Skip to main content

Διαψεύδει τα δημοσιεύματα για την ασπαρτάμη η Διεθνής Ένωση Γλυκαντικών

Μια νέα δημοσίευση, η οποία έγινε στο επιστημονικό έντυπο «Applied Physiology, Nutrition and Metabolism», υποστηρίζει ότι το προϊόν διάσπασης της ασπαρτάμης, η φαινυλαλανίνη, παρεμβαίνει στη δράση ενός ενζύμου το οποίο έχει φανεί ότι εμπλέκεται στην πρόληψη του μεταβολικού συνδρόμου.

Ωστόσο, σύμφωνα με τη Διεθνή Ένωση Γλυκαντικών, αυτό που οι συγγραφείς παραλείπουν να αναφέρουν στο Δελτίο Τύπου που εκδόθηκε από το Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης, είναι ότι η φαινυλαλανίνη είναι στην πραγματικότητα ένα κοινό αμινοξύ που βρίσκεται εκ φύσεως στο κρέας, τα ψάρια, τα αυγά, τα όσπρια, τα γαλακτοκομικά προϊόντα, τους ξηρούς καρπούς, τα φρούτα και άλλα προϊόντα διατροφής.

Όπως λένε, ο μηχανισμός που προτείνεται από τους ερευνητές του Γενικού Νοσοκομείου της Μασαχουσέτης και υποστηρίζει ότι η ασπαρτάμη πιθανώς δεν προωθεί την απώλεια βάρους, δεν είναι βάσιμος από βιολογική σκοπιά. Αντίθετα, υπάρχουν ισχυρές αποδείξεις από κλινικές μελέτες σε ανθρώπους που υποστηρίζουν τον χρήσιμο ρόλο των ολιγοθερμιδικών γλυκαντικών, όπως η ασπαρτάμη, στη μειωμένη ενεργειακή πρόσληψη και την απώλεια βάρους, όταν χρησιμοποιούνται στη θέση της ζάχαρης ως μέρος ενός προγράμματος μείωσης βάρους.

Σύμφωνα με τη Διεθνή Ένωση Γλυκαντικών, η ασπαρτάμη είναι ένα μόριο με αρκετά απλή δομή. Αποτελείται από ένα διπεπτίδιο που περιέχει δύο αμινοξέα, το ασπαρτικό οξύ και τη φαινυλαλανίνη. Μετά τη λήψη της από το στόμα, η ασπαρτάμη πέπτεται και διασπάται γρήγορα στα βασικά της συστατικά και σε μικρή ποσότητα μεθανόλης. Είναι καλά τεκμηριωμένο ότι τόσο το ασπαρτικό οξύ όσο και η φαινυλαλανίνη έχουν την ίδια μορφή με εκείνη που έχουν όταν απορροφώνται από τον οργανισμό προερχόμενα από πηγές φυσικών τροφίμων όπως το κρέας και τα γαλακτοκομικά προϊόντα. Σημαντικότερο όμως είναι το γεγονός ότι η ποσότητα φαινυλαλανίνης που προέρχεται από τη διάσπαση της ασπαρτάμης είναι πολύ χαμηλότερη από εκείνη που λαμβάνεται από πολλές άλλες φυσικές πηγές της διατροφής. Για παράδειγμα, συγκεκριμένα για τη φαινυλαλανίνη, τα 100 g κοτόπουλου παρέχουν 12,5 φορές μεγαλύτερη πρόσληψη φαινυλαλανίνης από ένα light αναψυκτικό.

Ως εκ τούτου, οι ισχυρισμοί στο άρθρο του «Applied Physiology, Nutrition and Metabolism» βασίζονται, σύμφωνα με την Διεθνή Ένωση Γλυκαντικών, σε έρευνα που διεξήχθη σε ποντίκια και απλώς δεν μπορούν να αποδοθούν και στους ανθρώπους, οι οποίοι καταναλώνουν μια ποικιλία τροφίμων που περιέχουν πολύ μεγαλύτερη ποσότητα του αμινοξέος φαινυλαλανίνη.

Συμπληρώνει μάλιστα ότι τα επιστημονικά στοιχεία δείχνουν ότι η χρήση ολιγοθερμιδικών γλυκαντικών στη θέση της ζάχαρης, τόσο σε παιδιά όσο και σε ενήλικες, στην πραγματικότητα οδηγεί σε μειωμένη ενεργειακή πρόσληψη και μειωμένο σωματικό βάρος.