Απο την έντυπη έκδοση
Της Νατάσας Στασινού
[email protected]
«Είναι πλέον προφανές ότι ο σχεδιασμός της εξωτερικής πολιτικής επηρεάζεται από το Watergate. Και οι πιθανές αποκαλύψεις των επόμενων μηνών ή και ετών θα μπορούσαν να ενισχύσουν περαιτέρω αυτή τη θέση». Αυτά τόνιζε το περιοδικό «Foreign Affairs» σε άρθρο του υπό τον τίτλο «Η Εξωτερική Πολιτική υπό μία προεδρία σε παράλυση» τον Ιούλιο του 1974. Σε αυτό εξηγούσε πώς ακριβώς το πολύκροτο σκάνδαλο και οι έντονες πιέσεις που δεχόταν στο εσωτερικό ο Ρίτσαρντ Νίξον «οδηγούσαν» τις αποφάσεις του στη διεθνή σκηνή. Μεταξύ αυτών η στήριξη στο πραξικόπημα Πινοσέτ στη Χιλή, αλλά και το πράσινο φως στην αμερικανική επιχείρηση «Nickel Grass», την αεροπορική μεταφορά στρατιωτικού εξοπλισμού προς το Ισραήλ κατά τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ.
Τέσσερις δεκαετίες και πλέον μετά, στη δίνη του σκανδάλου Kremlingate, ο Ντόναλντ Τραμπ αποφάσισε να αναγνωρίσει την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ, αγνοώντας τις προειδοποιήσεις του υπουργού Εξωτερικών, Τίλερσον, συμμάχων και ηγετών των μετριοπαθών αραβικών κρατών για τις φωτιές που ανάβει. Ένας συνδυασμός άγνοιας, απειρίας, οίησης και επιθυμίας του φιλέριδος προέδρου να χαϊδέψει αυτιά στον στενό πυρήνα των ψηφοφόρων του, έχει σίγουρα διαδραματίσει τον ρόλο του. «Είμαι ο μόνος που κάνει την προεκλογική δέσμευση πράξη», σεμνύνεται. Είναι, όμως, απλά μία σύμπτωση το γεγονός ότι η απόφαση ήρθε την ώρα που οι αποκαλύψεις για τις σχέσεις συνεργατών του Τραμπ με το Κρεμλίνο πολλαπλασιάζονται;
Έντονη η οσμή σκανδάλων και στο περιβάλλον του Ισραηλινού πρωθυπουργού, Μπέντζαμιν Νετανιάχου. Στη διαβόητη υπόθεση των γερμανικών υποβρυχίων έχουν συλληφθεί άτομα του στενού πρωθυπουργικού περιβάλλοντος όπως ο προσωπικός δικηγόρος του και ο πρώην προσωπάρχης του. Η σύζυγός του, Σάρα, την ίδια ώρα κατηγορείται για δωροληψία. Το Σάββατο χιλιάδες Ισραηλινοί κατέβηκαν στους δρόμους του Τελ Αβίβ διαδηλώνοντας κατά της διαφθοράς με συνθήματα όπως «Ο Μπίμπι στη φυλακή». Ο Νετανιάχου ελπίζει να στρέψουν την προσοχή τους αλλού.
