Από την έντυπη έκδοση
Tου Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Αν ο 20ός αιώνας ήταν αυτός της αποθέωσης της μισθωτής εργασίας και των κοινωνικών συνθηκών που αυτή δημιούργησε, πολλές είναι οι ενδείξεις ότι στη διάρκεια του 21ου το φαινόμενο αυτό θα αποδυναμωθεί αισθητά και πιθανότατα κάποια στιγμή να γίνει εντελώς οριακό.
Όπως προκύπτει από τα διεθνή στοιχεία, ο αριθμός των μισθωτών στον αναπτυγμένο κόσμο συνεχώς μειώνεται, αλλά και διαφοροποιείται από ποιοτικής πλευράς. Έτσι, ενώ στις αρχές του 20ού αιώνα, που ήταν και αυτός της βαριάς βιομηχανίας, τα αποκαλούμενα «μπλε κολάρα» αντιπροσώπευαν το 85% των μισθωτών, σήμερα με το ζόρι φθάνουν το 7%. Αντιθέτως, τα «άσπρα κολάρα» ξεπερνούν το 90%, ποσοστό που λέει πολλά και για τη φύση της εργασίας.
Είναι ξεκάθαρο ότι η σημερινή μισθωτή εργασία είναι πνευματική σε συντριπτικό βαθμό και χειρωνακτική σε πολύ μικρότερο, γι’ αυτό και μεταβάλλονται άρδην οι όροι της αμοιβής της.
Στο πλαίσιο αυτό, στο σημερινό εργασιακό περιβάλλον, μία πρόκληση για τους νεοεισερχόμενους στην αγορά αφορά στο ταλέντο τους και τον τρόπο που αναπτύσσουν νέες δεξιότητες. Κατά συνέπεια, μέγα ερώτημα-πρόκληση για έναν νέο είναι το πώς θα αναδυθούν οι δυνητικές του ικανότητες, καθώς μεταβάλλονται οι απαιτήσεις της πραγματικότητας.
Ολόκληρο το άρθρο στη «Ναυτεμπορική».
