ακόμη πιο παλιά, όπως με ενημέρωσαν της Εurovision τα παιδιά, το 1976, η Μαρίζα Κωχ μοιρολογούσε των Κυπρίων την προσφυγιά, με τίτλο «Παναγιά μου – Παναγιά μου», η Τουρκία εξοργίστηκε, δεν διαγωνίστηκε, προκάλεσε και τιμωρήθηκε. Απ’ αυτήν την ιστορία, όμως, προέκυψε μία αλλαγή ουσίας. Η EBU απαγόρευσε «τους στίχους, τη γλώσσα ή τις χειρονομίες πολιτικού ή παρεμφερούς χαρακτήρα» στον διαγωνισμό.
Στην περίπτωση της Ουκρανίας έκρινε ότι το περιεχόμενο είναι ιστορικό. Η νίκη έφερε «πόλεμο» για μήνυμα, που δεν ήταν καθόλου αμφιλεγόμενο: εκμετάλλευση της πολιτικής συγκυρίας, με όχημα τους Τατάρους και στόχο «μαύρους κι άχαρους».
Θέματα λεπτά δεν συμπιέζονται μέσα σε δύο λεπτά τηλεοπτικού χρόνου. Παράγουν, όμως, αποτελέσματα και μπερδέματα, ό,τι κι αν λέει, μέσα στα κλέη, η αοιδός για την αλήθεια, που αγγίζει τους ανθρώπους.
Για την αλήθεια δεν υπάρχουν αμφιβολίες, μα η πολιτική σίγουρα αγγίζει όλους τους τόπους, τους τρόπους και τους… επιτρόπους.
