Από την έντυπη έκδοση
Τα λάθη είναι ανθρώπινα, αν και το… δισ. εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού! Προφανώς όμως επειδή στο υπουργείο Οικονομικών δεν υπάρχουν… σοφοί, γι’ αυτό και τα λάθη είναι σχεδόν καθημερινά, πολλά και φυσικά με τα ίδια «θύματα»… τους φορολογουμένους! Οι ιστορίες φορολογικής τρέλας τους τελευταίους μήνες είναι, δυστυχώς, πολλές και έχουν ζημιώσει το κυβερνητικό έργο και τις προσπάθειες που καταβάλλονται για έξοδο από την κρίση και την ύφεση. Γιατί δεν χρειάζεται να γίνουν γκάλοπ για να διαπιστωθεί τι έχει… εντυπωσιάσει τους πολίτες το τελευταίο διάστημα, για να αντιληφθεί οποιοσδήποτε ότι κάτι λάθος γίνεται. Τι έχει μείνει στην κοινή γνώμη, η ρύθμιση μαμούθ των 100 δόσεων, που δεν έχει υπάρξει άλλη στη φορολογική ιστορία του τόπου, ή οι παλινωδίες με τις δόσεις του ΕΝΦΙΑ;
Η δήλωση του πρωθυπουργού για την ανάπτυξη, που επιτέλους ήρθε, ή η απόφαση του Αντώνη Σαμαρά να αλλάξουν χέρια οι αρμοδιότητες στο υπουργείο Οικονομικών, μήπως και σταματήσουν οι «γκάφες»;
Ακόμη και η ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών ότι η πρωθυπουργική απόφαση δεν μεταβάλλει ουσιαστικά τις αρμοδιότητες όπως είχαν θεσπιστεί, τι δείχνει;
Πολύ απλά ότι κανείς δεν βρέθηκε να ενημερώσει τον πρωθυπουργό, για να μην εκτεθεί και υπογράψει απόφαση για κάτι που… δεν αλλάζει! Το ένα αυτογκόλ μετά το άλλο! Το πρόβλημα γίνεται πλέον σοβαρό και θα πρέπει επιτέλους ως τέτοιο να το αντιμετωπίσει η κυβέρνηση, καθώς ο χρόνος μετρά αντίστροφα και πολύ δύσκολα μπορεί να αλλάξει κανείς τις εντυπώσεις της τελευταίας στιγμής… Οι αιτίες, άλλωστε, δεν είναι πολλές. Η πρώτη αφορά την τρόικα και την πεποίθηση των εκάστοτε υπουργών ότι μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν και όπως το θέλουν. Στην πράξη, όμως, αποδεικνύεται ότι πάντα υπολογίζουν χωρίς τον ξενοδόχο… Η δεύτερη αφορά, σε αρκετές περιπτώσεις, την άγνοια των κανόνων λειτουργίας της αγοράς από τα στελέχη που νομοθετούν, με αποτέλεσμα η πράξη να φανερώνει τα λάθη των χειρισμών τους. Διαφορετικά δεν μπορεί να ερμηνευτεί το παράλογο να μη χορηγείται ηλεκτρονικά φορολογική ενημερότητα σε επιχειρήσεις γιατί οφείλουν, προφανώς και όχι από δική τους αμέλεια, το υπέρογκο ποσό των 0,02 ευρώ! Θέλει πολλή… σοφία να σκεφτεί κάποιος ότι πρέπει να υπάρχει ένα minimum πλαφόν οφειλής, των 5 ή το πολύ 10 ευρώ, για το οποίο θα μπορεί να χορηγείται ακόμη και ηλεκτρονικά ενημερότητα; Εχει σκεφτεί κανείς πόσο πιο επιζήμια μπορεί να είναι, αν όχι για τις επιχειρήσεις, για το ίδιο το κράτος να μπλέκουν τον επιχειρηματικό κόσμο της χώρας στον απίστευτο γραφειοκρατικό Γολγοθά, ειδικά ύστερα από έξι σκληρά χρόνια ύφεσης που ελάχιστες επιχειρήσεις έχουν καταφέρει να σταθούν όρθιες; Υπάρχει πάντως και η περίπτωση όλα να γίνονται… ηθελημένα, για το καλό της αλήθειας! Αλλά εκεί μάλλον μας χρειάζεται ο Φρόιντ, που πιστεύει ότι «από λάθος σε λάθος, ανακαλύπτει κανείς ολόκληρη την αλήθεια»!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΡΟΣ – [email protected]
