Είναι δυνατόν να έχει η αγορά απώλειες, μικρές βέβαια, αλλά η στατιστική εικόνα της πλειονότητας των δεικτοβαρών μετοχών να χαρακτηρίζεται από ορατή βελτίωση. Μια σύγκριση του χαμηλού εβδομάδας με αυτό της προηγούμενης θα πείσει για την ακρίβεια της παρατήρησής μας. Παράλληλα, το ανώτερο εβδομάδας για τους Γ.Δ., FTSE 25 και FTSEM έγινε και ανώτερο τριών τελευταίων μηνών παρά την εβδομαδιαία μεταβολή κατά -0,25% για τον Γ.Δ. και κατά -0,79% για τον FTSE 25, ενώ ο μοναδικός δείκτης κεφαλαιοποίησης με εβδομαδιαία κέρδη ήταν αυτός της μεσαίας (+1,24%). Ενώ από την αρχή του χρόνου η απόδοση του μέσου όρου είναι +31%. Εδώ αξίζει να παραθέσουμε μια σειρά από στοιχεία που αποκαλύπτουν ότι η Αθήνα δεν βρίσκεται σε χρηματιστηριακό επίπεδο με ό,τι χαρακτηρίζει τις υπόλοιπες αγορές του ευρώ.
Αναλογιστείτε τα εξής: Με τη βεβαιότητα πως θα γίνουν εκλογές τον Μάιο σε Τουρκία και Ελλάδα, ποιος τολμούσε, πλην ορισμένων γενναίων εγχώριων παραγόντων που φροντίζαμε να προβάλλουμε τις εκτιμήσεις τους, να ισχυριστεί πως θα ήταν ο μήνας με την καλύτερη έως τώρα απόδοση (+12,3%). Δεν χρειάζεται επίσης να θυμίσουμε πως ο Μάιος είναι ο μήνας που η παράδοση των χρηματιστηρίων παγκόσμια θέλει τους επενδυτές να ξεπουλούν τις θέσεις τους ή έστω μέρος εξ αυτών και τα διαθέσιμα από αυτό το ξαλάφρωμα να σκέφτονται να τα τοποθετήσουν το φθινόπωρο. Κάτι που έγινε στις αγορές της Ευρωζώνης. Εύκολα διαπιστώνεται αν αναζητήσετε τα στατιστικά ανά μήνα για τους DAX (-1,6%), CAC (-5,2%), FTSE 100 (-5,4%), StoxxEurope 600 (-3,2%), FTSE MIB (-3,8%) και IBEX 35 (-2,1%).
Με άλλα λόγια, δεν είναι αποτέλεσμα αυταπάτης ή ψευδαισθήσεων η εκτίμηση πως όσα συμβαίνουν στην αθηναϊκή αγορά αποτελούν στοιχεία που υπερασπίζονται την άποψη ότι η φάση αυτή δεν συμβαίνει ανά τακτά χρονικά διαστήματα αλλά μια φορά στα δέκα, δεκαπέντε χρόνια. Κοιτάξτε λοιπόν με τη δέουσα προσοχή την αγορά οι έχοντες τέκνα σε μικρή ηλικία γιατί μπορεί να εξασφαλίσετε το κόστος των σπουδών τους. Αρκεί να κάνετε σωστές επιλογές χωρίς να αλλάζετε θέσεις σαν σβούρες, λειτουργώντας με μακροπρόθεσμους επενδυτικούς ορίζοντες σχηματίζοντας χαρτοφυλάκια με μικρό αριθμό μετοχών.
Για τους ιδιώτες επενδυτές η διατήρηση ενός ολιγομελούς χαρτοφυλακίου είναι συνάρτηση της γενναιότητας που απαιτεί η παραδοχή πως στο πρόγραμμά τους υπάρχουν και εσφαλμένες επιλογές. Αντί λοιπόν να διατηρούν τη θέση τους σε ηττημένους από την αγορά τίτλους, τους ξεφορτώνονται για να αυξήσουν τις θέσεις τους στους νικητές. Πονά ψυχικά η παραδοχή πως δεν είμαστε όλοι σαν τον Γουόρεν Μπάφετ, αλλά αυξάνει τα κέρδη από τον μαραθώνιο των επενδύσεων και αυτό είναι προτιμότερο για όσους προστατεύουμε υπεύθυνα.
Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου…
Απαιτήσεις γενναιότητας
Καμιά φορά αξίζει οι σκέψεις να περνούν σε διαφορετικές σφαίρες από όσες κάνουμε συνήθως προς εξυπηρέτηση της καθημερινότητάς μας. Ταιριάζουν ωστόσο στην περίοδο που διανύουμε. Διότι σε προσωπικό επίπεδο οι τεχνολογικές εξελίξεις απειλούν τις θέσεις εργασίας όσων δεν φροντίζουν να αποκτήσουν κατάλληλα προσανατολισμένες γνώσεις. Στον πλανήτη, η αναδιάρθρωση του εμπορίου οδηγεί αναδυόμενες δυνάμεις, όπως της Ινδίας και της Κίνας, σε αναζήτηση διεξόδων, καθώς οι ανταγωνισμοί οξύνονται. Βάσει της δυναμικής, οι παλαιότερες αποδυναμώνονται και οι νεότερες αυξάνουν ασύμμετρα την εμπορική τους ισχύ σε σχέση με στρατιωτική. Ως χώρα δεν βρισκόμαστε στο μέσο της διαδικασίας για την ανάδειξη κυβέρνησης που θα μας περάσει από προγραμματισμένα και απρογραμμάτιστα κρίσιμα σταυροδρόμια. Αναφερόμαστε στις απαιτήσεις γενναιότητας που συνοδεύει την εξουσία κάθε μορφής και τύπου. Από τη γονική ως την πολιτική, γιατί η εξουσία δεν είναι μόνο γλυκιά, είναι απαιτητική και συνοδεύεται από την ευθύνη των δύσκολων αποφάσεων. Διαλέγουμε(;) γενναίους και ειλικρινείς πολιτικούς. Αλλά σε πολλά τους εξουσιαστές μας ορίζει η τύχη.
Σοφοκλής Β’
Κατά κόσμον Κώστας Ιωαννίδης
