Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
«Οι επτά αγγελιοφόροι» είναι μια συλλογή από τα πιο χαρακτηριστικά διηγήματα του Ιταλού συγγραφέα Ντίνο Μπουτζάτι. Ένα με τον τίτλο «Επτά όροφοι» βασίζεται σ’ ένα περιστατικό, μετά από μια λιποθυμία.
Μεταφέρουν τον ασθενή στον έβδομο όροφο του νοσοκομείου, που είναι για τις πρώτες αναλύσεις. Όλα καλά, αλλά δεν βλάπτουν και μερικές πιο εξειδικευμένες εξετάσεις. Για τον σκοπό αυτό έπρεπε να τον κατεβάσουν έναν όροφο. Τον μεταφέρουν με καροτσάκι, πράγμα που του φάνηκε κάπως υπερβολικό, αλλά τρομακτικό ήταν αυτό που είδε σε διαδρόμους και αίθουσες αναμονής.
Μετά την ακτινογραφία, πάει να σηκωθεί, μα ο γιατρός έχει άλλη άποψη. «Μια μικρή ανωμαλία, μάλλον δεν είναι τίποτα σοβαρό», αλλά είναι αναγκαία η παρακολούθηση για μερικές ώρες και άλλο ένα κατέβασμα ορόφου. Στον πέμπτο δεν υπάρχει κόσμος στους διαδρόμους, μόνο μισάνοικτες πόρτες, που κρύβουν τσακισμένους ανθρώπους. Μένει μόνος στο δωμάτιο, αρκετά ανήσυχος, ώσπου μπαίνει μια νοσοκόμα, μ’ ένα ψαλίδι, που τη στέλνει ο γιατρός Χ του τετάρτου ορόφου, αυτός που θα κάνει και την οριστική διάγνωση.
Τον κατεβάζει η νοσοκόμα και τον αφήνει να περιμένει δίπλα σ’ ένα παράθυρο. Το μάτι του πέφτει στις περσίδες του πρώτου ορόφου, που σχεδόν όλες παρέμεναν κλειστές. Ρώτησε ποιοι ήταν στον πρώτο όροφο και πήρε την απάντηση που τον έσκιαξε. «Εκεί κάτω δουλεύει μόνο ο παπάς».
Αντιλαμβάνεται ότι ο τέταρτος όροφος είναι στη μέση της αντίστροφης μέτρησης και ένας φόβος τον κυριεύει. Αν κατέβει κι άλλο, χάθηκε. Τότε ήταν που αποφάσισε να αντισταθεί σε περίπτωση που, με οποιαδήποτε δικαιολογία, ήθελαν να τον ρίξουν σε πιο κάτω ορόφου τη νοσηλεία. Ήρθε ο γιατρός βάρδιας, είδε τις αναλύσεις, ξαφνιάστηκε με την ταλαιπωρία, του ζήτησε συγγνώμη, τέλος της ιστορίας.
Οι γιατροί της οικονομίας, βέβαια, δεν είχαν να αντιμετωπίσουν στην περίπτωσή μας μια ελαφρά λιποθυμία, αλλά αν κατρακυλήσουμε κι άλλο στης νοσηλείας τη σκάλα, εύκολα μπορούμε να εικάσουμε τα άλλα. Στην «αποικία του ευρώ» βαγκνερικά είναι τα σινιάλα.
