Από την έντυπη έκδοση
Της Αγγελικής Κοτσοβού
[email protected]
Σε πρόσφατη δημοσκόπηση του Κέντρου Ερευνών Pew, το 53% των Ινδών τάσσεται υπέρ του στρατιωτικού νόμου. Σχήμα οξύμωρο, όταν μιλάμε για τη μεγαλύτερη δημοκρατία στον κόσμο. Η πλειονότητα υποστηρίζει ένα κυβερνητικό σύστημα με έναν ισχυρό ηγέτη, «ο οποίος μπορεί να λαμβάνει αποφάσεις χωρίς την παρέμβαση του κοινοβουλίου ή των δικαστηρίων», με το Pew να διαπιστώνει ότι στην Ινδία, η εύνοια προς ένα απολυταρχικό καθεστώς είναι στα υψηλότερα επίπεδα από ό,τι σε οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο.
Ανάλογα ποσοστά της κοινής γνώμης συναντώνται και σε τρεις ακόμη χώρες, Βιετνάμ, Ινδονησία και Ν. Αφρική. Από τον Αμερικανό πρόεδρο, Ντόναλντ Τραμπ, τον Τούρκο πρωθυπουργό, Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν, μέχρι τον πρόεδρο των Φιλιππίνων, Ροντρίγο Ντουτέρτε, το πρότυπο του ισχυρού ηγέτη επιστρέφει, αποτελώντας την καθοριστική τάση στη διεθνή πολιτική σκηνή.
Σε αυτό το πρότυπο εμπίπτει και ο Κινέζος πρόεδρος, Σι Τζινπίγκ, ο οποίος έχει συγκεντρώσει στο πρόσωπό του περισσότερες εξουσίες από οποιονδήποτε άλλον ηγέτη της Κίνας, από την εποχή του Μάο. Στην Αφρική, τα βλέμματα στρέφονται στον Έμερσον Μνανγκάουα, που αναλαμβάνει στη θέση του Ρόμπερτ Μουγκάμπε, του μακροβιότερου ηγέτη της Αφρικής, ασκώντας την εξουσία στη Ζιμπάμπουε επί 37 χρόνια. Ο Μνανγκάουα δεσμεύθηκε ότι θα οδηγήσει την οικονομία στην ανάπτυξη, ενώ υποσχέθηκε «δουλειές, δουλειές, δουλειές». Θα συνοδευθεί όμως η αλλαγή σκυτάλης με μια νέα εποχή για την αφρικανική χώρα;
Ο 75χρονος Μνανγκάουα, γνωστός και ως «κροκόδειλος» λόγω της πολιτικής του δεινότητας, ήταν επί 30 χρόνια το δεξί χέρι του προέδρου Μουγκάμπε. Το 2014 είχε διοριστεί αντιπρόεδρος, μέχρι την πρόσφατη «καρατόμησή» του και τη σύντομη εξορία του. Ο Μνανγκάουα παραλαμβάνει «καμένη γη», με το 74% των κατοίκων να ζει με λιγότερα από 5,5 δολάρια την ημέρα και το 27% των παιδιών να κινδυνεύει από υποσιτισμό. Οι εκτιμήσεις ανεβάζουν την ανεργία στο 90% και τον πληθωρισμό στο… 231 εκατομμύρια%, αν και οι αρχές έχουν σταματήσει από το 2008 να δημοσιοποιούν στατιστικά στοιχεία. Έναν χρόνο αργότερα, καταργήθηκε και το εθνικό νόμισμα, καθώς η ισοτιμία του δολαρίου Ζιμπάμπουε είχε φθάσει στα 35 τετράκις εκατ. έναντι ενός δολαρίου ΗΠΑ.
Υπήρξαν και εποχές που η οικονομία ευημερούσε. Άλλωστε, η Ζιμπάμπουε είναι μία εκ των μεγαλύτερων παραγωγών πλατίνας και λιθίου, δύο ιδιαίτερα πολύτιμων πρώτων υλών. Μετά το σύντομο πραξικόπημα της 15ης Νοεμβρίου, η επόμενη σελίδα γράφτηκε με την ορκωμοσία του Έμερσον Μνανγκάουα. Στο πρόσωπό του, ο λαός της Ζιμπάμπουε δεν βλέπει μόνο έναν ισχυρό ηγέτη. Αναζητεί εκείνον που θα συμβάλει στην ανοικοδόμηση της χώρας και στην έξοδο από την απόλυτη φτώχεια.
