Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Στη Γερμανία παραιτήθηκε την προηγούμενη Παρασκευή ο ομοσπονδιακός προπονητής κολύμβησης Στέφαν Λουρτς, μετά τις αποκαλύψεις νεαρών κολυμβητριών στο «Der Spiegel». «Αν και υπήρχαν πολλές ενδείξεις εις βάρος του, του είχε επιτραπεί να εργάζεται κανονικά για πολύ… Πριν από δέκα χρόνια είχε ξεκινήσει έρευνα σε βάρος του… Τότε, το 15χρονο θύμα απέσυρε τους ισχυρισμούς περί βιασμού μετά από αρκετές ανακρίσεις». Ενδεχομένως, δεν άντεχε και θεσμικές κακοποιήσεις.
Στην Κολωνία, με αφορμή τριήμερη διαδικτυακή διάσκεψη των Γερμανών επισκόπων, ακτιβιστές του Ιδρύματος Τζορντάνο Μπρούνο (φέρει το όνομα του ιερέα, ο οποίος οδηγήθηκε στην πυρά από την Ιερά Εξέταση, γιατί είχε την κακή συνήθεια να σκέφτεται ελεύθερα) διαμαρτυρήθηκαν καρναβαλιστί για τις κακοποιήσεις από καθολικούς ιερείς.
Η Γαλλία το τελευταίο δίμηνο δεν προλαβαίνει να μετρά αποκαλύψεις για σεξουαλικές παρενοχλήσεις, βιασμούς και αιμομιξία στους κόλπους της υψηλής κοινωνίας. Για βιασμό το 2004 και το 2009 κατηγορείται το πρώην ιερό τέρας του δελτίου του πρώτου καναλιού TF1 Πατρίκ Πουάβρ ντ’ Αρβόρ. Η υπόθεση έχει πάρει τον δρόμο της δικαιοσύνης και μάλιστα με εκατέρωθεν μηνύσεις.
Μήνυση για απόπειρα βιασμού και σεξουαλική κακοποίηση κατά του προέδρου του Εθνικού Κέντρου Κινηματογράφου, Ντομινίκ Μπουτονά, φίλου του Γάλλου προέδρου και προσωπική του επιλογή τον Ιούλιο του 2019 για την προεδρία του θεσμού, κατέθεσε ο 22χρονος αναδεκτός του.
Ο πολύς Ντιαμέλ, από την υπόθεση του οποίου ξεκίνησε ο γαλλικός σεισμός, παραιτήθηκε από τα πολλαπλά του αξιώματα, παρέσυρε και τον διευθυντή του Ινστιτούτου Πολιτικών Επιστημών, ο συγγραφέας Γκαμπριέλ Ματσνέφ (επί δεκαετίες έγραφε και μιλούσε ανοιχτά για τις σεξουαλικές σχέσεις που είχε με πάμπολλα παιδιά, δίχως να σοκάρεται κανένας) εγκατέλειψε τη χώρα, μέχρι να περάσει η μπόρα, ο ηθοποιός Ρισάρ Μπερί απέσυρε εαυτόν και την ταινία του από την κυκλοφορία, ο πρώην υφυπουργός επί Σαρκοζί Ζορζ Τρον καταδικάστηκε σε δεύτερο βαθμό σε τριετή φυλάκιση για βιασμό, ενώ στην πρώτη δίκη είχε αθωωθεί.
Τουλάχιστον στις μισές περιπτώσεις, οργιάζανε οι διαδόσεις. Αυτό το «όλοι ήξεραν», αλλά πού να μπλέξουν με τα θηρία και τους πάρει μπάλα η νομική διαδικασία.
Μπορεί να υπήρχε και κώδικας δεοντολογίας, ίσως να μην έλειπαν και τα θεσμικά εργαλεία, αν και είναι καλοδεχούμενες οι προσαρμογές στον ποινικό κώδικα, η διαφορά όμως γίνεται από την κοινωνία. Ακόμη κι αν κάποιες υποθέσεις έχουν παραγραφεί, συντρίβονται ένοχα φράγματα σιωπής και αλλάζουν στρατόπεδο ο φόβος και η ντροπή. Οι Ντιαμέλ έχουν εγκαταλειφθεί. Θα προτιμούσαμε, βέβαια, να είχαν δικαστεί.
