Όταν ο Olivier Meyrou ήταν νέος σκηνοθέτης το 1998, ο πρώην συνεργάτης και σύντροφος του Yves Saint Laurent, Pierre Bergé, τού ανέθεσε να κινηματογραφήσει ένα ντοκιμαντέρ.
Προσκλήθηκε να περάσει τρία χρόνια με τους δυο στην κορύφωση της επιτυχίας τους και είχε πρόσβαση σε μερικές από τις πιο προσωπικές στιγμές τους. Ωστόσο, η ταινία που προέκυψε ήταν πολύ αποκαλυπτική και μια νομική μάχη την εμπόδισε να ολοκληρωθεί και να κυκλοφορήσει.
Την περασμένη εβδομάδα, αυτό άλλαξε. Το ντοκιμαντέρ «Yves Saint Laurent: The Last Collections» άρχισε να προβάλλεται σε κινηματογράφους (στις ΗΠΑ με τον τίτλο «Célébration»).
«Ήταν μια πολύ ξεχωριστή εποχή, το τέλος χάραζε» είπε ο Meyrou. Το ντοκιμαντέρ παρουσιάζει τη φυσική και ψυχολογική επιδείνωση του μεγάλου μόδιστρου στην ηλικία των 60 ετών, καθώς προετοιμάζεται για το τελικό σόου του το 1999, ως ανεξάρτητος σχεδιαστής, προτού πουλήσει το brand YSL στον Οίκο Gucci.
«Ο Saint Laurent ήταν μυθική φιγούρα και ήθελα να δείξω τον άνθρωπο πίσω από τη μεγαλοφυΐα» τόνισε ο σκηνοθέτης.
Η κινηματογράφηση ολοκληρώθηκε το 2001, ένα χρόνο μετά την απόσυρση του Saint Laurent, αλλά λόγω νομικής μάχης με τον Bergé απαγορεύθηκε η προβολή του.
Ο Bergé στράφηκε ενάντια στον Meyrou και εμπόδισε την προβολή της ταινίας προτού την παρακολουθήσει. Τελικά επέλεξε να τη δει – και στη συνέχεια έδωσε τη συγκατάθεσή του το 2015, επτά χρόνια μετά τον θάνατο του Saint Laurent και δύο χρόνια πριν από τον δικό του. “Δεν νομίζω ότι κατάλαβε τι είναι η δημιουργία παραγωγή ντοκιμαντέρ” εξηγεί ο Meyrou. «Ήταν συνηθισμένος να κατευθύνει, να έχει τον έλεγχο όλων των εικόνων που αφορούσαν τον Yves Saint Laurent και όταν είπα ότι δεν μπορούσε να είναι μέρος της αφήγησης ή της επεξεργασίας, δεν του άρεσε. Νομίζω επίσης ότι ήξερε ότι τεκμηριώνουμε το τέλος και ήταν πολύ νωρίς για να το δεχτεί» τόνισε ο Meyrou.
Ο σκηνοθέτης, στο ντοκιμαντέρ που άρχισε να προβάλλεται σε κινηματογράφους στο τέλος Οκτωβρίου, εξετάζει όλη την επίπονη διαδικασία παραγωγής μιας επίδειξης μόδας, τις ξηλωμένες ραφές στα ενδύματα έως τη δημοκρατική επιλογή μοντέλων.
Η ταινία αποτίει φόρο τιμής στην πρωτοποριακή προτίμηση του Γάλλου μόδιστρου στην ποικιλομορφία και προβάλλει τις επαναστατικές θηλυκές δημιουργίες του. Σε πλήρη αντίθεση με τον σύντροφό, Pierre Bergé, ο Saint-Laurent, είναι σε μεγάλο βαθμό σιωπηλός, αλλά ο πειραματικός ήχος από τον συνθέτη François-Eudes Chanfrault δείχνει την ύπαρξη διαμάχης και τους ψιθύρους στο κεφάλι του σχεδιαστή μόδας.
Ο Saint-Laurent παρουσιάζεται στο ντοκιμαντέρ ως άνθρωπος που θυσίασε τα πάντα για την τέχνη του, που είναι ζωντανός μόνο για να δημιουργεί. Ήταν ένας άνθρωπος που έδωσε τα πάντα στο όνομα της μόδας.
«Όταν έπρεπε να αποκαταστήσουμε την ταινία, ήταν ένα παράξενο συναίσθημα. Έκανα ένα σύγχρονο ντοκιμαντέρ, αλλά τώρα μοιάζει περισσότερο με μαρτυρία μιας εποχής που δεν υπάρχει πια. Μου χρειάστηκε αρκετός χρόνος για να το καταλάβω» ανέφερε ο σκηνοθέτης.
