Skip to main content

Τομογραφία

Από την έντυπη έκδοση

Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]

«Φοβόμαστε ότι πολλές προληπτικές και διαγνωστικές εξετάσεις αναβάλλονται λόγω της πανδημίας, γεγονός που μας κάνει να πιστεύουμε ότι στο άμεσο μέλλον θα έρθουμε αντιμέτωποι με ασθενείς που βρίσκονται σε πιο προχωρημένη νόσο» επισημαίνει στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ο πρόεδρος της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας Ευάγγελος Φιλόπουλος.

«Πρέπει να είναι τρομακτικό να έχει κάποιος καρκίνο αυτή την εποχή» έλεγε προ διμήνου στη Βρετανία ο πρόεδρος της Δράσης για Ακτινοθεραπεία, καθηγητής Πατ Πράις.

Τρομακτικό είναι ότι τα συστήματα υγείας ήταν προ πανδημίας σε φάση συστημικής αδυναμίας.

Τρομακτικό είναι ότι ο Σουέργουιν Χολ, 27 ετών, πέθανε στα τέλη του 2020 από καρκίνο στο Λιντς, καθώς καθυστέρησαν δύο μήνες να του κάνουν μία μαγνητική τομογραφία, που ίσως και να του είχε σώσει τη ζωή.

Τρομακτικό είναι ότι η Βαλ Κέρτις, διεθνώς αναγνωρισμένη Βρετανίδα καθηγήτρια στο LSHTM, τρεις μήνες πριν από τον θάνατό της τον Οκτώβριο του 2020, είχε προειδοποιήσει με άρθρο της στον Guardian (16/7/2020) για τα κενά στο σύστημα υγείας.

«Θα είμαι ανάμεσα στους χιλιάδες επιπλέον θανάτους από καρκίνο που θα δούμε φέτος. Δεν μου φάνηκε ποτέ ότι το ΝHS (σ.σ.: βρετανικό ΕΣΥ) θα μπορούσε να έχει αποδυναμωθεί τόσο πολύ σ’ αυτά τα τελευταία 10 χρόνια λιτότητας, ώστε να αποτύχει εντελώς με μένα… Χρειάστηκαν δύο μήνες από την αρχική μου διάγνωση μέχρι να αρχίσει η ακτινοθεραπεία».

Τρεις μήνες ακτινοβολίας, ευχάριστα νέα τον Ιούλιο του 2019, αλλά τον Σεπτέμβριο κάτι δεν πήγαινε καλά. Περαιτέρω εξετάσεις. Τέσσερις εβδομάδες για ένα ραντεβού με γαστρεντερολόγο, δύο ακόμη για μία διαγνωστική και μία βιοψία και άλλες δύο για τα αποτελέσματα. Συναντήσεις και αναμονές για μία τομογραφία παραμονή Χριστουγέννων. Κι άλλη αναμονή για ένα ραντεβού με τον χειρουργό, «ο οποίος μόνο τότε θα με έβαζε σε μία λίστα αναμονής έξι εβδομάδων». «Τότε η πίστη μου στην καλή μου τύχη και στο NHS άρχισε να κλονίζεται. Ζήτησα από τους ογκολόγους ένα ραντεβού πιο νωρίς. Προς τιμήν του, το νοσοκομείο δεν θα επέτρεπε να παρακαμφθεί η σειρά». Η επέμβαση πραγματοποιήθηκε σχεδόν πέντε μήνες μετά την επανεμφάνιση του καρκίνου, αλλά ήταν αργά. «Η ιστορία μου είναι μόνο μία από τις πολλές χιλιάδων ανθρώπων στην Αγγλία των οποίων οι θάνατοι μπορεί να συνδέονται με τη λιτότητα… Θα πεθάνω σύντομα, αλλά πριν γίνει αυτό, θα ήθελα να δω ένα σχέδιο για ένα καλύτερο δημόσιο σύστημα υγείας».

Πολλοί το θέλουμε.