Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Οι εύποροι έχουν μεγαλύτερη επιρροή στην πολιτική συγκριτικά με εισοδηματικά ασθενέστερους συμπολίτες τους, αναφέρει η έκθεση για τη φτώχεια στη Γερμανία που θα παρουσιαστεί στις αρχές του 2017.
Γνωστό δεν ήταν και στις εποχές της «έξοχης αθωότητας» ποιοι έχουν μεγαλύτερη επιρροή στη χάραξη πολιτικής σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, ποιοι μπορούν να υπερασπιστούν καλύτερα τα συμφέροντά τους;
Γνωστό δεν είναι ότι οι μεγάλες ανισότητες αλλοιώνουν τις ταυτότητες, κάτι το οποίο είναι προϊόν πολιτικών επιλογών και όχι της μοίρας και πως δεν υπάρχει κάποιο αόρατο χέρι που θα κλείσει αυτόματα την ψαλίδα;
Δεν ξέρω πόσοι έπεσαν από τα σύννεφα, αλλά χτύπησαν στις αντένες της γερμανικής κυβέρνησης. Σύμφωνα με τη «Suddeutsche Zeitung», από την αναθεωρημένη εκδοχή λείπει η διατύπωση ότι «η πιθανότητα για μια πολιτική αλλαγή είναι σημαντικά μεγαλύτερη όταν αυτή υποστηρίζεται από μεγάλο αριθμό ανθρώπων με υψηλότερο εισόδημα» ή η αναφορά σε μια «κρίση (σ.σ.: πολιτικής) αντιπροσώπευσης».
Τα «δυσάρεστα» συμπεράσματα αφήνουν τραύματα, γι’ αυτό και διαγράφονται προτού οδηγήσουν σε εκλογικά δράματα. Σιγά τα πειράματα, θα πείτε. Δεν είναι γερμανική πατέντα ο καλλωπισμός για να καλυφθούν οι λεκέδες και τα στίγματα στις στιβάδες των κοινωνικοπολιτικών.
Στο «αθώο ανύπαρκτο» δεν βασίζεται η ψευδαίσθηση της αντιπροσώπευσης; Πώς κλείνουν οι πόροι; Με λίγο πασπάλισμα, γιατί το ανύπαρκτο ομορφαίνει το υπαρκτό.
Μήπως οι στατιστικολόγοι ή οι οικονομολόγοι γεύονται μόνο την απόλυτη πραγματικότητα; Δεν πουδράρουν τα στοιχεία με τις μετρήσεις που κάνουν και τους βολικούς ορισμούς που δίνουν; Εκεί, όμως, «το μακιγιάζ δεν έχει ανάγκη να κρύβεται. Μπορεί, απεναντίας, να επιδεικνύεται, αν όχι με επιτήδευση, τουλάχιστον με κάποια αθωότητα».
Τα στοιχεία για το εύρος της επιρροής στην πολιτική δεν επιδεικνύονται, ιδίως σε εποχές που σαρώνουν τα αντι-συστημικά κόμματα. Όταν όλα βαίνουν καλώς… εναντίον των πολλών, μια καλή αρχή θα ήταν περισσότερη διαφάνεια στη χάραξη πολιτικής. Το θέμα, όμως, είναι ότι ακόμη και η διαφάνεια έχει επιφάνεια.
