Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Όταν ο Σι Τζινπίνγκ εκτοξεύτηκε στην κορυφή της ιεραρχίας του ΚΚΚ, το 2007, το μόνο που ήξεραν οι περισσότεροι στην Κίνα γι’ αυτόν ήταν η σύζυγός του, η δημοφιλής τραγουδίστρια Πενγκ Λιγιουάν.
Στα τέλη του 2012 έγινε πρόεδρος της χώρας και το αίνιγμα παρέμενε. «Δεν γνωρίζουμε πολλά για τις απόψεις του ή για τον τρόπο που θα προσεγγίσει τη Δύση», έλεγε προ πενταετίας στους FT ο Τσενγκ Λι, ένας ειδικός για την Κίνα από το Ινστιτούτο Μπρούκινγκς. «Σε ένα βαθμό ίσως και ο ίδιος ο Σι να μη γνωρίζει τι δρόμο θα ακολουθήσει».
Δεν πέρασε πολύς καιρός και το 2013 ο Σι τον βρήκε. «Μία Ζώνη, Ένας Δρόμος». Τα αποκαλυπτήρια αυτού του σχεδίου θα παρουσιάσει στον κόσμο. Η πρώτη δοκιμασία για την επιτυχία της πρωτοβουλίας είναι στις 14 και 15 Μαΐου, σε διεθνή σύνοδο στο Πεκίνο, ενώπιον 28 αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων και 80 επικεφαλής διεθνών οργανισμών.
Σε γενικές γραμμές είναι ένας «χάρτης» για την ανάπτυξη της Κίνας, η μεγαλύτερη επενδυτική πρωτοβουλία που έχει σχεδιάσει, αλλά χρειάζεται τη συμμετοχή πολλών κρατών, γιατί έχει στόχο να δημιουργήσει ένα δίκτυο εμπορίου και υποδομών που θα συνδέει την Ασία με την Ευρώπη και την Αφρική. Η κινέζικη προσέγγιση της παγκοσμιοποίησης περιλαμβάνει την οικονομική ζώνη κατά μήκος του αρχαίου δρόμου του μεταξιού και τον θαλάσσιο δρόμο του μεταξιού του 21ου αιώνα, στον οποίο, για να μην ξεχνιόμαστε, «το project της Cοsco στον Πειραιά έκανε την Ελλάδα έναν σημαντικό κόμβο».
Αν όλα αυτά ηχούν στ’ αυτιά σας κινέζικα, είναι γιατί δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο με τι ακριβώς ισοδυναμεί ο μεγάλος δρόμος. Ο Σι υπόσχεται μια νέα γενναία τάξη υπό την ηγεσία του Πεκίνου, που θα χαρακτηρίζεται από το ανοιχτό πνεύμα στο εμπόριο. Αλλά το εμπόριο πρέπει να κινείται και προς τις δύο κατευθύνσεις, χωρίς εμπόδια και προστατευτισμού επεισόδια. Το μερίδιο της Κίνας στις παγκόσμιες εισαγωγές ήταν μόλις 12% το 2015.
