Skip to main content

Η αφωνία περί φοροδιαφυγής

Η Ελλάδα είναι μια χώρα που φιγουράρει στις πρώτες θέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις απώλειες εσόδων από τον ΦΠΑ, σύμφωνα με την Κομισιόν.
Κάποιες μελέτες ανεβάζουν την παραοικονομία στο 25%-30% του ΑΕΠ.

Σε μια προεκλογική αντιπαράθεση συνήθως ανοίγουν όλα τα θέματα της οικονομίας, αλλά αυτή τη φορά, από όλα τα κόμματα ξεχάστηκε, όχι τυχαία, το πιο βασικό.

Η πάταξη της παραοικονομίας και της φοροδιαφυγής.

Η Ελλάδα είναι μια χώρα που φιγουράρει στις πρώτες θέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις απώλειες εσόδων από τον ΦΠΑ, σύμφωνα με την Κομισιόν.
Κάποιες μελέτες ανεβάζουν την παραοικονομία στο 25%-30% του ΑΕΠ.

Οι ελεγκτές της ΑΑΔΕ ανακαλύπτουν σε κάθε έλεγχο και καινούργια «κόλπα» απόκρυψης τζίρου και εισοδημάτων, με λογισμικά που σβήνουν τζίρους από τις ταμειακές μηχανές, με πωλήσεις προϊόντων χωρίς να έχει προηγηθεί δήλωση έναρξης επιχειρηματικής δραστηριότητας (!) με τη χρήση POS που εκκαθαρίζονται εκτός Ελλάδας κ.λπ.

Συγχρόνως, οι φορολογικές αρχές και το κράτος αποδέχονται φορολογικές δηλώσεις από τις οποίες προκύπτει ότι οι μισοί ελεύθεροι επαγγελματίες δηλώνουν (φορολογητέα) καθαρά κέρδη έως 5.000 ευρώ ετησίως και το 75% έως 10.000 ευρώ. Προφανώς, λόγω των χαμηλών δηλωθέντων και όχι πραγματικών εισοδημάτων είναι και δικαιούχοι πλήθους επιδομάτων, όπως τα διάφορα pass, και άλλων παροχών.

Και όμως, παρά το έντονο πρόβλημα, σε αυτή την προεκλογική περίοδο τα κόμματα δεν βρήκαν μια λέξη για την πάταξη της φοροδιαφυγής, τις παρενέργειες της οποίας πληρώνουν οι μισθωτοί και η υγιής επιχειρηματικότητα, ενώ η πολιτική αντιπαράθεση αναλώνεται στην ανούσια συζήτηση για τις αυξομειώσεις των φορολογικών συντελεστών.

Ακόμη και οι σχετικές συστάσεις για τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης, παλαιότερα της τρόικας και των θεσμών και τώρα της Κομισιόν, έχουν αρχίσει και ξεθωριάζουν και αγνοούνται συστηματικά από το υπουργείο Οικονομικών.

Ας ελπίσουμε ότι η αφωνία περί μέτρων κατά της φοροδιαφυγής -τα οποία κάποιους θα στεναχωρήσουν- εντάσσεται στα πλαίσια της πάγιας προεκλογικής τακτικής, σύμφωνα με την οποία προ των εκλογών λέγονται μόνο τα ευχάριστα.
Κατόπιν έπονται τα δυσάρεστα.