Όσο κι αν διαφωνεί κάποιος με το κόμμα που βρίσκεται κάθε φορά στην αντιπολίτευση, δεν αναιρείται η άποψη πως μια ισχυρή αντιπολίτευση είναι αναγκαία για την προαγωγή της πολιτικής, της παραγωγικής αντιπαράθεσης απόψεων, του δημοκρατικού διαλόγου, του δημόσιου ελέγχου, ζωοποιών στοιχείων της δημοκρατίας μας. Μια ουσιώδης αντιπολίτευση δεν αντιλέγει μόνον, αλλά συνεργεί με τις γνώσεις και τις απόψεις της στην παραγωγική εφαρμογή της πολιτικής της κυβέρνησης, με γνώμονα το καλό του τόπου κι ας αντιτίθεται καμιά φορά στο καλό του κόμματος.
Όσα συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ, μας αφορούν όλους. Και όσα τουλάχιστον δημοσιοποιούνται, δεν μας δίνουν καμιά ευοίωνη προοπτική. Αν πάρουμε τα πράγματα από το εγγύτερο παρελθόν, επί μία ολόκληρη τετραετία ως αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάφερε να αρθρώσει πολιτικό λόγο ανανέωσης, αυτοκριτικής, συγκρότησης πειστικών, εφικτών προτάσεων για το μέλλον του τόπου. Και επιβεβαιωτικό αυτής της αδράνειας ήταν το εκλογικό αποτέλεσμα και η παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα.
Δυστυχώς, τα στελέχη του κόμματος αυτού, φαίνεται να ερίζουν σε επίπεδο προσώπων, ομάδων, διεκδικούντων και να μην αναλαμβάνουν έστω και τώρα την πρωτοβουλία μελέτης, σχεδιασμού, προτάσεων για το μέλλον του τόπου στα δεκάδες καυτά προβλήματα του σήμερα. Αγνοούν ότι μόνον ανοίγοντας νέους δρόμους αρνείσαι έμπρακτα την ενσωμάτωση στο στείρο κατεστημένο και όχι με κενές περιεχομένου δηλώσεις επαναστατικότητας. Ξεχνούν ότι οι κοινοί στόχοι, τα κοινά αιτούμενα ζωής, δένουν τους ανθρώπους, σε ομάδες διεκδίκησης. Αλλιώς, δεν έχουν λόγο συνύπαρξης, συναναστροφής, πόσο μάλλον ως κομμάτων και μάλιστα εξουσίας.
Τα κόμματα αποτελούν κι αυτά συστατικό, έκφραση του πολιτισμού μας. Ο ανθρώπινος πολιτισμός προχωράει, έστω κουτσαίνοντας, μέσα από τον συνεχή πόλεμο των μικρών με τους άξιους. Και πάντα, οι μειονότητες, όσων κατέχουν το ισχυρό όπλο της γνώσης θα καθοδηγούν. Γνώση, όμως, χωρίς την ικανότητα διαχείρισής της και χωρίς οδηγό ένα ανθρωπιστικό αξιακό σύστημα, δεν συνιστά γόνιμη πορεία. Ποιο το αξιακό σύστημα που προβάλλει-προτείνει το κόμμα της μείζονος αντιπολίτευσης; Αν δεν το είδαμε, κάποιος φταίει. Αν δεν υπάρχει, τόσο το χειρότερο για το κόμμα και τον λαό μας. Οι μεγάλες ιδέες για να υπάρξουν πρέπει να φέρουν το νέο, να εμπεριέχουν την ανατροπή του υπάρχοντος παλαιού. Έτσι προχώρησε στις κρίσιμες στιγμές της ιστορίας ο κόσμος.
Έχουν καταλάβει οι πολιτικοί μας την ταχύτητα με την οποία τρέχει ο κόσμος; Μπορούν να διαβλέψουν το επερχόμενο και να αντιδράσουν προληπτικά, όχι κατασταλτικά, προσποριζόμενοι ό,τι καλύτερο για τον τόπο; Έχουν αντιληφθεί ότι οι σημερινοί εξουσιαστές του κόσμου είναι οι ιδιοκτήτες των νέων τεχνολογιών; Οι οποίοι μπορούν να κατασκευάζουν νέες ανάγκες, οι λαοί-καταναλωτές να σπεύδουν να τις καλύψουν ως πλασματικές επιθυμίες, χειραγωγούμενοι διεθνώς με τον ευκολότερο τρόπο στην ιστορία της ανθρωπότητας; Τι αντιπροτείνουν;
Βεβαίως οι εποχές αφυπνίζονται από τους ανθρώπους που τις σημαδεύουν, αλλά όταν ένα κόμμα αρχών(;) στηρίζεται σε έναν ηγέτη και «χάνει τον μπούσουλα» με την παραίτησή του, τότε εύλογη η ανησυχία αν το κόμμα έχει αρχές, μηχανισμό, ικανούς ανθρώπους. Ως και η μικρότερη επιχείρηση θεωρείται υγιώς δομημένη, όταν ανεξαρτήτως ανθρώπων αυτή λειτουργεί απρόσκοπτα. Όπως ένα υγιών μηχανισμών κράτος πρέπει να λειτουργεί ανεξαρτήτως κυβερνήσεων ως υπηρέτης του πολίτη. Μπορούμε να πούμε το ίδιο για τον ΣΥΡΙΖΑ; Κι αν όχι, αυτό δεν πρέπει να προβληματίσει τα στελέχη του;
Ένα βασικό στοιχείο δικαιολογίας ύπαρξης του ανθρώπου είναι η χρησιμότητά του. Υπό κλίμακα κάθε κόμμα για να υπάρχει πρέπει να πείθει για τη χρησιμότητά του. Και χρήσιμο για τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά πρωτίστως για τον τόπο, θα ήταν να ακούσουμε προτάσεις. Προτάσεις στηριγμένες στη γνώση και την εμπειρία ειδικών, τεχνοκρατών, επιστημόνων, για τα δεκάδες καυτά θέματα του τώρα και του αύριο. Περίσσεψαν τα συνθήματα, ας πάμε στην ουσία.
Περιμένουμε, φίλοι και αντίπαλοι του ΣΥΡΙΖΑ -ανεξαρτήτως αρχηγού- ουσιώδη αντιπολίτευση με τεκμηριωμένες προτάσεις, για το κλίμα, το περιβάλλον, την οικονομία, την ανεργία, την Υγεία, την Παιδεία, την τεχνητή νοημοσύνη, την ψυχική υγεία, τα φαινόμενα βίας-εγκληματικότητας στη νεολαία, την αειφόρο ανάπτυξη και για πολλά άλλα. Περιμένουμε εφικτές προτάσεις στο παγκόσμιο σκηνικό για τις γεωπολιτικές αλλαγές, για την εξωτερική πολιτική, για τις ισορροπίες στην ευρύτερη περιοχή μας. Διαθέτει ο ΣΥΡΙΖΑ τις ανάλογες ομάδες μελέτης για να στηρίξει την ύπαρξή του ως χρήσιμου κοινωνικού κυττάρου, είναι συνδεδεμένος με αντίστοιχους φορείς που θα προσφέρουν τη γνώση τους για να διαγραφεί έστω σκαιώς το μέλλον του τόπου; Βεβαίως, τα ανάλογα ερωτήματα ισχύουν και για το κυβερνών κόμμα.
Μικρό, αλλά ηχηρό παράδειγμα: «Μέσω της τροφής, του νερού και της αναπνοής, ο μέσος ενήλικας καταπίνει και εισπνέει 74.000 έως 121.000 μικροσκοπικά σωματίδια πλαστικού». Σκουπιδόκοσμος πλήρης ευδαιμονούντων υποτελών. Σκουπίδια στις θάλασσες, στις ακτές, στα βουνά, στον αέρα, στα νερά, στους δρόμους, στις τηλεοράσεις, στο διαδίκτυο, στο μυαλό, στο σώμα. Συμμέτοχοι όλοι στην καταστροφή μας. Ποιοι θα μας προστατεύσουν;
Ο χρόνος τρέχει, οι καιροί δεν περιμένουν. Οι πολίτες όμως, μη χάνοντας τις ελπίδες τους περιμένουν το περίφημο φως στο βάθος του τούνελ ένθεν και ένθεν…
